Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Jezus zakończył swoją samotną modlitwę w ogrodzie Getsemane. Obudził uczniów słowami: „Wstańcie, pójdźmy; oto się zbliża ten, który mnie wyda.” (Ew. Mateusza 26:46). A gdy uczniowie zbierali się, nadszedł Judasz, prowadząc „liczny tłum z mieczami i z kijami, od arcykapłanów i od starszych ludu.” (Ew. Mateusza 26:47). W ciemnościach wszyscy uczniowie wyglądali podobnie, dlatego też Judasz powiedział strażnikom świątynnym: „Ten, którego pocałuję, jest nim, bierzcie go.” (Ew. Mateusza 26:48). Następnie Judasz pocałował Jezusa. „Wtedy podeszli bliżej, rzucili się na Jezusa i pochwycili go.” (Ew. Mateusza 26:50). „Wówczas Szymon Piotr, mając miecz, dobył go i uderzył sługę arcykapłana, i odciął mu prawe ucho. A słudze temu było na imię Malchus.” (Ew. Jana 18:10). Jezus „dotknąwszy ucha, uzdrowił go.” (Ew. Łukasza 22:51). Potem Jezus powiedział do Piotra, aby odłożył miecz: „Czy myślisz, że nie mógłbym prosić Ojca mego, a On wystawiłby mi teraz więcej niż dwanaście legionów aniołów? Ale jak by wtedy wypełniły się Pisma, że tak się stać musi?” (Ew. Mateusza 26:53-54). Następnie Jezus zwrócił się do tych, którzy przyszli, by Go zaaresztować słowami: „Jak na zbójcę wyszliście z mieczami i kijami, aby mnie pochwycić; codziennie siadywałem w świątyni i nauczałem, a nie pojmaliście mnie.” (Ew. Mateusza 26:55). To prowadzi nas do naszego tekstu:

„Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli.”
       (Ew. Mateusza 26:56).

Wydarzenia te były przepowiedziane przez proroków setki lat wcześniej. Dr R. C. H. Lenski powiedział: „Wszystko to wydarzyło się z jednego tylko powodu: „aby się wypełniły Pisma prorockie”. Oto co stało za wydarzeniami tamtej nocy: Bóg realizował Swój proroczy plan. To dlatego Jezus dobrowolnie oddał się w ręce tych, którzy przyszli go pojmać... Wypełnił się werset 56. A gdy prowadzono Jezusa, wszyscy uczniowie uciekli” (R. C. H. Lenski, Ph.D., The Interpretation of St. Matthew’s Gospel, Augsburg Publishing House, wydanie z 1964 roku, str. 1055; odnośnie Ew. Mateusza 26:56).

„Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli.”
       (Ew. Mateusza 26:56).

Celem mojego dzisiejszego kazania jest zagłębić się w ten werset, aby odkryć powody, dlaczego uczniowie „opuścili go i uciekli .” Według doktora George'a Rickera Berry'ego greckie słowo „opuścili” w Biblii Króla Jakuba przetłumaczone zostało jako „porzucili”. (A Greek-English Lexicon and New Testament Synonyms). Oto kilka powodów, dlaczego uczniowie opuścili Jezusa, porzucili go i uciekli.

I. Po pierwsze, opuścili Jezusa i uciekli, aby wypełniły się Pisma prorockie.

Nasz tekst podaje: „Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie...” Dotyczy to także proroctwa o tym, że uczniowie opuszczą Go i uciekną. Zachariasz 13:6-7 tak pisze:

„Cóż to za rany masz na piersi? Wtedy odpowie. To są rany, które mi zadano w domu moich przyjaciół... Uderz pasterza i będą rozproszone owce.” (Zachariasz 13:6-7).

Dr Henry M. Morris powiedział odnośnie słów „Uderz pasterza i będą rozproszone owce”:

Werset ten jest cytowany przez samego Chrystusa w Ew. Mateusza 26:31 oraz w Ew. Marka 14:27. On – Dobry Pasterz, odda swoje życie za owce (Ew. Jana 10:11), ale w lęku przed zmieniającymi świat wydarzeniami, Jego owce rozproszą się na jakiś czas (Henry M. Morris, Ph.D., The Defender’s Study Biblia, World Publishing, wydanie z 1995 roku, str. 993; odnośnie Zachariasza 13:7).

Pan Jezus Chrystus w Zachariasza 13:7 prorokował, że uczniowie opuszczą Go i uciekną. W Ew. Mateusza 26:31 Chrystus powiedział:

„Wy wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy; napisano bowiem: Uderzę pasterza i będą rozproszone owce trzody.” (Ew. Mateusza 26:31).

Potem w Ew. Marka 14:27:

„I rzekł im Jezus: Wy wszyscy się zgorszycie, bo napisano: Uderzę pasterza, a owce będą rozproszone.”
       (Ew. Marka 14:27).

A zatem nie ma żadnej wątpliwości, że opuszczenie przez uczniów i ich ucieczka były wypełnieniem się słów proroctwa z Zachariasza.

„Ale to wszystko się stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli.”
       (Ew. Mateusza 26:56).

II. Po drugie, opuścili Jezusa i uciekli, ponieważ byli członkami upadłej rasy ludzkiej.

Rasa ludzka jest rasą upadłą. Nie możemy o tym nigdy zapominać, że:

„Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli” (Rzymian 5:12).

To dlatego wszyscy ludzie są „umarłymi w grzechach” (Efezjan 2:5, Biblia Gdańska). To dlatego też wszyscy jesteśmy „z natury dziećmi gniewu” (Efezjan 2:3).

Uczniowie nie byli wcale lepsi niż reszta rodzaju ludzkiego. Oni także byli „z natury dziećmi gniewu”. Oni również byli „umarłymi w grzechach”. Byli też synami adamowymi. Stara książka dla dzieci z okresu nowoangielskiego tak to wyraża:

„W Adama upadku
Zgrzeszyliśmy wszyscy.”

Dlatego też cielesne umysły uczniów były „wrogie Bogu” (Rzymian 8:7). To z tego powodu za każdym razem, gdy Chrystus głosił im ewangelię, oni odrzucali ją. Dr J. Vernon McGee powiedział:

[Chrystus] pięciokrotnie powtarzał fakt, że udaje się do Jerozolimy, aby tam umrzeć (Ew. Mateusza [16:21]; 17:12; 17:22-23; 20:18-19; 20:28). Pomimo Jego intensywnych instrukcji, uczniowie nie potrafili pojąć znaczenia [ewangelii], aż do Jego zmartwychwstania (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Biblia, Thomas Nelson Publishers, 1983, tom IV, str. 93; odnośnie Ew. Mateusza 16:21).

Dlaczego uczniowie „nie potrafili pojąć znaczenia ewangelii”? Odpowiedź jest prosta:

„A jeśli nawet ewangelia nasza jest zasłonięta, zasłonięta jest dla tych, którzy giną ” (2 Koryntian 4:3).

Dr McGee pisząc na temat Ew. Jana 20:22 powiedział, że uczniowie nie byli narodzeni na nowo (nie byli odnowieni), aż do spotkania ze zmartwychwstałym Chrystusem, gdy tchnął na nich i powiedział: „Weźmijcie Ducha Świętego.” (J. Vernon McGee, Th.D., jw. str. 498; odnośnie Ew. Jana 20:22). (Naciśnij tutaj, aby przeczytać kazania na ten temat w języku angielskim: „The Fear of the Disciples” – „This Saying Was Hid From Them,” „The Conversion of Piotr,” „Piotr Under Conviction,” oraz „The False Repentance of Judasz.”

„Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli.”
       (Ew. Mateusza 26:56).

Niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że poszedłem za daleko mówić, że uczniowie nie byli narodzeni na nowo i nawróceni aż do czasu zmartwychwstania Chrystusa. Jeśli i ty tak myślisz, porozmawiajmy o tym rozważając temat w świetle Biblii i w modlitwie.

Bardzo podziwiam książkę wielebnego Iaina H. Murray’a The Old Evangelicalism (The Banner of Truth Trust, 2005). Mówiąc ogólnie na temat nawrócenia powiedział on: „Jest dzisiaj nagła potrzeba na powrót prawdy o nawróceniu. Szeroko rozpowszechniona kontrowersja na ten temat mogłaby być zdrowym wiatrem, który przewiałby tysiące mniejszych rzeczy” (str. 68). Napisz do mnie na ten temat. Chcę usłyszeć od ciebie i osobiście odpowiem każdemu!

„Wtedy wszyscy uczniowie go opuścili i uciekli.”
       (Ew. Mateusza 26:56).

III. Po trzecie, opuścili Jezusa i uciekli, ponieważ nie doświadczyli wcześniej przekonania o grzechu.

Uczniowie bardzo ufali swoim własnym umiejętnościom. Widoczne to jest cały czas, aż do chwili zmartwychwstania Chrystus i ukazania się uczniom. Przykładem może sytuacja, gdy Jezus powiedział Piotrowi, że ten zaprze się Go tej samej nocy:

„Rzecze mu Piotr: Choćbym miał z tobą umrzeć, nie zaprę się ciebie. Podobnie mówili i wszyscy uczniowie.”
       (Ew. Mateusza 26:35).

Dr Martyn Lloyd-Jones powiedział:

Nie ma prawdziwej ewangelizacji bez doktryny o grzechu i bez zrozumienia, czym jest grzech... ewangelizacja musi zaczynać się od świętości Boga, grzeszności człowieka i wiecznych konsekwencjach grzechu i czynienia zła. Tylko człowiek, który został doprowadzony do tego, by zobaczyć swoje winy, może przybiec do Chrystusa po wybawienie i odkupienie (D. Martyn Lloyd-Jones, M.D., Studies in the Sermon on the Mount, InterVarsity, 1959, tom 1, str. 235).

Wierzę, że uczniowie do chwili „opuszczenia Jezusa i ucieczki” nie doświadczyli przekonania o grzechu, chociaż wcześniej powiedzieli: „wierzymy, żeś od Boga wyszedł”

„Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, owszem już nadeszła, że się rozproszycie, każdy do swoich, i mnie samego zostawicie” (Ew. Jana 16:30-32).

Wierzę, że smutek Piotra po zaparciu się Chrystusa i przekonanie, jakiego doświadczył, odczuwane były także przez innych uczniów. Piotr „wyszedłszy na zewnątrz, gorzko zapłakał.” (Ew. Łukasza 22:62). Dr W. G. T. Shedd tak to skomentował: „Duch Święty zwykle nie odnawia człowieka, zanim najpierw nie przekona go” (Shedd, Dogmatic Theology, tom 2, str. 514).

Kończąc, odniosę wcześniej omawiane rzeczy do tych spośród was, którzy są ciągle nienawróceni. Czy odczuwałeś, że jesteś zgubionym grzesznikiem, a twoje serce jest „podstępne... i zepsute”? (Jeremiasza 17:9). Czy miałeś podobne udczucia: „Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?” (Rzymian 7:24). Czy straciłeś już zaufanie do siebie samego? Jak powiedział to dr Lloyd-Jones: „Tylko człowiek, który został doprowadzony do tego, by zobaczyć swoje winy, może przybiec do Chrystusa po wybawienie i odkupienie” (jw.). Proszę powstańmy i zaśpiewajmy pieśń nr 8 na waszych kartkach:

W imieniu Jezusa, razem z innymi zaśpiewaj święty hymn,
I pomyśl o uzdrowieńczych strumieniach, wypływających z krwawiącego ciała.

Ach, któż zrozumie Jego smutek, gdy przelewał Swą świętą krew,
Jakież cierpienie rozrywało Jego pierś, oddech męczarnią wielką był?

Pogardliwe głosy obrażały Go, raniąc Go dogłębnie;
Gwoździe przebyły Go, ciernie wbijały Mu się w skroń, dotkliwie raniąc Go.

Lecz każdy pełen cierpienia oddech, jeszcze większym stawał się,
Gdy na Jego obarczoną duszę złożone zostały grzechy ludzkości.

Ty, który przyszedłeś z góry, by zabrać obciążający nas ciężar win,
Pomóż nam kroczyć w Twej sprawiedliwości i prowadź nas do Boga.
   („The Lord Hath Laid on Him” autor William Hiley Bathurst, 1796-1877;
       na melodię „Amazing Grace.”)

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku.”

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) –
or you may write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015.
Or phone him at (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr Kreightona L. Chana: Ew. Mateusza 26:47-56.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu pana Benjamina Kincaida
Griffitha: „Alone” (autor Ben H. Price, 1914).