Print Sermon

Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.




CIERPIENIA CHRYSTUSA

THE SUFFERINGS OF CHRIST

Dr. R. L. Hymers, Jr.

Kazanie głoszone w kościele Calvary Road Baptist Church w Monrowi,
Kalifornia w niedzielny poranek 26-go grudnia 2010 roku.

„Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce, starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie” (1 Piotra 1:10-11).


Apostoł Piotr mówi, że prorocy starotestamentowi pisali o Duchu Chrystusowym. To jedno z wielu zdań poświadczających, że Stary Testament powstał pod Bożym natchnieniem. Prorocy pisali o rzeczach, których sami nie rozumieli, choć pilnie starali się je pojąć. Izajasz 53, Psalm 22 i wiele innych fragmentów Starego Testamentu mówią w proroczy sposób o „cierpieniach, mających przyjść na Chrystusa” (1 Piotra 1:11).

Chciałbym, abyśmy teraz spojrzeli bardzo uważnie na pięć słów w wersecie jedenastym: „cierpienia, mające przyjść na Chrystusa”. W języku greckim brzmią one: „ta eis Chrystuson pathemata”. „Pathemata” Chrystusa - to greckie słowo oznacza „bóle” lub „cierpienia”. Występuje w liczbie mnogiej. To coś więcej niż jednorazowy ból, czy cierpienie. To wielokrotne bóle, a nie jednokrotne cierpienie; to „cierpienia... Chrystusa".

Apostoł Piotr mówił o cierpieniach, których Chrystus doświadczył pod koniec Swego życia na ziemi. Przeszedł przez nie, aby zbawić nas z grzechów.

I. Po pierwsze, Jego cierpienie w Ogrodzie Getsemane.

Cierpienia zaczęły się nocą przed ukrzyżowaniem. Ostatnia Wieczerza zakończyła się około północy. Jezus wyszedł z uczniami z domu. Idąc w głębokiej ciemności, przeszli przez strumień Cedron, następnie dalej w stronę Góry Oliwnej, aż znaleźli się w mroku Ogrodu Getsemane. Jezus powiedział ośmiu uczniom: „Siądźcie tu, a Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił.” (Ew. Mateusza 26:36). Wziął ze tylko Piotra, Jakuba i Jana i poszli głębiej do ogrodu. Tam zostawił ich, a sam oddalił się, gdzie pod drzewem oliwnym samotnie modlił się do Boga.

To wtedy był początek „cierpień Chrystusa” (1 Piotra 1:11). Zauważmy, że wtedy nie ucierpiał On jeszcze z rąk ludzi. Jego cierpienia zaczęły się, gdy samotnie przebywał w ciemnościach, pod gałęziami oliwnymi w Getsemane. To tam w ogrodzie spoczęły na Nim grzechy całego rodzaju ludzkiego, które miał ponieść „na ciele swoim” na krzyż następnego dnia rano. (1 Piotra 2:24) Potem Jezus powiedział:

„Smętna jest dusza moja aż do śmierci; pozostańcie tu i czuwajcie ze mną... Ojcze mój, jeśli można, niech mnie ten kielich minie” (Ew. Mateusza 26:38, 39).

Zwykle interpretuje się tą modlitwę, jako prośbę Jezusa, by nie musiał iść na krzyż. Ale uważam, że żaden fragment z Pisma Świętego nie potwierdza tego poglądu. Myślę, że dr John R. Rice i dr J. Oliver Buswell podali właściwą interpretację tego fragmentu. Oboje, dr Rice który był ewangelistą, jak i teolog dr Buswell, powiedzieli, że modlitwa Chrystusa „niech mnie ten kielich minie” oznacza „kielich” śmierci z powodu cierpienia pod ciężarem grzechów tam w Getsemane!

Jezus był w stanie takiego szoku, że prawie umierał tam w ogrodzie. Dr Buswell powiedział, że Jezus modlił się „o wybawienie Go od śmierci w ogrodzie, po to, by mógł zrealizować Swój cel na krzyżu” (J. Oliver Buswell, Ph.D., A Systematic Theology of the Chrystusian Religion, Zondervan, 1971, część III, str. 62). Dr Rice powiedział dokładnie to samo: „Jezus modlił się, aby kielich śmierci ominął go tamtej nocy po to, by mógł umrzeć na krzyżu następnego dnia” (John R. Rice, D.D., Litt.D., The Gospel According to Ew. Mateusza, Sword of the Lord Publications, 1980, str. 441). „Bez tego ponad naturalnego wzmocnienia w ciele Chrystus z pewnością umarłby wtedy w ogrodzie” (Rice, jw. str. 442). Ciężar naszych grzechów zabiłby Go w Getsemane.

„I w śmiertelnym boju jeszcze gorliwiej się modlił; i był pot jego jak krople krwi, spływające na ziemię”
       (Ew. Łukasza 22:44).

Jezus doświadczał niesamowitych horrorów, gdy tamtej nocy na Nim złożone zostały grzechy całego świata. Jego cierpienie było tak przygniatające, że z Jego skóry wypływały wielkie krople potu, jakby krwi. Prorok Izajasz powiedział:

„Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie”
       (Izajasz 53:4).

„Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich”
       (Izajasz 53:6).

Jakże łatwo czyta się słowa z Ew. Jana 3:16:

„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał…” (Ew. Jana 3:16).

Lecz ten Syn musiał przejść przez ból, cierpienie i horror Getsemane! Jak mało myślimy o ogromnym bólu, którego doświadczył Jezus, biorąc nasze grzechy na siebie tamtej nocy! Joseph Hart powiedział:

Zobacz cierpienie Syna Bożego,
   Bez tchu, jęczący, pokryty krwią!
Boska miłość, nie mająca granic!
   Jezus, taka była Twa miłość!
(Wolny przekład „Thine Unknown Sufferings” autor Joseph Hart, 1712-1768;
     na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

„Cierpienia... Chrystusa” (1 Piotra 1:11).

Często myślę, że największe cierpienie Chrystusa miało miejsce tam w Getsemane, choć nie wycierpiał wtedy jeszcze z rąk ludzi. To wówczas, gdy złożone zostały na Niego twoje grzechy, cierpienie Jezusa było tak straszliwe, że krew wypłynęła z Jego skóry! William Williams powiedział:

Ogromny ciężar ludzkich win
   Na Zbawiciela został złożony;
Odziany w ból, niczym w szatę,
   Za grzeszników zraniony,
Za grzeszników zraniony.
   (Wolny przekład „Love in Agony” autor William Williams, 1759;
      na melodię „Majestic Sweetness Sits Enthroned”).

„Cierpienia... Chrystusa” (1 Piotra 1:11).

Po pierwsze, Jego cierpienie w Ogrodzie Getsemane.

II. Po drugie, Jego cierpienie w upokorzeniu.

„Cierpienia... Chrystusa” dopiero co zaczęły się. Jeszcze wiele na Niego czekało. Strażnicy przyszli z pochodniami do Ogrodu Getsemane, pojmali Jezus na podstawie fałszywych oskarżeń i zaciągnęli Go przed arcykapłana.

„Wtedy pluli na jego oblicze i policzkowali go, a drudzy bili go pięściami, mówiąc: Prorokuj nam, Chrystusie, kto cię uderzył?” (Ew. Mateusza 26:67-68).

„A niektórzy zaczęli na niego pluć i zakrywać jego oblicze, i policzkować go, i mówić do niego: Prorokuj! Słudzy też bili go po twarzy.” (Ew. Marka 14:65).

Joseph Hart napisał:

Zobacz, jak cierpliwie stoi Jezus!
   Obrażany w tym strasznym miejscu!
Grzesznicy związali Wszechmocnego dłonie,
   I w Stwórcy spluwają twarz.
(Wolny przekład „His Passion” autor Joseph Hart, 1712-1768;
   na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

„A żołnierze zaprowadzili go na zamek, to jest do pretorium, i zwołali cały oddział wojska. I ubrali go w purpurę, upletli koronę cierniową i włożyli mu ją na głowę. I poczęli go pozdrawiać: Bądź pozdrowiony, królu żydowski! I bili go po głowie trzciną, i pluli na niego, a upadając na kolana, bili mu pokłony”
     (Ew. Marka 15:16-19).

Jezus powiedział poprzez proroka Izajasza:

„Mój grzbiet nadstawiałem tym, którzy biją, a moje policzki tym, którzy mi wyrywają brodę; mojej twarzy nie zasłaniałem przed obelgami i pluciem” (Izajasz 50:6).

Prorok Micheasz powiedział:

„Laską biją w lice sędziego Izraelskiego”
      (Biblia Gdańska, Micheasz 5:1).

„Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa na zamek i zgromadzili wokół niego cały oddział. I zdjęli z niego szaty, i przyodziali go w płaszcz szkarłatny. I uplecioną z ciernia koronę włożyli na głowę jego, a trzcinę dali w prawą rękę jego, i upadając przed nim na kolana, wyśmiewali się z niego i mówili: Bądź pozdrowiony, królu żydowski! I plując na niego, wzięli trzcinę i bili go po głowie.” (Ew. Mateusza 27:27-30).

Nie było dla Niego korony ze złota czy srebra,
   Nie było diademu, który by Go zdobił;
Ozdobą skroni była krew, lecz nie uchylał przed nią się.
   Korona ta - to grzeszników dar.
Chropowaty krzyż stał się Jego tronem,
   Jego Królestwo panowało tylko w sercach;
Swą miłość wypisał kolorem krwi,
   I poniósł cierniową koronę na głowie Swej.
(Wolny przekład „A Crown of Thorns” autor Ira F. Stanphill, 1914-1993).

„Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał go ubiczować”
       (Ew. Jana 19:1).

Jezus powiedział przez proroka Izajasza:

„Mój grzbiet nadstawiałem tym, którzy biją” (Izajasz 50:6).

Jego plecy zostały skatowane w straszliwy sposób. Było to coś strasznego. Wielu ludzi umierało po przejściu podobnego biczowania. Przez pociętą skórę można było zobaczyć Jego żebra. Na plecach przeświecały kości.

Koroną cierniową zraniony, zbroczony krwią,
   Spod każdego kolca płynęła krew;
Na plecach noszący tak wiele śladów biczowania,
   Lecz ostrzejsze od tego cierpienie rozrywało Mu serce.
(Wolny przekład „His Passion” autor Joseph Hart, 1712-1768;
   na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

„Cierpienia... Chrystusa” (1 Piotra 1:11).

Po pierwsze Jego cierpienie w Getsemane. Po drugie Jego cierpienie w upokorzeniu.

III. Po trzecie, Jego cierpienie na krzyżu.

Po tym, gdy Jego pot był jak wielkie krople krwi, Jezus był bity w twarz. Bicz poprzecinał straszliwie Jego ciało, a na głowę wciśnięto Mu koronę cierniową, spod której popłynęła krew, zalewając Mu oczy.

Był już ledwie żywy, gdy prowadzono Go na krzyż:

„A On dźwigając krzyż swój, szedł na miejsce, zwane Trupią Czaszką... gdzie go ukrzyżowali” (Ew. Jana 19:17-18).

Wielkie gwoździe przybiły Mu ręce i nogi do krzyża. Podniesiono krzyż, a Jezus zawisł w bólu i cierpieniu. Joseph Hart powiedział:

Obdarty z szat na przeklętym krzyżu,
   Wydany niebu i światu,
Spowity w rany i krew,
   Jakże smutny obraz zranionej miłości.
Posłuchaj! Jak straszny cierpienia krzyk
   Porusza aniołów, patrzących w tamtą noc;
Przyjaciele opuścili Go,
   A teraz także Bóg opuszcza Go!
(Wolny przekład „His Passion” autor Joseph Hart, 1712-1768;
   na melodię „Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

„Zawołał Jezus donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachtani! Co znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?”
       (Ew. Mateusza 27:46).

Nasze umysły nie potrafią tego zrozumieć. Luter powiedział, że nie sposób wytłumaczyć tego ludzkimi słowami. Nie pojmujemy do końca tego, że Ojciec odwrócił się od Syna i że Jezus umarł samotnie, płacąc cenę za nasze grzechy!

„Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga...”
       (1 Piotra 3:18).

„Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni” (Izajasz 53:5).

Oto wspaniała doktryna o tym, że Chrystus umarł na krzyżu za nas, aby wykupić ludzi z grzechów. On zajął twoje miejsce, zapłacił karę za twoje grzechy! Biblia mówi:

„Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism”
       (1 Koryntian 15:3).

„Mąż boleści” cóż za imię
   Dla Bożego Syna
Zgubionych grzeszników odkupia On!
   Alleluja! Cóż za Zbawiciel!

Niosąc hańbę i i szykany,
   On w moim miejscu stanął
Zapieczętował zbawienie Swoją krwią;
   Alleluja! Cóż za Zbawiciel!

Na krzyżu zawieszony,
   „Wykonało się” zawołał;
Dziś wywyższony nad niebiosa;
   Alleluja! Cóż za Zbawiciel!
(Wolny przekład „Hallelujah, What a Zbawiciel”
   autor Philip P. Bliss, 1838-1876).

Czy pragniesz być wybawiony od winy i kary za grzechy? Jeśli tak, musisz po prostu przyjść do Jezus. Przyjdź do Tego, który teraz zasiada po prawicy Boga w niebie. Proszę cię z całego serca i duszy: Przyjdź do Jezusa. Na Nim polegaj. Zaufaj Mu. On obmyje cię z każdego twego grzechu. Jezus da ci czystą kartę, byś zaczął zupełnie od nowa. On zbawi twą duszę na wieki – na zawsze. Ty! Tak ty! Możesz zostać wybawiony od winy i kary za twe grzechy poprzez „cierpienia Chrystusa” (1 Piotra 1:11). Przyjdź do Jezusa. On oczyści cię z grzechów i zbawi twą duszę. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here)
or you may write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015.
Or phone him at (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr Hymersa: Izajasz 53:1-6.
Pieśni śpiewane solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
“A Crown of Thorns” (autor Ira F. Stanphill, 1914-1993)/
“Love in Agony” (autor William Williams, 1759).


SKRÓT KAZANIA

CIERPIENIA CHRYSTUSA

Dr. R. L. Hymers, Jr.

„Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce, starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie” (1 Piotra 1:10-11).

I.   Po pierwsze, Jego cierpienie w Ogrodzie Getsemane. Ew. Mateusza 26:36;
1 Piotra 2:24; Ew. Mateusza 26:38, 39; Ew. Łukasza 22:44;
Izajasz 53:4, 6; Ew. Jana 3:16.

II.  Po drugie, Jego cierpienie w upokorzeniu. Ew. Mateusza 26:67-68;
Ew. Marka 14:65; Ew. Marka 15:16-19; Izajasz 50:6;
Micheasz 5:1; Ew. Mateusza 27:27-30; Ew. Jana 19:1.

III. Po trzecie, Jego cierpienie na krzyżu. Ew. Jana 19:17-18;
Ew. Mateusza 27:46; 1 Piotra 3:18; Izajasz 53:5; 1 Koryntian 15:3.