A TERAZ ZMARTWYCHWSTANIE!| Resurrection Now!

Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.

Cuda Chrystusa były dokonywane po to, by ukazywać prawdy duchowe. Otwierał oczy niewidomych, aby pokazać, że może otworzyć oczy ślepych duchowo. Uzdrawiał trędowatych, aby pokazać, że może uzdrowić duchowo skalane dusze. Trzykrotnie wzbudził z martwych. W piątym rozdziale Ewangelii Marka czytamy, że wzbudził z martwych córkę Jaira. W siódmym rozdziale Ewangelii Łukasza jest napisane, że Jezus wzbudził z martwych syna wdowy z Nain. A w jedenastym rozdziale Ewangelii Jana czytamy, że wzbudził z martwych Łazarza. Lekcja, jaką możemy wyciągnąć z tych zmartwychwstań jest taka, że Jezus może wzbudzić do życia tych, którzy są „martwi przez upadki i grzechy” (Efezjan 2:1). Na naszym nabożeństwie dziś wieczorem mamy wiele córek Jaira, wiele wdów, wielu Łazarzy, gdyż wielu z nas było martwymi przez upadki i grzechy, lecz poprzez moc Chrystusa zostaliśmy wzbudzeni z duchowej śmierci, aby żyć nowym życiem! Zmartwychwstanie, którego doświadczyliśmy nazywane jest „odrodzeniem”. Ten zwrot dotyczy życia tych, którzy kiedyś byli martwi. Inaczej można powiedzieć nowe narodzenie. Dr W. G. T. Shedd wskazał na to, że Biblia często używa słowa „zmartwychwstanie na określenie odrodzenia”… „mówiąc o odrodzeniu jako o duchowym zmartwychwstaniu” (W. G. T. Shedd, Ph.D., Dogmatic Theology, P and R Publishing, wydanie z 2003 roku, str. 864, 865). Związek między fizycznym a duchowym zmartwychwstaniem jest wyraźny w drugim rozdziale Listu do Efezjan:

„Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:4-6).

Z tych wersetów możemy nauczyć się trzech wielkich prawd dotyczących nowego narodzenia – prawd o odrodzeniu poprzez moc zmartwychwstałego Chrystusa.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

DOSTĘP DO NASZYCH KAZAŃ MOŻLIWY JEST TERAZ
NA TELEFONACH KOMÓRKOWYCH.
WEJDŹ NA STRONĘ WWW.SERMONSFORTHEWORLD.COM.
NACIŚNIJ ZIELONY PRZYCISK Z NAPISEM „APP”.
POSTĘPUJ WEDŁUG POJAWIAJĄCYCH SIĘ POLECEŃ.

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +

Według Biblii wszyscy ludzie są martwi duchowo. Niektórzy ludzie mówią, że zostaliśmy zranieni przez upadek człowieka, ale nie wierzą, że to nas zabiło. Jednak Słowo Boże mówi bardzo wyraźnie, że nie zostaliśmy tylko zranieni, ale „umarliście przez upadki i grzechy” (Efezjan 2:1). Jednak niektórzy ludzie mówią, że tak wiele dobrego jest w człowieku, że w naszej naturze nie jesteśmy wcale martwi w grzechach. C. G. Finney wyraził swoją fałszywą pozycję, mówiąc:

Dlaczego dla rodzaju ludzkiego grzech jest czymś tak naturalnym? Nie dlatego, że nasza natura jest grzeszna…Ta doktryna jest… nieskończenie obrażająca dla Boga, jest wstrętna dla Niego i dla ludzkiego intelektu, i powinna zniknąć z każdej kazalnicy i z każdej formuły doktryn, jak i z tego świata. To relikt pogańskiej filozofii, narzucony chrześcijaństwu przez Augustyna (C. G. Finney, Finney’s Systematic Theology, Bethany House Publishers, wydanie z 1994 roku, str. 268, 263).

Cóż, doktryna o tym, że ludzie są martwi w grzechach zniknęła z większości kazalnic. Z jakim skutkiem? Moralna i duchowa anarchia, którą dzisiaj widzimy jest właśnie tego rezultatem!

Czy doktryna o tym, że ludzie są martwi w grzechach została wymyślona przez Augustyna? Nie! W całej Biblii czytamy o tym, że człowiek jest całkowicie i beznadziejnie grzeszny. W dniach Noego

„Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe” (I Mojżeszowa 6:5).

„Jak może czysty pochodzić od nieczystego? Nie ma ani jednego” (Księga Joba 14:4).

„Czymże jest człowiek, że miałby być czysty, czymże zrodzony z niewiasty, że miałby być sprawiedliwy?” (Księga Joba 15:14).

„Oto urodziłem się w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka moja” (Psalm 51:7).

„Bezbożni są odstępcami już od łona matki, Kłamcy błądzą już od samego urodzenia” (Psalm 58:4).

„Podstępne jest serce, bardziej niż wszystko inne, i zepsute, któż może je poznać?” (Księga Jeremiasza 17:9).

„I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach... byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni” (Uwspółcześniona Biblia Gdańska, Efezjan 2:1, 3).

„I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił” (Kolosan 2:13).

Finney zaatakował doktrynę o tym, że ludzie są martwi w grzechach, przypisując ją Augustynowi. Jednak, jak to pokazałem, Biblia od początku do końca naucza jej. To idee Finney’a wywodzą się od heretyka Pelagiusza (354-420 n.e.). Jego heretyckie poglądy trwały przez wiele wieków. A Finney tylko w pełni rozwinął ideę pelagianizmu! Trwajmy przy doktrynach, które jasno nauczane są w Piśmie Świętym! Człowiek w swoim nieodrodzonym stanie jest martwy w grzechach! Człowiek nie jest chory. Jest martwy na sprawy Boże!

„I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach” (Efezjan 2:1).

„Umarli w grzechach” – czyż nie jest to obraz człowieka w jego naturalnym stanie? Wielki Spurgeon powiedział:

Obserwujmy zwłoki: można je uderzyć, można zcisnąć; można położyć ciężar, ale nie męczy je to; można zamknąć w ciemnościach, ale nie czują z tego powodu przygnębienia. Tak samo nienawrócony człowiek obciążony jest grzechami, ale nie męczą go one; jest zamknięty w więzieniu Bożej sprawiedliwości, ale nie wzdycha za wolnością; ciąży na nim przekleństwo Boże... ale to przekleństwo nie porusza jego duszy, gdyż jest martwy… Ach! Obyście byli żywi. Nigdy nie zamilknę, dopóki nie zostaniecie wybawieni z nadchodzącego gniewu. Człowiek pozostaje nieczuły na sprawy duchowe; nie poruszają go, gdyż w duchowym sensie jest martwy (C. H. Spurgeon, „Resurrection With Christ”, The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, tom 14, str. 207, 208).

Siedzisz w kościele i słuchasz kazań, które nie wywierają na ciebie wpływu, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Słyszysz o cierpieniu Chrystusa, jego biczowaniu i przybiciu do krzyża, ale te rzeczy nie poruszają cię, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Słyszysz o tym, że Chrystus powstał z martwych i ukazał się uczniom, dając „liczne tego dowody” (Dzieje Apostolskie 1:3), a jednak nie porusza cię moc i majestat Jego zmartwychwstania, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Słyszysz o Jego krwi, która może obmyć cię z grzechów, lecz nie odczuwasz potrzeby oczyszczenia, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Słyszysz innych, którzy modlą się z wielkim zapałem, lecz ty nie jesteś w stanie tego robić, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Możesz kupić wielką Biblię w czarnej okładce i czytać ją, ale w jej słowach nie ma dla ciebie życia; są to tylko słowa, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Inni mogą odczuwać radość z wiary, ale dla ciebie nie ma w niej nic radosnego, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Inni znają Chrystusa i radują się z tego, ale ty Go nie poznałeś; jesteś pełen zwątpień i lęków, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Inni mówią ci, abyś przyszedł do Chrystusa, ale ty powtarzasz cały czas „jak”. „Jak mogę przyjść do Niego?”. Nie pamiętasz odpowiedzi i nie możesz zrozumieć, gdyż jesteś „umarły w grzechach”.

Powiem ci teraz, że jeżeli będziesz starał się być zbawionym poprzez nauczenie się tego, to zawsze pozostaniesz takim, jaki jesteś. Nigdy nie „nauczysz się”, jak zostać zbawionym! Nigdy, nawet po pięćdziesięciu latach studiowania Biblii nie nauczysz się, jak zostać zbawionym, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. I im więcej będziesz studiował i zadawał pytań, tym gorszy staniesz się. Wraz z upływem czasu będziesz coraz mniej zainterestowany, siedząc w kościele bez nadziei na to, że cokolwiek może się zmienić, gdyż jesteś „umarły w grzechach”. Biblia naucza: „zawsze się uczą, a nigdy do poznania prawdy dojść nie mogą” (2 Tymoteusza 3:7). Aż w końcu umrzesz w grzechach i znajdziesz się po drugiej stronie w świecie, gdzie będzie cierpienie; będziesz odrzucony na wieki sprzed Bożej obecności, w rozpaczy, w ogniu, bez nadziei, w miejscu, w którym zachowane są „na wieki najgęstsze ciemności” (List Judy 13), gdyż jesteś „umarły w grzechach”.

Jednak nasz tekst daje trochę nadziei, a ma ona swoje źródło wyłącznie w miłosierdziu i łasce Bożej w Chrystusie. Takie było moje doświadczenie. Módl się, aby stało się również i twoim. Dziękujmy Panu my, którzy zostaliśmy zbawieni za to, że zostaliśmy ożywieni i wzbudzeni z martwych w Chrystusie!

„Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście ” (Efezjan 2:4-5).

Ach, posłuchajcie tego grzesznicy! Posłuchajcie błogosławionych słów apostoła: „Ale Bóg”. Jest w nich nadzieja! „Ale Bóg”. Jesteście martwi w grzechach, „Ale Bóg!” Chwalmy Go za te słowa! Skaczmy z radości i tańczmy, gdy je słyszymy! „Ale Bóg!” Moglibyśmy odnieść te słowa wielokrotnie do historii wiary. Kiedy wszystko wydawało się beznadziejne, Bóg wielokrotnie interweniował. Ja też mógłbym powiedziać za słowami apostoła z Listu do Efezjan 2:4: „Ale Bóg!”

Cały świat został tak skalany grzechem, że Bóg powiedział: „Zgładzę człowieka, którego stworzyłem” (I Mojżeszowa 6:7). „Ale Noe znalazł łaskę w oczach Pana” (I Mojżeszowa 6:8). „Ale Bóg” zainterweniował i ocalił Noego i jego rodzinę z wielkiego potopu. Dzieci izraelskie wzdychały i cierpiały w niewoli faraona w Egipcie. Ale Bóg powiedział do Mojżesza: „Ja was uwolnię od ciężarów nałożonych przez Egipcjan i wybawię was z ich niewoli i wyzwolę was wyciągniętym ramieniem i przez surowe wyroki. I przyjmę was za swój lud, i będę wam Bogiem, i poznacie, żem Ja, Pan, Bogiem waszym, który was uwalnia od ciężarów nałożonych przez Egipcjan” (II Mojżeszowa 6:6-7). „Ale Bóg”. W czasach sędziów „zubożał Izrael bardzo przez Midiańczyków” (Księga Sędziów 6:6). Ale Bóg przyszedł do Gideona, gdy młócił pszenicę, aby „ją zabezpieczyć przed Midiańczykami” (Księga Sędziów 6:11). „A Pan rzekł do niego: Ponieważ Ja będę z tobą, pobijesz Midiańczyków jak jednego męża” (Księga Sędziów 6:16). A Gideon zawołał: „Wstańcie, gdyż Pan wydał w wasze ręce obóz Midiańczyków” (Księga Sędziów 7:15). „Ale Bóg”. Jezus został pojmany, ubiczowany, przybity do krzyża. Umarł i został złożony do grobu. Ale Bóg wzbudził Go z martwych, „Bóg wzbudził go trzeciego dnia i dozwolił mu się objawić” (Dzieje Apostolskie 10:40). „Ale Bóg”. Arcykapłan i jego ludzie pojmali apostołów i zamknęli ich w „więzieniu publicznym” (Dzieje Apostolskie 5:18), aby powstrzymać ich przez głoszeniem ewangelii. „Ale anioł Pański otworzył w nocy drzwi więzienia... rzekł: Idźcie, a wystąpiwszy, głoście ludowi w świątyni wszystkie te słowa, które darzą życiem” (Dzieje Apostolskie 5:19, 20). „Ale Bóg” otworzył drzwi więzienia i błogosławił ich zwiastowanie.

A skoro Bóg okazywał miłosierdzie w dniach Noego, Mojżesz, Gideona, apostołów i w dniu zmartwychwstanie Chrystusa, to czy nie sądzisz, że może je też okazać w stosunku do ciebie?

Spójrzmy na tych, których „ożywił” pośród nas. Spójrzmy na tych, którzy byli martwi i zostali ożywieni poprzez łaskę Bożą w Chrystusie! Wszyscy nasi diakoni i liderzy w kościele, wszyscy byli kiedyś „martwi w grzechach”. Spójrzmy, jak zostali „ożywieni wraz z Chrystusem” – otrzymali życie w Chrystusie – zostali zbawieni poprzez łaskę! Któż może powiedzieć, że nie zostali oni „ożywieni… z Chrystusem”? Któż może wątpić w to, że zostali wzbudzeni z martwych „z Chrystusem”? Spurgeon powiedział:

Biedna Marta była zaskoczona tym, że Chrystus mógł wskrzesić jej brata [Łazarz]. Ale On powiedział, aby zaskoczyć ją jeszcze bardziej: „A kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to?” (Ew. Jana 11:26). To jedna z tych rzeczy, w które wierzymy, gdy otrzymujemy duchowe życie; w jedność życia z Chrystusem i w konsekwencji w to, że nigdy nie umrzemy (Spurgeon, jw. str. 214).

Tak! „Nigdy nie umrzemy!”. Odrzucamy fałszywe oświadczenie Finney’a odnośnie tych, którzy narodzili się na nowo. Finney powiedział: „Informuje się ich celowo, że ich zbawienie uwarunkowane jest trwaniem w świętości, aż do końca. Wzywa się ich... aby żyli w bojaźni... gdyż inaczej będą zgubieni” (Charles G. Finney, Finney’s Systematic Theology, Bethany House Publishers, 1994 wydanie wznowione z 1878 roku, str. 546). Tak, Finney powiedział, że osoba zbawiona może stracić zbawienie! Finney powiedział w rzeczywistości, że chrześcijanin może utracić niebo i zbawienie po śmierci! Oto dokładny cytat z książki teologicznej Finney’a: „Istnieje naturalna możliwość, że święci w niebie mogą dopuścić się odstępstwa, upaść i być zgubionymi” (C. G. Finney, jw. str. 508). Tak, Finney powiedział, że chrześcijanin może utracić niebo i być zgubionym!

To pelagiańska herezja. Odrzucamy ją! Ktoś, kto nawrócił się, nie może przestać być „nawróconym”. Ktoś, kto został odrodzony, nie może przestać być „odrodzonym”!

„Nas, którzy umarliśmy przez upadki, [Bóg] ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście” (Efezjan 2:5).

Spurgeon powiedział: „Raz otrzymawszy boskie życie, nigdy nie utracimy je. Bóg… nie ożywia nas, aby potem pozostawić nas na zagładę... Nie zbawia nas dzisiaj, aby potępić jutro... Oddawajmy chwałę Bogu my, którzy przez wiarę w Chrystusa żyjemy wiecznym życiem... radujmy się z tego i oddawajmy Bogu całę chwałę!” (Spurgeon, jw., str. 215). Pozostał jeszcze jeden punkt. Byliśmy martwi. Zostaliśmy ożywieni. Ale...

„Nas, którzy umarliśmy przez upadki, [Bóg] ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:5-6).

Ludzie zadają mi pytanie: „Jak mogę przyjść do Chrystusa?”. Zastanawiają się, gdyż wiedzą, gdzie jest Chrystus – w trzecim niebie (2 List do Koryntian 12:2). Wiedzą, że Chrystus jest tam, ponad atmosferą, ponad gwiazdami i galaktykami, w miejscu, które nazwał „rajem” (Ew. Łukasza 23:43). Czytali w Biblii, że Chrystus tam jest, zasiada po prawicy Boga. „Jak mogę się tam dostać?”, pytają. „Jak mogę przyjść do Chrystusa aż tam – do innego świata?”.

Odpowiedź jest oczywista. Sam nie możesz tam trafić! „Decyzjonizm” zaślepił wielu. Myślą, że mogą przyjść do Chrystusa poprzez własne wysiłki! Dlatego też upadają, gdyż czytamy w Ew. Jana 6:44:

„Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (Ew. Jana 6:44).

Nie mają problemów, by uwierzyć, że Bóg przyciągnie ich, by spotkali się z Chrystusem na obłokach w czasie pochwycenia (zobacz 1 List do Tesaloniczan 4:16-17; 1 List do Koryntian 15:51-53). Lecz mają wielki problem z tym, by uwierzyć, że to samo odnosi się do zbawienia! O obu tych rzeczach czytamy w Ew. Jana 6:44:

„Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (Ew. Jana 6:44).

Ta sama potężna moc Boża, która przyciągnie chrześcijan, aby spotkali się z Chrystusem na obłokach, musi teraz przyciagnąć ciebie do Chrystusa, który jest po prawicy Boga! To Bóg przyciąga grzesznika do Chrystusa – nie robi tego sam grzesznik. Czyni to Bóg. „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec”. Jest to jak pochywcenie – ale ma miejsce teraz, gdy przychodzisz do Chrystusa! I wtedy następuje ten wspaniały moment, o którym czytamy w Efezjan 2:6! Spójrzmy na te słowa! Powstańcie i przeczytajmy głośno!

„Wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:6).

Dr Hendriksen powiedział na temat tego wersetu: „My również zostaliśmy... ożywieni, wzbudzeni i posadzeni w okręgach niebieskich” (William Hendriksen, Ph.D., New Testament Commentary, Baker Book House, wydanie wznowione z 1981 roku, str. 118; odnośnie Efezjan 2:6). W The Reformation Study Bible tak napisano:

…ożywił nas… wzbudził… posadził. Oto historyczne wydarzenia w życiu Chrystusa: Jego zmartwychwstanie i zajęcie miejsca na tronie po prawicy Boga. Ale Paweł odnosi te rzeczy również do wierzących. Paweł naucza na temat jedności między Chrystusem a tymi, którzy przyjdą do... Niego... a zatem to, co powiedziano o Odkupicielu można również odnieść do odkupionych (The Reformation Study Bible, Ligonier Ministries, 2005, str. 1706; odnośnie Efezjan 2:5, 6).

Przyjście do Chrystusa jest możliwe jedynie poprzez łaskę i moc Bożą, która przyciąga nasze dusze do Niego, gdy nawracamy się!

Co zatem musisz ty zrobić, jeżeli jesteś ciągle zgubiony? Jezus powiedział: „Starajcie się wejść” (Ew. Łukasza 13:24). Czytaj ponownie te kazania. „Starajcie się” z całej siły, aby wejść. „Kołaczcie, a otworzą wam” (Ew. Łukasza 11:9). Greckie słowa oznaczają „pukanie i modlenie się cały czas”. Módl się jak najczęściej, aby Bóg przebudził cię z twojego grzesznego i zgubionego stanu. Módl się, aby ożywił twoją duszę i przyciągnął cię do Chrystusa. Myśl o horrorze piekła, o wieczności bez Chrystusa. „Staraj się wejść”, a Bóg „ożywi cię wraz z Chrystusem… i wraz z nim wzbudzi, i wraz z nim posadzi w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie”. Oby ten radosny moment nastąpił szybko! Obyś szybko ożył – został przyciągnięty do „okręgów niebieskich w Chrystusie Jezusie”. Obyście wy, którzy jesteście martwi w grzechach, doświadczyli teraz zmartwychwstania! Obyście narodzili się na nowo poprzez moc Bożą w Chrystusie! Amen.

PISZĄC DO DOKTORA HYMERSA, KONIECZNIE PODAJ, Z JAKIEGO KRAJU TO ROBISZ, GDYŻ INACZEJ NIE BĘDZIE ON W STANIE ODPOWIEDZIEĆ NA TWÓJ EMAIL. Jeżeli te kazania są dla ciebie błogosławieństwem, wyślij email do doktora Hymersa i powiedz mu o tym, zawsze podając nazwę kraju, z którego piszesz. Adres mailowy doktora Hymersa –rlhymersjr@sbcglobal.net (naciśnij tutaj). Do dr. Hymersa można pisać w różnych językach, ale preferowanym jest angielski. Jego adres pocztowy: P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Możesz również do niego zadzwonić na numer: (818)352-0452.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania doktora Hymersa dostępne są co tydzień w Internecie pod adresem:
www.sermonsfortheworld.com
Wybierz: „Kazania po polsku”.

Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi. Można ich używać bez pozwolenia
doktora Hymersa. Jednakże wszystkie nagrania video doktora Hymersa oraz wszystkie
kazania z naszego kościoła w formie video objęte są prawami autorskimi,
a używanie ich wymaga uzyskania zgody.

Pismo Święte czytane przed kazaniem: Efezjan 2:1-7.
Pieśń śpiewana przed kazaniem:
„Come, Ye grzesznicy” (Joseph Hart, 1712-1768;
na melodię „Yes, I Know”, Anna W. Waterman, 1920).