Print Sermon

Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .




ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ

THE PRAYERS GOD ANSWERS
(Greek)

από τον Δρ. Ρ. Λ. Χάιμερς, Τζ.
by Dr. R. L. Hymers, Jr.

Ένα μήνυμα που κηρύχτηκε στην Μπάπτιστ Ταμπερνάκλ του Λος Άντζελες
Ημέρα του Κυρίου Απόγευμα, 22 Μαΐου 2016
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, May 22, 2016

“Ο Ηλίας ήτο άνθρωπος ομοιοπαθής με ημάς και προσηυχήθη ενθέρμως να μη βρέξη, και δεν έβρεξεν επί της γης έτη τρία και μήνας εξ” (Ιάκωβος 5:17).


Είναι ενδιαφέρον ότι η Παλαιά Διαθήκη δεν αναφέρει τον Ηλία να προσεύχεται αυτές τις προσευχές. Μας λέει μόνο ότι ο προφήτης γνώριζε ότι ο Θεός θα απαντούσε τις προσευχές οι οποίες από μόνες τους δεν αναφέρονται (Α΄ Βασιλέων 17: 1). Μου φαίνεται ότι οι προσευχές του Ηλία δόθηκαν μέσω ειδικής αποκάλυψης στον Ιάκωβο. Αλλά η Παλαιά Διαθήκη μας δίνει μόνο ό, τι είπε ο προφήτης στον βασιλιά Αχαάβ. Ο Δρ ΜακΓκι (Dr. McGee) επεσήμανε ότι οι προφήτες μιλούσαν στους ανθρώπους, αλλά οι ιερείς μιλούσαν με τον Θεό. Ο Ηλίας ήταν ένας προφήτης, κι έτσι η Αγία Γραφή μας δίνει μόνο ό, τι είπε ο Ηλίας στον Αχαάβ. Αυτό που ο Ηλίας είπε στον Θεό ήταν κρυμμένο μέχρι που ο Θεός το αποκάλυψε στον Ιάκωβο. Ο Ηλίας μίλησε στον Αχαάβ και είπε,

“Ζη Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, έμπροσθεν του οποίου παρίσταμαι, δεν θέλει είσθαι τα έτη ταύτα δρόσος και βροχή, ειμή διά του λόγου του στόματός μου” (Α’ Βασιλέων 17:1).

Δεν θα ξέραμε πολλά για τις προσευχές του Ηλία για ξηρασία και βροχή αν το Ιάκωβος 5:17 δεν είχε δοθεί στον Ιάκωβο ως έμπνευση από τον Θεό (Β΄ Τιμόθεον 3:16).

Το κείμενο μας λέει ότι ο Ηλίας προσευχήθηκε “ενθέρμως” για την ξηρασία και για την βροχή. Η λέξη “ενθέρμως” σημαίνει “προσευχήθηκε προσευχή με θέρμη.” Ο Τόμας Μάντον (Thomas Manton) (1620-1677) είπε ότι δηλώνει «συμφωνία μεταξύ γλώσσας και καρδιάς»· η καρδιά προσευχήθηκε και [η] γλώσσα προσευχήθηκε” (Commentary on James, The Banner of Truth Trust, 1998 reprint). Πιστεύω ότι σημαίνει κάτι πολύ περισσότερα από το να προσεύχεσαι με δυνατή φωνή. Νομίζω ότι ο Μάντον (Manton) έχει δίκιο που υποδηλώνει μια συμφωνία της καρδιάς με τα λόγια της προσευχής. Σημαίνει ότι η καρδιά επιθυμεί διακαώς αυτά που κάποιος λέει στις προσευχές τους.

Μέσα στα χρόνια έχω δει πολλές αξιόλογες απαντήσεις σε προσευχή. Αλλά δεν απαντιούνται γρήγορα όλα όσα προσεύχομαι. Οι μεγάλες απαντήσεις στην προσευχή έχουν έρθει συνήθως όταν υπήρχε πρώτα ένα μεγάλο βάρος για αυτό για το οποίο προσευχόμουν. Θα ήταν κάτι που δεν θα μπορούσα να σταματήσω να το σκέφτομαι. Οι Χριστιανοί του παλιού καιρού το αποκαλούσαν «βάρος», κάτι που σε βαραίνει, κάτι που σε απασχολεί βαθιά, που σε απασχολεί τόσο βαθιά που σου έρχεται ξανά και ξανά. Και προσεύχεσαι γι 'αυτό μέχρι να έρθει η απάντηση.

Ο Χριστός έδωσε δύο παραβολές για να δείξει τη σημασία του να συνεχίζουμε να προσευχόμαστε για πράγματα που μας επιβαρύνουν μέχρι να έρθει η απάντηση. Η πρώτη αποκαλείται “Η Παραβολή Επίμονου Φίλου.” Δίνεται στον Λουκά 11:5-13. Είναι στη σελίδα 1090 στην Αγία Γραφή Scofield Study Bible. Παρακαλώ σταθείτε και διαβάστε την δυνατά.

“Και είπε προς αυτούς· Εάν τις εξ υμών έχη φίλον, και υπάγη προς αυτόν το μεσονύκτιον και είπη προς αυτόν· Φίλε, δάνεισόν μοι τρεις άρτους, επειδή ήλθε φίλος μου προς εμέ εξ οδοιπορίας, και δεν έχω τι να βάλω έμπροσθεν αυτού. Και εκείνος αποκριθείς έσωθεν είπη· Μη με ενόχλει· η θύρα είναι ήδη κεκλεισμένη και τα παιδία μου είναι μετ’ εμού εις την κλίνην· δεν δύναμαι να σηκωθώ και να σοι δώσω. Σας λέγω· Και αν δεν σηκωθή και δώση εις αυτόν, διότι είναι φίλος αυτού, τουλάχιστον διά την αναίδειαν αυτού θέλει σηκωθή και δώσει εις αυτόν όσα χρειάζεται. Και εγώ σας λέγω· Αιτείτε και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε εύρει, κρούετε και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή. Και εάν τις εξ υμών ήναι πατήρ, και ο υιός αυτού ζητήση άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθον; Και εάν οψάριον, μήπως αντί οψαρίου θέλει δώσει εις αυτόν όφιν; ή και αν ζητήση ωόν, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν σκορπίον; Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού;” (Λουκάς 11:5-13).

Μπορείτε να καθίσετε.

Ολόκληρη η παραβολή μας διδάσκει να συνεχίσουμε να ζητάμε και να προσευχόμαστε μέχρι να λάβουμε αυτό το οποίο ζητάμε. Τα εδάφια εννέα και δέκα λένε,

“Και εγώ σας λέγω· Αιτείτε και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε εύρει, κρούετε και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή.” (Λουκάς 11:9-10).

Τα “αιτείτε,” “ζητείτε,” και “κρούετε” είναι στον Ενεστώτα χρόνο. Μπορεί επίσης να αποδοθεί ως “συνεχίζετε να αιτείτε, συνεχίζετε να ζητείτε, συνεχίζετε να κρούετε.” Τώρα κοιτάξτε στο εδάφιο 13,

“Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού;” (Λουκάς 11:13).

Έτσι εδώ η επίμονη προσευχή θα απαντηθεί από τον Θεό δίνοντας το Άγιο Πνεύμα στους "φίλους" μας που βρίσκονται σε ανάγκη. Ο Δρ Τζον Ράις (Dr. John R. Rice) είχε δίκιο όταν είπε ότι αυτό ισχύει για τους Χριστιανούς που ζητάνε τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος για να κερδίσουν ψυχές (Prayer: Asking and Receiving, σσ. 212, 213).

Αλλά η ίδια διδασκαλία δίνεται επίσης και στο Ματθαίος 7:7-11. Είναι στη σελίδα 1003 στην Αγία Γραφή Scofield Study Bible. Διαβάστε το δυνατά,

“Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή. Η τις άνθρωπος είναι από σας, όστις εάν ο υιός αυτού ζητήση άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθον; Και εάν ζητήση οψάριον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν όφιν; εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;” (Ματθαίος 7:7-11).

Θα παρατηρήσετε ότι το εδάφιο 11 έχει διαφορετικές λέξεις. Στο Λουκά 11 ο Ιησούς είπε, “Πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού;” Αλλά στο Ματθαίος 7:11 ο Ιησούς είπε, “Πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;”

Ο προφήτης Ηλίας προσευχήθηκε να μην βρέξει, και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Αυτό ήταν το φορτίο, το βάρος που ο Θεός έβαλε στην καρδιά του. Και, όταν προσευχήθηκε, ο Θεός απάντησε σταματώντας την βροχή. Μερικές φορές ο Θεός απαντά γρήγορα. Άλλες φορές ο Θεός δεν απαντάει με την πρώτη.

Θυμάμαι καλά το βράδυ που ο Θεός απάντησε την προσευχή μου γρήγορα. Ήμουν δώδεκα χρονών. Με είχαν στείλει να ζήσω με μια θεία και θείο που έμεναν στην κορυφή του Φαραγγιού Τοπάνγκα (Topanga Canyon). Πήγα για κανα-δυο μήνες στο σχολείο εκεί - ένα από τα είκοσι δύο σχολεία που με έστειλαν πριν να αποφοιτήσω από το λύκειο. Γι 'αυτό απέτυχα και με έδιωξαν από το κολέγιο την πρώτη φορά που πήγα. Όταν έχεις μετακινηθεί είκοσι δύο φορές, δεν μαθαίνεις και πολλά. Έμαθα πώς να διαβάζω. Έμαθα πώς να γράφω. Έμαθα πώς κάνω πρόσθεση και αφαίρεση. Αυτό ήταν όλο. Αλλά εκεί ήμουν, στην κορυφή του Φαραγγιού Τοπάνγκα (Topanga Canyon), ζώντας με μια θεία που ήταν μεθυσμένη όλη την ώρα. Ένα βράδυ ο ξάδελφός μου και ο φίλος του έπιναν. Μάλιστα, ήταν πολύ μεθυσμένοι. Είπαν, “Έλα, Ρόμπερτ. Μπες στο αμάξι και θα πάμε μια μικρή βόλτα.” Δεν ήθελα να πάω, αλλά ήμουν μόνο δώδεκα, και αυτοί οι μεγάλοι τύποι με άρπαξαν και με έβαλαν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Ήταν του θείου μου, ένα Φορντ κουπέ του 1940 (1940 Ford coupe). Είχε μόνο μπροστινό κάθισμα. Με στρίμωξαν σε ένα στενό χώρο πίσω από το μπροστινό κάθισμα. Στη συνέχεια έβαλαν μπροστά πίνοντας μπύρα και ουίσκι. Η «μικρή βόλτα» μετατράπηκε σε ένα άγριο, μεθυσμένο κυνηγητό κατηφορίζοντας τον φιδωτό δρόμο προς την παραλία. Αν έχεις ταξιδέψει ποτέ σε αυτόν τον δρόμο τότε έχεις μια ιδέα για το πώς ήταν. Ο δρόμος ελίσσεται μπρος πίσω σαν φίδι. Ήταν αρκετά μεθυσμένοι και ο ξάδελφός μας πήγαινε με περίπου εξήντα μίλια την ώρα κατηφορίζοντας το βουνό. Το όριο ταχύτητας τότε ήταν, νομίζω, 25 μίλια την ώρα και εκείνοι πήγαιναν με 65 ή 70. Ποτέ δεν θα το ξεχάσω όσο ζω. Ακόμα έχω εφιάλτες από αυτό μια στο τόσο. Έσκυψα το κεφάλι μου και προσευχήθηκα την μόνη προσευχή που ήξερα τότε. Προσευχόμουν την Προσευχή του Κυρίου όλο τον κατηφορικό δρόμο από το βουνό – με ιδιαίτερη έμφαση στις λέξεις, “Ρύσαι ημάς από του πονηρού.” Στο τέλος του βουνού βγήκα από το αυτοκίνητο και στάθηκα εκεί στο σκοτάδι τρέμοντας. Ξέρω ότι έπρεπε να είναι ο Θεός που μας έσωσε. Έχουν γίνει πολλά θανατηφόρα ατυχήματα σε αυτόν τον δρόμο. Έχω δει αυτοκίνητα που έπεσαν από τον γκρεμό και εκρήγνυνται σε φλόγες παρακάτω. Ο Θεός μας έσωσε ως απάντηση στην προσευχή. Το ήξερα τότε, και το ξέρω τώρα, εξήντα τρία χρόνια αργότερα! Πολλές φορές ο Θεός απαντάει σύντομες προσευχές, όπως έκανε εκείνο το βράδυ.

Αλλά άλλες φορές πρέπει να περιμένουμε, μερικές φορές για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να έρθει η απάντηση. Στην ηλικία των δεκαεπτά αποφάσισα να μην γίνω ηθοποιός και να μπω στη διακονία αντ 'αυτού. Δεν υπήρχε κανένα συναίσθημα που να το προκάλεσε, καμία αίσθηση οποιουδήποτε είδους. Δεν θυμάμαι καν να έχω ακούσει για το "κάλεσμα" για να κηρύξεις. Ίσως κάποιος να το είχε πει, αλλά εγώ ποτέ δεν το άκουσα. μιλούσαν συνεχώς για το «να παραδώσεις τον εαυτό σου» στο κήρυγμα. Οι ποιμένες μιλούσαν για το πώς πέρασαν από μεγάλη μάχη και τελικά “παραδόθηκαν” στο να γίνουν ποιμένας. Λοιπόν, εγώ δεν πέρασα καμία μάχη. Εγώ απλά σκέφτηκα ότι η υποκριτική ήταν κάτι ανόητο και άχρηστο, και παραδόθηκα για να κηρύξω, ό, τι και να σήμαινε αυτό! Υποτάχθηκα στο θέλημα του Θεού. Αυτό είναι που με οδήγησε στην κινεζική εκκλησία, για να γίνω ιεραπόστολος. Διάβασα τη ζωή του Τζέιμς Χάντσον Τέιλορ (James Hudson Taylor), του μεγάλου πρωτοπόρου ιεραποστόλου στην Κίνα. Και ήξερα ότι ήταν ένα μεγάλο πρότυπο για μένα να το ακολουθήσω.

Έτσι πήγα στην κινεζική εκκλησία και ρίχτηκα σε κάθε είδους υπηρεσία που ήταν διαθέσιμη. Έγινα ακόμα και κηπουρός και επιστάτης της εκκλησίας, καθάριζα το δάπεδο, έστηνα τις καρέκλες, anything ο,τιδήποτε μπορούσα να κάνω για να υπηρετήσω τον Θεό. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου αγόρασα ένα αντίγραφο χαρτόδετο με αποσπάσματα από το Ημερολόγιο του Τζον Γουέσλεϊ (John Wesley), που δημοσιεύθηκε από τον εκδοτικό οίκο Μούντυ Πρεςς (Moody Press). Το διάβασα όλο, σχεδόν σαν να ήταν η Αγία Γραφή. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει εκείνη την εποχή, αλλά μου έδωσε μια απεικόνιση του τι συνέβη στην Πρώτη Μεγάλη Αφύπνιση. Το Ημερολόγιο του Γουέσλεϊ (Wesley’s Journal) μου κίνησε το ενδιαφέρον για το θέμα της αναζωπύρωσης. Ήμουν πολύ νέος και άπειρος για να ξέρω πόσο σπάνια είχε γίνει η αναζωπύρωση από τις αρχές του 1960. Ήμουν αφελής, αρκετά απλοϊκός να πιστεύω ότι θα μπορούσα να προσευχηθώ για αναζωπύρωση και θα συνέβαινε. Γι 'αυτό και προσευχήθηκα για να έρθει αναζωπύρωση στην κινεζική εκκλησία. Προσευχόμουν γι'αυτό κάθε μέρα. Προσευχόμουν γι 'αυτό δυνατά σε κάθε συμπροσευχή. Όταν μου ζητούσαν να προσευχηθώ για το φαγητό στα γεύματα στην εκκλησία ολόκληρη η προσευχή μου ήταν για τον Θεό να στείλει αναζωπύρωση. Ήταν το κύριο πράγμα που προσευχόμουν όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960. Πραγματικά δεν μου προκάλεσε έκπληξη όταν η αναζωπύρωση ήρθε, αρχίζοντας ξαφνικά σε μια θερινή κατασκήνωση στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ήξερα ότι θα έρθει, διότι, με παιδιάστικη πίστη, είχα προσευχηθεί γι 'αυτό. Λίγα χρόνια πριν πεθάνει ο Δρ Μερφυ Λαμ (Dr. Murphy Lum) μου θύμισε αυτές τις προσευχές. Είπε, «Μπομπ, εσύ πάντα προσευχόσουν για αναζωπύρωση, ακόμα και όταν κανείς άλλος δεν το έκανε.» Μετά είπε, "Μπομπ, πιστεύω ότι η αναζωπύρωση ήρθε επειδή εσύ συνέχισες να προσεύχεσαι γι 'αυτό."Αλλά μέχρι τη στιγμή που το είπε αυτό, εγώ το είχα σχεδόν ξεχάσει.

Η αναζωπύρωση στην κινεζική εκκλησία έγινε βάρος στην καρδιά μου. Πιστεύω ότι ο Θεός έβαλε αυτό το βάρος σε μένα. Δεν μπορούσα να σταματήσω να το σκέφτομαι. Και προσευχήθηκα γι 'αυτό μέχρι που ο Θεός μού απάντησε. Οι Χριστιανοί του παλιού καιρού το έλεγαν αυτό “praying through/ προσεύχομαι διεξοδικά.” Είναι η επίμονη, συνεχής προσευχή – μέχρι ο Θεός να απαντήσει και να λάβεις αυτό το οποίο ζήτησες! Ο Ιησούς είπε,

“Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;” (Ματθαίος 7:11).

Ξανά, ο Ιησούς είπε,

“Και εγώ σας λέγω· Αιτείτε και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε εύρει, κρούετε και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή” (Λουκάς 11:9, 10).

Τα “αιτείτε,” “ζητείτε ” και “κρούετε” είναι σε ενεστωτικό χρόνο στα Ελληνικά. Αυτό σημαίνει, “συνέχιζε να αιτείς, συνέχιζε να ζητάς, συνέχιζε να κρούεις.” Ο Δρ. Τζον Ρ. Ράις ( Dr. John R. Rice) είπε, “Ένα παιδί του Θεού έχει το δικαίωμα...επίμονα να διεκδικεί τις υποσχέσεις του Θεού και να αρνείται να δεχτεί άρνηση, μέχρι αυτό που είναι αναγκαίο... να ληφθεί από τον Θεό. Ω, είθε ο λαός του Θεού να ενθαρρυνθεί να προσεύχεται, να προσεύχεται, να προσεύχεται – είθε να ενθαρρυνθούν να ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΔΙΕΞΟΔΙΚΑ!

Συνέχισε να προσεύχεσαι
   Μέχρι να το προσευχηθείς διεξοδικά,
Συνέχισε να προσεύχεσαι
   Μέχρι να το προσευχηθείς διεξοδικά,
Οι μεγάλες υποσχέσεις του Θεού
   Είναι πάντα αληθινές,
Συνέχισε να προσεύχεσαι
   Μέχρι να το προσευχηθείς διεξοδικά.”

(John R. Rice, D.D., Prayer: Asking and Receiving, Sword of the Lord Publishers, 1970, σσ. 213, 214).

Ο Δρ. Ρ. Α. Τόρρεϋ (Dr. R. A. Torrey), στο σπουδαίο μικρό βιβλίο του, Πώς να Προσεύχεσαι/ How to Pray, είπε το ίδιο πράγμα. Ο Δρ. Τόρρεϋ (Dr. Torrey) είπε,

      Ο Θεός δεν μας δίνει πάντα πράγματα με την πρώτη μας προσπάθεια. Θέλει να μας εκπαιδεύσει και να μας κάνει δυνατούς αναγκάζοντάς μας να εργαστούμε σκληρά για τα καλύτερα πράγματα... Δεν μας δίνει πάντα αυτό που ζητάμε στην προσευχή απαντώντας στην πρώτη προσευχή. Θέλει να μας εκπαιδεύσει και να μας κάνει δυνατούς ανθρώπους προσευχής αναγκάζοντας μας να προσευχηθούμε σκληρά για τα καλύτερα πράγματα. Μας κάνει να προσευχηθούμε διεξοδικά.
      Χαίρομαι που είναι έτσι. Δεν υπάρχει πιο ευλογημένη εκπαίδευση στην προσευχή από αυτήν που έρχεται με το να αναγκαστούμε να ζητήσουμε ξανά και ξανά, για μεγάλες χρονικές περιόδους, πριν να αποκτήσουμε αυτό που επιδιώκουμε από τον Θεό. Πολλοί άνθρωποι το αποκαλούν υποταγή στο θέλημα του Θεού, όταν ο Θεός δεν τους δίνει τα αιτήματά τους από την πρώτη ή τη δεύτερη αίτηση. Λένε, "Καλά, ίσως δεν είναι το θέλημα του Θεού."
      Κατά κανόνα, αυτό δεν είναι υποταγή, αλλά πνευματική τεμπελιά... Όταν ένας ισχυρός άνδρας ή γυναίκα δράσης ξεκινά να ολοκληρώσει ένα πράγμα και δεν το καταφέρνει στην πρώτη ή δεύτερη ή εκατοστή φορά, αυτός ή αυτή συνεχίζει να σφυρηλατεί μέχρι αυτό να επιτευγχθεί. Ο ισχυρός άνδρας προσευχής συνεχίζει να προσεύχεται, μέχρι να το προσευχηθεί διεξοδικά και να λάβει αυτό που ζητάει... Όταν αρχίζουμε να προσευχόμαστε για κάτι, δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείψουμε την προσευχή γι 'αυτό μέχρι να το λάβουμε. (R. A. Torrey, D.D., How to Pray, Whitaker House, 1983, σσ. 50, 51).

Αλλά υπάρχει και μια άλλη πλευρά σε αυτό. Οι προσευχές σου δεν θα απαντηθούν εάν η καρδιά σου δεν είναι σωστή με τον Θεό. Πήρα την οικογένειά μου για διακοπές στο Κανκούν, στο Μεξικό στις αρχές Ιανουαρίου. Μια μέρα, ενώ πήγαν να δουν τα ερείπια των Μάγια, έμεινα μόνος. Διάβασα ένα βιβλίο για την αναζωπύρωση στο νησί Λιούις (Isle of Lewis) από το 1949 μέχρι το 1952. Προσευχήθηκα και έγραψα ένα κήρυγμα. Όταν γύρισαν τους ανακοίνωσα ότι θα κάναμε ευαγγελιστικές συναθροίσεις κάθε βράδυ. Όπως ξέρετε, ο Θεός ήταν μέσα σ’ αυτό. Ξεκίνησε με τον Δρ. Κέιγκαν (Dr. Cagan) να οδηγεί την 89-χρονη μητέρα του στον Χριστό. Αυτό ήταν ένα πραγματικό θαύμα, διότι ήταν μια σκληροπυρηνική άθεη για πολλά χρόνια. Στη συνέχεια, η πεθερά του Δρ Κέιγκαν μεεταστράφηκε θαυμαστά – στην ηλικία των 86. Ξέρουμε από στατιστικές ότι μεταστροφές δεν συμβαίνουν σχεδόν ποτέ σε άτομα άνω των εβδομήντα. Εδώ, μέσα σε λίγες μέρες, δύο γυναίκες στα τέλη των ογδόντα τους σώθηκαν. Αξιοθαύμαστο! Μετά, ο ένας μετά τον άλλον, 11 νέοι άνθρωποι σώθηκαν θαυμαστά. Ύστερα, λίγες μέρες μετά, έλαβε χώρα άλλη μία θαυμαστή μεταστροφή. Δεκατέσσερις άνθρωποι σώθηκαν μέσα σε λίγες μέρες.

Αλλά μετά διάβασα το Ρωμαίους 12:1 και 2 και το εφάρμοσα σε αυτούς που σώθηκαν στην εκκλησία μας χρόνια πριν.

“Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον” (Ρωμαίους 12:1, 2).

Όταν κηρύττεις τόσα χρόνια όσα εγώ έχεις μάθει να νιώθεις την ανταπόκριση του εκκλησιάσματος. Αυτό που ένιωσα δεν ήταν καλό. Είδα νέους ανθρώπους να σφίγγουν τα σαγόνια τους με δύναμη και να κοιτάζουν κάτω στο πάτωμα. Ένιωσα μια βαθιά αντίσταση και ανυπακοή στον Χριστό, σαν να μην παραδινόντουσαν ποτέ σ 'Αυτόν. Έστειλε ένα κρύο σοκ μέσα από την καρδιά μου. Ένιωσα σχεδόν σαν να έπρεπε να μεταστραφούν απ’ την αρχή. Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι αφήνουν τα πράγματα αυτού του κόσμου να πάρουν τη θέση του Χριστού στις καρδιές τους. Η καρδιά γίνεται σχεδόν το ίδιο σκληρή όσο ήταν και πριν από την αρχική μεταστροφή. Η καρδιά πρέπει να σπάσει ξανά και να παραχωρηθεί στον Χριστό εκ νέου.

Η απείθεια βασιλεύει στις καρδιές εκείνων που αρνούνται να παραχωρηθούν κατ’ επανάληψη στο Χριστό. Εκείνος είπε να σηκώνεται τον σταυρό σας "καθημερινά, και να με ακολουθείτε." Πρέπει να υπάρχει μια «καθημερινή» παραχώρηση στον Χριστό, αλλιώς οι καρδιές μας θα γίνουν κρύες και πεισματάρες. Είναι λάθος να σκέφτεσαι, "Είμαι σωσμένος τώρα. Δεν χρειάζεται πλέον να παραχωρώ τη ζωή μου στον Χριστό." Πόσο διαφορετικό είναι αυτό από αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος, “να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν... εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία, και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας.” Μόνο τότε μπορείτε “να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον” (Ρωμαίους 12:1, 2).

Για να γνωρίζεις το θέλημα του Θεού θα πρέπει να προσφέρεις τον εαυτό σου ως ζωντανή θυσία σ 'Αυτόν, και να μην συμμορφώνεσαι με τον κόσμο.

Η καρδιά που δεν είναι παραχωρημένη ως «θυσίαν ζώσαν» προς τον Χριστό θα είναι μια διαιρεμένη καρδιά. Η Αγία Γραφή λέει, “Ας μη νομίζη ο άνθρωπος εκείνος ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου” (Ιάκωβος 1:7). Ο Ιησούς είπε, “Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν και ας με ακολουθή” (Λουκάς 9:23). Ο Ιησούς σε καλεί να αρνηθείς τον εαυτόν σου. Σε καλεί να Τον ακολουθήσεις. Ω, πόσες φορές στη ζωή μου έχω χάσει τη χαρά της σωτηρίας μου, γιατί δεν ήμουν διατεθειμένος να αρνηθώ τον εαυτό μου και να Τον ακολουθήσω! Αλλά, ω, πώς η χαρά του Κυρίου επέστρεφε, κάθε φορά, καθώς παρουσίαζα τον εαυτό μου ως ζωντανή θυσία στον Ιησού! Προσεύχομαι απόψε να το κάνετε κι εσείς αυτό. Μου άρεσε ο ύμνος που ο κ. Γκρίφιθ (Mr. Griffith) έψαλλε σχεδόν όλη μου τη ζωή. Ως μοναχικός, μπερδεμένος έφηβος, δάκρυα ερχόντουσαν στα μάτια μου όποτε έψαλλα αυτά τα λόγια,

Ω της χάρης πόσο μεγάλος χρεώστης
   Καθημερινά είμαι αναγκασμένος να είμαι!
Άσε στην καλοσύνη Σου, σαν αλυσίδα,
   Να με δέσει την περιπλανώμενη καρδιά μου σε Σένα.
Έχω την τάση να περιπλανιέμαι, Κύριε, το νιώθω,
   Έχω την τάση να αφήνω τον Θεό που αγαπώ·
Ιδού η καρδιά μου, ω πάρ’ την και σφράγισέ την·
   Σφράγισέ την για τις αυλές Σου ψηλά.
(“Come, Thou Fount/ Κρήνη Κάθε Ευλογίας”
      τoυ Robert Robinson, 1735-1790).

Υπάρχουν κάποιοι εδώ απόψε που ξέρουν ότι θα πρέπει να αρνηθούν τον εαυτό τους εκ νέου - και να σηκώσουν τον σταυρό τους και να ακολουθήσουν τον Ιησού εκ νέου; Υπάρχουν κάποιοι από σας που θα έπρεπε να “παραστήσητε τα σώματά σας” ως “θυσίαν ζώσαν” στον Κύριο; Αν ο Θεός σου μιλάει έτσι, σε μια στιγμή, πρόκειται να σου ζητήσω να αφήσεις τη θέση σου και να γονατίσεις εδώ στο μπροστινό μέρος της αίθουσας. Έλα να αφιερώσεις τη ζωή σου εκ νέου, ως ζωντανή θυσία στον Ιησού, ο οποίος πέθανε στον Σταυρό για να σε σώσει. Έλα εδώ κάτω και να δώσε την καρδιά και τη ζωή σου στον Ιησού εκ νέου και απ’ την αρχή. Έλα να ομολογήσεις σ 'Αυτόν κάθε απείθεια ή αμαρτία στην καρδιά και τη ζωή σου. Έλα και ζήτα από τον Ιησού να σε συγχωρέσει, και να ανανεώσει την υπακοή σου σ 'Αυτόν. Καθώς στεκόμαστε μαζί, έλα και γονάτισε εδώ, και προσευχήσου. Όσο ο κ. Γκρίφιθ (Mr. Griffith) ψάλλει αυτόν τον ύμνο απαλά, εσύ έλα.

Έλα, Εσύ Πηγή κάθε ευλογίας,
   Συντόνισε την καρδιά μου να ψάλλω για τη χάρη Σου·
Ρυάκια ελέους, που δεν παύουν ποτέ,
   Καλούν για ύμνους ηχηρής δοξολογίας.
Δίδαξέ με κάποιο μελωδικό σονέτο,
   Τραγουδισμένο από φλογερούς αγγέλους ψηλά·
Δόξα στο όρος – που είμαι στερεωμένος πάνω του –
   Το Όρος της λυτρωτικής Του αγάπης.

Εδώ εγείρω το Εβεν Έζερ μου,
   Μέχρι εδώ με τη δική Σου βοήθεια έχω φτάσει·
Και ελπίζω, με τη δική Σου ευαρέσκεια,
   Με ασφάλεια να φτάσω στο σπίτι.
Ο Ιησούς με έψαξε όσο ήμουν ξένος,
   Περιπλανώμενος από το κοπάδι του Θεού·
Αυτός, για να με διασώσει από τον κίνδυνο,
   Έβαλε στη μέση το πολύτιμό Του αίμα.

Ω της χάρης πόσο μεγάλος χρεώστης
   Καθημερινά είμαι αναγκασμένος να είμαι!
Άσε στην καλοσύνη Σου, σαν αλυσίδα,
   Να με δέσει την περιπλανώμενη καρδιά μου σε Σένα.
Έχω την τάση να περιπλανιέμαι, Κύριε, το νιώθω,
   Έχω την τάση να αφήνω τον Θεό που αγαπώ·
Ιδού η καρδιά μου, ω πάρ’ την και σφράγισέ την·
   Σφράγισέ την για τις αυλές Σου ψηλά.


ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΤΕ ΣΤΟΝ ΔΡ ΧΑΪΜΕΡΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΟ E-MAIL ΣΑΣ. Αν αυτά τα κηρύγματα σας ευλογούν, στείλτε ένα e-mail στον Δρ Χάιμερς και πείτε το του, αλλά πάντα να συμπεριλαμβάνετε τη χώρα από την οποία γράφετε. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net (κάντε κλικ εδώ). Μπορείτε να γράψετε στον Δρ Χάιμερς σε οποιαδήποτε γλώσσα, αλλά γράψτε στα Αγγλικά αν μπορείτε. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε με τον Δρ Χάιμερς ταχυδρομικώς, η διεύθυνσή του είναι P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Μπορείτε να του τηλεφωνήσετε στο (818)352-0452.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ Χάιμερς (Dr. Hymers), και τα υπόλοιπα
βιντεοσκοπημένα κηρύγματα της εκκλησίας μας προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Περικοπή που Διαβάστηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Άβελ Προύντχομ
(Mr. Abel Prudhomme): Ιάκωβος 4:1-10.
Σόλο που Τραγουδήθηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Μπέντζαμιν Κίνκαϊντ
Γκρίφιθ (Mr. Benjamin Kincaid Griffith):
      “Come, Thou Fount/ Κρήνη κάθε ευλογίας” (του Robert Robinson, 1735-1790).