Print Sermon

Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.




CIERPIENIE I TRYUMF BOŻEGO SŁUGI!

(KAZANIE NR 1 NA PODSTAWIE IZAJASZA 53)
THE SUFFERING AND TRIUMPH OF GOD’S SERVANT!
(SERMON #1 ON ISAIAH 53)
(Polish)

Dr. R. L. Hymers, Jr.

Kazanie głoszone w kościele „Baptist Tabernacle” w Los Angeles,
w niedzielny poranek 24-go lutego 2013 roku.
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Morning, February 24, 2013

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Będzie nader wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony. Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich, tak wprawi w zdumienie liczne narody, królowie zamkną przed nim swoje usta, bo zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.” (Izajasz 52:13-15).


Proszę trzymajcie wasze Biblie otwarte na tym fragmencie. Według doktora Johna Gilla i „większości” współczesnych komentatorów biblijnych te wersety powinny być w rozdziale 53 a nie 52 (Frank E. Gaebelein, D.D., The Expositor’s Bible Commentary, Regency Reference Library, 1986, tom 6, str. 300).

Cały ten fragment, zaczynając od wersetu 13, a kończąc na wersecie 12 w rozdziale 53, odnosi się do „cierpiącego sługi” Bożego. Matthew Henry powiedział:

To proroctwo, które zaczyna się tutaj i kontynuuje aż do końca następnego rozdziału, wskazuje wyraźnie na Jezusa Chrystusa. Starożytni Żydzi rozumieli, że odnosi się do Mesjasza, chociaż współcześni [rabini] starają się za wszelką cenę to wypaczyć… Filip, który zwiastował [z tego fragmentu] o Chrystusie eunuchowi, zakończył dyskusję na temat tego, „o kim to prorok mówi”, pokazując, że mowa jest o Nim [Jezusie], a nie o żadnym innym człowieku. Dzieje Ap. 8:34, 35 ( Matthew Henry’s Commentary on the Whole Biblie, Hendrickson Publishers, wydanie wznowione z 1996 roku, tom 4, str. 235).

W żydowskim Targumie napisane jest, że słowa te odnoszą się do Mesjasza; tak uważali starożytni rabini Aben Ezra i Alshech (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, wydanie wznowione z 1989 roku, tom I, str. 309).

Również chrześcijańscy komentatorzy biblijny przez cały czas uważali, że fragment ten odnosi się do Pana Jezusa Chrystusa. Spurgeon powiedział:

Jak mogliby myśleć inaczej? Do kogo innego mógłby prorok odnosić się tutaj? Gdyby te trzy wersety nie odnosiły się wyraźnie do męża z Nazaretu - Bożego Syna, to pozostałyby całkowicie niezrozumiałe. Nie wahamy się ani przez chwilę odnieść każdego z tych słów do naszego Pana Jezusa Chrystusa (C. H. Spurgeon, „The Sure Triumph of the Crucified One”, The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, wydanie wznowione z 1971 roku, tom XXI, str. 241).

Tak jak wspomniał to już Matthew Henry, w tym fragmencie ewangelista Filip mówił o cierpieniu Chrystusa.

„Wtedy eunuch odezwał się do Filipa i rzekł: Proszę cię, o kim to prorok mówi? O sobie samym, czy też o kim innym? A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma.” (Dzieje Ap. 8:34-35).

My także nie możemy uważać inaczej niż Targum, starożytni rabini, ewangelista Filip oraz chrześcijańscy komentatorzy Biblii w różnych wiekach. Każde słowo w naszym fragmencie jest proroctwem o Mesjaszu, Panu Jezusie Chrystusie.

I. Po pierwsze, widzimy służbę Chrystusa dla Boga.

Słowa w wersecie 13 pochodzą od Boga Ojca:

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie.” (Izajasz 52:13).

Bóg mówi nam, abyśmy patrzyli na Jego „sługę”. Przychodząc na ziemię Jezus

„wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom” (Filipian 2:7).

Jako Boży Sługa tu na ziemi Chrystus działał z rozwagą i mądrością. Wszystko, co Jezus powiedział i uczynił na ziemi w czasie swojej służby było nacechowane wielką mądrością. Jako mały chłopiec zadziwił mądrością rabinów w świątyni. W późniejszym okresie faryzeusze i uczeni w Piśmie nie wiedzieli, jak mu odpowiedzieć; tak samo było z rzymskim namiestnikiem – Piłatem.

W naszym tekście czytamy na temat Bożego Sługi:

„Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie.” (Izajasz 52:13).

Powiedziane jest o Nim: „wywyższony”, „podniesiony”, „bardzo uwielbiony”. Dr Edward J. Young powiedział: „Niemożliwą rzeczą jest czytać te słowa, nie wspominając o wywyższeniu Chrystusa, ukazanym w Liście do Filipian 2:9-11 i Dziejach Apostolskich 2:33” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, Eerdmans, 1972, tom 3, str. 336).

„Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię” (Filipian 2:9).

„Tego to Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy świadkami jesteśmy; wywyższony tedy prawicą Bożą… sprawił to…” (Dzieje Ap. 2:32-33).

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie. (Izajasz 52:13).

„Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony” – te słowa ukazują etapy wywyższenia Chrystusa. On powstał z martwych! Został zabrany do nieba w czasie wniebowstąpienia! Teraz zasiada po prawicy Boga Ojca! „Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony”! Zasiadający po prawicy Boga w niebie! Amen!

Zawieszony wysoko, aby umrzeć,
   „Wykonało się” zawołał;
Teraz w niebie uwielbiony;
   Alleluja! Cóż za Zbawiciel!
(„Hallelujah, What a Saviour!” autor Philip P. Bliss, 1838-1876).

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Wywyższony i podniesiony i bardzo uwielbiony będzie. ” (Izajasz 52:13).

Jezus jest i zawsze będzie Sługą Boga Ojca, Bogiem-Synem, powstałym z martwych, wniebowziętym, zasiadającym po prawicy Ojca! Alleluja! Cóż za Zbawiciel!

II. Po drugie, widzimy ofiarę Chrystusa za grzechy.

Proszę przeczytajmy głośno werset 14:

„Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich” (Izajasz 52:14).

Dr Young napisał, że ci, którzy zobaczyli „straszliwie zniekształconego sługę będą tym zszokowani i oniemieją… był tak zeszpecony, że nie wyglądał już dłużej jak człowiek… jego osoba tak było zniekształcona, że nie przypominał już dłużej człowieka. Jest to przedstawienie w ekstremalny sposób tego, jak wielkie było jego cierpienie” (jw. str. 337-338).

Jezus został straszliwie zeszpecony w czasie, gdy cierpiał. W nocy przed ukrzyżowaniem był w agonii:

„I w śmiertelnym boju jeszcze gorliwiej się modlił; i był pot jego jak krople krwi, spływające na ziemię.” (Ew. Łukasza 22:44).

To działo się zanim Go pojmano. W ogrodzie Getsemani ciężar sądu za grzechy spadł na Chrystusa. Kiedy żołnierz przyszli, aby Go zaaresztować, był pokryty krwawym potem.

Pojmano Go, potem bito po twarzy. W innym miejscu w księdze Izajasza prorok pisze o Cierpiącym Słudze:

„Mój grzbiet nadstawiałem tym, którzy biją, a moje policzki tym, którzy mi wyrywają brodę; mojej twarzy nie zasłaniałem przed obelgami i pluciem.” (Izajasz 50:6).

Łukasz napisał: „bili twarz jego” (Ew. Łukasza 22:64). Marek powiedział, że Piłat „kazał [Go] ubiczować” (Ew. Marka 15:15). Jan napisał:

„Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał go ubiczować. A żołnierze upletli koronę z ciernia, włożyli mu ją na głowę, przyodziali go w płaszcz purpurowy, a podchodząc do niego, mówili: Witaj, królu żydowski; i wymierzali mu policzki.” (Ew. Jana 19:1-3).

Potem Jego ręce i nogi przybito do krzyża. Jak podaje doktor Young „jego osoba tak było zniekształcona, że nie przypominał już dłużej człowieka” (jw. str. 338).

„Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich” (Izajasz 52:14).

Większość współczesnych obrazów nie przedstawia tak wyraźnie wyglądu ubiczowanego, pobitego i ukrzyżowanego Chrystusa, jak film Mela Gibsona „Pasja”.

W Biblii Scofielda (The Scofield Study Bible) napisane jest odnośnie tego wersetu: „Dosłowne znaczenie tego jest straszne: był tak zeszpecony, że Jego postać nie przypominała Syna człowieczego, tj. człowieka, co było rezultatem brutalnego traktowania opisanego w Ew. Mateusza 26…”. Posłuchajmy hymnu napisanego przez doktora Josepha Harta (1712-1768):

Ciernie rozcinały i kłuły,
Krew płynęła z każdej rany;
Jego plecy naznaczone biczami,
Lecz gorsze jeszcze były rany Jego serca.

Obdarty z szat, przybity do krzyża,
Tak ukazany niebu i ziemi,
Pełen ran, pokryty krwią,
Obraz zranionej miłości!
(„His Passion” autor Joseph Hart, 1712-1768;
na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Dlaczego drogi Zbawicielu musiałeś
Przez takie przechodzić cierpienia?
Co sprawiło, że uczyniłeś to?
To wszystko po prostu z miłości!
   („Gethsemane, the Olive-Press!” autor Joseph Hart, 1712-1768;
        na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Dlaczego drogi Zbawicielu, powiedź mi, dlaczego tak „zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był [Twój] wygląd, a [Twoja] postać nie taka jak synów ludzkich”? Odpowiedź znajdujemy pod koniec wersetu 12, w rozdziale 53: „On to poniósł grzech wielu” (Izajasz 53:12). Chrystus złożył ofiarę za nasze grzechy, zastępczą ofiarę – Jezus cierpiał i poniósł śmierć na krzyżu zamiast nas! W taki to sposób Chrystus jest Bożym Sługą. Tak właśnie ofiara Chrystusa była zapłatą za karę za nasze grzechy.

III. Po trzecie, widzimy działanie zbawienia Chrystusa.

Proszę powstańcie i przeczytajmy głośno z Izajasza 52:15:

„Tak też skropi on wiele ludów, a królowie zamkną przed nim swe usta. Bo czego im nie opowiadano – to oglądają, a o czym nie słyszeli – to widzą.” (Nowa Biblia Gdańska, Izajasz 52:15).

Możecie usiąść. Dr Young powiedział, że ofiara i cierpienie Chrystusa wyjaśnione są w wersecie 14:

Prorok tłumaczy, dlaczego był On [Chrystus] tak zniekształcony. Zeszpecony, „skropi on wiele ludów”. Ten tak zniekształcony sługa uczyni coś dla innych, dokonując rytuału oczyszczenia. Jego zniekształcenie [w czasie cierpienia] było… stanem, w którym przyniesie narodom oczyszczenie. Czasownik „skropi” [oznacza] skropienie…wodą lub też krwią, na oczyszczenie… Przedstawione jest dzieło [Chrystusa, jako kapłana], którego celem było obmycie i oczyszczenia innych… On sam, jako kapłan, skropi wodą i krwią i oczyści wiele ludów. Uczyni to, jako Ten, który cierpiał, gdyż Jego cierpienia miały na celu oczyszczenie i głęboką zmianę nastawienia wśród tych, którzy Go ujrzą (jw. str. 338-339).

Jako dokładne wypełnienie proroctwa, zwiastowanie ewangelii Chrystusowej rozbiło więzy judaizmu i sprawiło, że chrześcijaństwo stało się religią uniwersalną. Już od pierwszego wieku ewangelizowanych było „wiele ludów”, a ludzie na całym świecie oczyszczani krwią Jezusa, otrzymując zbawienie w Chrystusie, które, jak powiedział dr Young, sprawia: „głęboką zmianę nastawienia wśród tych, którzy Go ujrzą”. Chociaż nie wszyscy królowie na świecie byli zbawieni, to jednak wraz z rozprzestrzenianiem się chrześcijaństwa, przynajmniej „zamilkli”, a stając się chociażby nominalnymi chrześcijanami, nie przemawiali przeciwko Niemu. Nawet do dzisiejszego dnia królowa Elżbieta II milknie „przed Nim” w czasie chrześcijańskich nabożeństw, odbywających się w Westminster Abbey, kłaniając się przed Nim i oddając w cichości cześć. Wielu przywódców zachodniego i wschodniego świata okazuje mu szacunek, a wielu innych, jak na przykład królowa Wiktoria, robiło o wiele więcej, niż tylko okazywało Mu zewnętrzną cześć. Tak było w przypadku cesarza Konstantyna w początkach chrześcijaństwa i wielu innych.

„Bo czego im nie opowiadano – to oglądają, a o czym nie słyszeli – to widzą” (Izajasz 52:15).

Jak zapowiedział to prorok, ewangelia Chrystusowa rozeszła się wśród narodów tego świata:

“Tak też skropi on wiele ludów” (Izajasz 52:15).

Nawet prezydent Stanów Zjednoczonych, który chrześcijaninem jest tylko z nazwy, od czasu do czasu w kościele chyli przed Nim głowę i „milknie przed Nim”.

Muszę jednak wspomnieć, że to wspaniałe przesłanie nie przemawia już w Europie, Wielkiej Brytanii i Ameryce tak, jak działo się to kiedyś. Kościoły na zachodzie są w stanie zamieszania i chaosu z powodu fali „liberalnych” ataków na Biblię oraz osłabienia kościołów wypaczeniem ewangelii przez Finneya oraz innych naśladowców jego zwodniczej metody różnych form „podejmowania decyzji”. W większość krajów trzeciego świata ciągle mają miejsce potężne przebudzenia, które kiedyś widoczne były w błądzących i osłabionych dzisiaj kościołach na zachodzie. Nasze serca radują się, gdy czytamy o wielu ludziach nawracających się w Chinach, Azji Południowo-Wschodniej, Indiach i innych częściach świata, przychodzących tłumnie do kościołów, w których zwiastowana jest ewangelia! To prawda, że często są prześladowani, ale jak to powiedział Tertulian w II wieku: „Krew męczenników jest nasieniem Kościoła”. Jest to prawdą, jeśli chodzi o kraje trzeciego świata. A w tym samym czasie Ameryka i ogólnie cały zachód odsuwa się od chrześcijańskich korzeni, ginąc w humanistycznym, sceptycznym duchowym zamieszaniu, tak jak przewidział to Spurgeon:

Jezus skropi… nie tylko Żydów, ale i narody pogan, gdziekolwiek są…. Wszystkie ludy usłyszą o Tobie i poczują, że przychodzisz niby rosa na skoszoną trawę. Dalekie narody żyjące w ciemności, jak i odległe ludy usłyszą tę doktrynę i zaczerpną z niej… Ty skropisz wiele ludów Swym łaskawym słowem (jw. str. 248).

„Prorocze” przesłanie Spurgeona odnosi się bardziej do naszych czasów, niż do tych sto lat temu, gdy zostały wypowiedziane. Radujemy się z tego powodu! Amen!

Obietnica ta nie wypełniła się jeszcze w pełni. Jednak tak się stanie, gdyż wyszła ona z ust Pan, przekazana przez proroka Izajasza, który powiedział:

„I pójdą narody do twojego światła” (Izajasz 60:3).

„Mienie narodów tobie przypadnie” (Izajasz 60:5).

„Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z Północy i z Zachodu, a inni z krainy Sinitów.” (Izajasz 49:12).

James Hudson Taylor, który był jednym z pierwszych misjonarzy w Chinach, powiedział, że „Sinim”, o którym pisze w komentarzu do Izajasza 49:12 w Biblii Scofielda, odnosi się do Chin. Czy możemy nie zgodzić się z tym, co powiedział Taylor i co podaje komentarz Scofielda, patrząc na to, co dzieje się dzisiaj w Chinach? Z pewnością widzimy wypełnianie się tych słów! Tysiące ludzi przychodzi do Chrystusa i nawraca się przez cały czas w Chińskiej Republice Ludowej i innych dalekich krajach, co napawa nas radością!

Podczas, gdy Ameryka morduje każdego dnia w dzieciobójczych aborcjach trzy tysiące bezradnych dzieci, a tysiące kościołów jest zamykanych, w dalekich krajach dzieło Chrystusa rozwija się i odnosi zwycięstwo! Boże daj im jeszcze więcej nawróceń! Boże spraw, by ludzie, którzy znają Chrystusa i gotowi są dla Niego cierpieć, mogli wkrótce tryumfować wśród narodów w czasie Jego powtórnego przyjścia!

Pytam się ciebie dzisiaj: „Czy ty znasz Chrystusa? Czy spojrzałeś wiarą na Tego, który był „tak zeszpecony”, płacąc karę za twoje grzechy; tak właśnie za twoje! Czy On skropił krwią twoje grzechy zapisane w Bożej księdze w niebie! Czy zostałeś obmyty krwią Baranka Bożego, która zmywa grzechy świata? Jeżeli nie, to czy „zamilkniesz” w Jego obecności, skłonisz się przed Jezusem i przyjmiesz Go, jako twojego Pana i Zbawiciela? Czy zrobisz to teraz?”

Proszę powstańcie i zaśpiewajmy hymn numer siedem na kartkach z pieśniami.

Ogromny ciężar ludzkich win na Zbawiciela został złożony;
   Cierpienie było Jego szatą, dla grzeszników tak odziany,
Dla grzeszników tak odziany.

W straszliwych ciosach śmierci zapłakał, wstawiał się za mną;
   Umiłował i przygarnął moją grzeszną duszę, gdy do krzyża przybito Go.
Gdy do krzyża przybito Go.

Ach, cudowna miłość! Miłość większa niż ludzki język potrafi wyrazić;
   Miłość, która będzie tematem wiecznej pieśni.
Wiecznej pieśni.
(„Love in Agony” autor William Williams, 1759;
   na melodię „Majestic Sweetness Sits Enthroned”).

Jeżeli chciałbyś porozmawiać na temat zaufania Jezusowi i stania się chrześcijaninem, proszę przejdź teraz na tył sali. Dr Cagan zaprowadzi cię to spokojnego miejsca, gdzie będziemy mogli porozmawiać. Proszę, zrób to teraz. Doktorze Chan, proszę poprowadź nas w modlitwie za tych, którzy odpowiedzieli na wezwanie. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez pana Abla Prudhomme’a:
Ew. Mateusza 27:26-36.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„Love in Agony” (autor William Williams, 1759;
na melodię „Majestic Sweetness Sits Enthroned”).


SKRÓT KAZANIA

CIERPIENIE I TRYUMF BOŻEGO SŁUGI!

(KAZANIE NR 1 NA PODSTAWIE IZAJASZA 53)

Dr R. L. Hymers, Junior

„Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu słudze: Będzie nader wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony. Jak wielu się przeraziło na jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich, tak wprawi w zdumienie liczne narody, królowie zamkną przed nim swoje usta, bo zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.” (Izajasz 52:13-15).

(Dzieje Ap. 8:34-35)

I.   Po pierwsze, widzimy służbę Chrystusa dla Boga. Izajasz 52:13;
Filipian 2:7; Filipian 2:9; Dzieje Ap. 2:32-33.

II.  Po drugie, widzimy ofiarę Chrystusa za grzechy. Izajasz 52:14;
Ew. Łukasza 22:44; Izajasz 50:6; Ew. Łukasza 22:64;
Ew. Marka 15:15; Ew. Jana 19:1-3; Izajasz 53:12.

III. Po trzecie, widzimy działanie zbawienia Chrystusa.
Izajasz 52:15; 60:3, 5; 49:12.