Print Sermon

Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .




ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ

(ΠΕΜΠΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΗΣΑΪΑ 53)
CHRIST’S SUFFERING – THE TRUE AND THE FALSE
(SERMON NUMBER 5 ON ISAIAH 53)
(Greek)

από τον Δρ Ρ. Λ. Χάιμερς Τζούνιορ (Dr. R. L. Hymers, Jr.)

Κήρυγμα από το Μπάπτιστ Τάμπερνακλ οβ Λος Άντζελες (Βαπτιστική εκκλησία)
Κυριακή πρωί, 17 Μαρτίου 2013
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Morning, March 17, 2013

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη• ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον" (Ησαΐας νγ΄. 4).


Το πρώτο μέρος του κειμένου μας λέει πως ο Ιησούς "τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη". Σ' αυτό το μέρος του εδαφίου γίνεται αναφορά στην Καινή Διαθήκη, στο Κατά Ματθαίον η΄. 17,

"Διά να πληρωθή το ρηθέν διά Ησαΐου του προφήτου, λέγοντος• Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε και τας νόσους εβάστασεν" (Κατά Ματθαίον η΄. 17).

Το Κατά Ματθαίον η΄. 17 είναι περισσότερο εφαρμογή παρά αναφορά επι λέξει του Ησαΐα νγ΄. 4. Ο Δρ Έντουαρντ Τζ. Γιανγκ (Dr. Edward J. Young) είπε "Η αναφορά που γίνεται στο Κατά Ματθαίον η΄. 17 είναι κατάλληλη, επειδή αν και ο όρος 'νόσοι' έχει να κάνει με την ίδια την αμαρτία, το εδάφιο συμπεριλαμβάνει επίσης την ιδέα της αφαίρεσης των συνεπειών της αμαρτίας. Η αρρώστια είναι ο αχώριστος σύντροφος της αμαρτίας" (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, William B. Eerdmans Publishing Company, volume 3, p. 345).

Στο Κατά Ματθαίον η΄. 17, η εξιλέωση εφαρμόζεται στη θεραπεία της αρρώστιας. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι δίνεται μόνο μια εφαρμογή από τον Ματθαίο, και δεν είναι το βασικό νόημα που δίνεται στο κείμενό μας. Ο καθηγητής "Χένγκστενμπεργκ (Hengstenberg) δηλώνει ορθά πως ο δούλος [ο Χριστός] βαστάζει την αμαρτία μέσα στις συνέπειές της, και μέσα σ' αυτές οι αρρώστιες και οι πόνοι κατέχουν σημαντική θέση. Πρέπει να σημειωθεί πως ο Ματθαίος σκόπιμα αποκλίνει από [τα εβραϊκά του Ησαΐα νγ΄. 4]...για να τονίσει το γεγονός ότι ο Χριστός πραγματικά βάσταξε τις αρρώστιες μας" (αναφορά από τον Young, ibid., page 345, footnote 13).

Μια προσεκτική ανάγνωση των τεσσάρων ευαγγελίων δείχνει πως ο Χριστός θεράπευε την αρρώστια ως απόδειξη πως μπορούσε να θεραπεύσει την ψυχή, σώζοντάς την κατά την μεταστροφή. Μπορούμε να δούμε ένα παράδειγμα στους δέκα λεπρούς που έκραξαν στον Ιησού, λέγοντας "Ιησού, Επιστάτα, ελέησον ημάς" (Κατά Λουκάν ιζ΄. 13). Ο Ιησούς τούς έστειλε στο Ιερό να παρουσιαστούν ενώπιον των ιερέων, και "ενώ επορεύοντο, εκαθαρίσθησαν" (Κατά Λουκάν ιζ΄. 14). Καθαρίστηκαν σωματικά από την δύναμη του Χριστού, αλλά δεν σώθηκαν. Μόνο ένας απ' αυτούς επέστρεψε. Δέχτηκε πνευματική θεραπεία των αμαρτιών του, στην μεταστροφή, όταν επέστρεψε στον Ιησού "και έπεσε κατά πρόσωπον εις τους πόδας αυτού, ευχαριστών αυτόν" (Κατά Λουκάν ιζ΄. 16). Μετά ο Ιησούς τού είπε "Σηκωθείς ύπαγε• η πίστις σου σε έσωσεν" (Κατά Λουκάν ιζ΄. 19). Τότε ήταν που θεραπεύτηκε πνευματικά και όχι μόνο σωματικά. Το βλέπουμε αυτό σε πολλές από τις θαυματουργές θεραπείες του Χριστού, όπως όταν άνοιξε τα μάτια του τυφλού στο Κατά Ιωάννη, κεφάλαιο εννέα. Πρώτα, ο άνθρωπος θεραπεύτηκε από την τύφλωσή του, αλλά νόμιζε πως ο Ιησούς ήταν απλά "προφήτης" (Κατά Ιωάννην θ΄. 17). Αργότερα είπε:

"Πιστεύω, Κύριε• και προσεκύνησεν αυτόν" (Κατά Ιωάννην θ΄. 38).

Μόνο τότε σώθηκε ο άνθρωπος.

Άρα καταλήγουμε πως η σωματική θεραπεία είναι δευτερεύουσα, και πως η κύρια έμφαση του Ησαΐα νγ΄. 4 είναι η πνευματική θεραπεία. Ο Δρ Τζ. Βέρνον Μακ Γκι (Dr. J. Vernon McGee) είπε:

Αυτό το κείμενο από τον Ησαΐα δηλώνει ξεκάθαρα ότι θεραπευόμαστε από τις παραβάσεις μας και τις ανομίες μας [Ησαΐας νγ΄. 5]. Μου λέτε "Είσαι σίγουρος γι' αυτό;" Ξέρω πως γι' αυτό μιλάνε αυτά τα εδάφια επειδή ο Πέτρος λέει: "όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, διά να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τας αμαρτίας• με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε" (Πέτρου Α΄ β΄. 24). Γιατρευτήκαμε από τι; "Αμαρτίες". Ο Πέτρος το κάνει ξεκάθαρο ότι μιλάει για την αμαρτία (McGee, ibid., page 49).

Αυτή η εξήγηση μάς πάει πίσω στο κείμενό μας,

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη• ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον" (Ησαΐας νγ΄. 4).

Αυτό το εδάφιο χωρίζεται από μόνο του σε δύο μέρη: (1) ο πραγματικός λόγος που υπέφερε ο Χριστός, σύμφωνα με τη Βίβλο, και (2) ο λανθασμένος λόγος, τον οποίον πιστεύουν οι τυφλωμένοι άνθρωποι.

I. Πρώτον, ο πραγματικός λόγος των παθών του Χριστού, σύμφωνα με την Αγία Γραφή.

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη..." (Ησαΐας νγ΄. 4).

Η λέξη "τωόντι" [πραγματικά] παρουσιάζει την αντίθεση μεταξύ του πραγματικού λόγου που υπέφερε ο Χριστός και του λανθασμένου λόγου που πιστεύουν οι τυφλωμένοι άνθρωποι. "Τωόντι" [πραγματικά], είναι η πραγματική δήλωση• "δε" [αλλά], είναι η λανθασμένη δήλωση,

"Αυτός πραγματικά τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη• αλλά ημείς ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον" (Ησαΐας νγ΄. 4).

Επίσης, πρέπει να καταλάβουμε τις λέξεις "ασθενείας" και "θλίψεις". Η εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται για τις "ασθενείας" σημαίνει "αρρώστιες". Τη χρησιμοποιεί ο Ησαΐας ως συνώνυμο για την "αμαρτία" στον Ησαΐα α΄. 5-6. Είναι επίσης συνώνυμη για την "αμαρτία" εδώ. Οι θλίψεις αναφέρονται στην αρρώστια της αμαρτίας. Οι "θλίψεις" σημαίνει "πόνοι, οδύνες". Άρα, εννοούνται "η ασθένεια, η αρρώστια" της αμαρτίας, και οι "θλίψεις, πόνοι και οδύνες" που παράγει η αμαρτία - η ίδια η αρρώστια της αμαρτίας, και ο πόνος της.

Μετά προσέξτε τη λέξη "εβάστασε". Σημαίνει "κουβάλησε". "Δεν σημαίνει απλά ότι τις αφαιρεί. Η ιδέα είναι ότι τις σηκώνει και τις κουβαλάει" (Young, ibid., p. 345). Ο Χριστός σηκώνει τις αμαρτίες που ανήκουν στον άνθρωπο, τις βάζει επάνω στον Εαυτό του, και τις αφαιρεί. Όπως ο Χριστός σήκωσε τον Σταυρό Του και τον κουβάλησε προς τον Γολγοθά, έτσι σηκώνει την αμαρτία του πιστού και την κουβαλάει μακριά του. Αυτό εννοούσε ο Απόστολος Πέτρος όταν είπε, σχετικά με τον Χριστό,

"Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν [κουβάλησε] εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου" (Πέτρου Α΄. β΄. 24).

Όπως σχολιάζουν οι Κιλ και Ντέλιτς (Keil and Delitzsch Commentary),

Το νόημα δεν είναι απλά πως [ο Χριστός] έγινε κοινωνός των παθημάτων μας, αλλά ότι πήρε ο Ίδιος επάνω Του τα παθήματα που έπρεπε να βαστάξουμε εμείς και που μας άξιζαν να βαστάξουμε, και όχι μόνο τα αφαίρεσε...αλλά τα βάσταξε ο Ίδιος [στο σώμα Του], για να μας λυτρώσει από αυτά. Αλλά όταν ένας άνθρωπος παίρνει επάνω του τα παθήματα που θα έπρεπε να βαστάξει κάποιος άλλος, και υποφέρει όχι μόνο μαζί του, αλλά στη θέση του, αυτό λέγεται αντικατάσταση (Franz Delitzsch, Th.D., Commentary on the Old Testament in Ten Volumes, William B. Eerdmans Publishing Company, 1973 reprint, volume VII, p. 316).

Ο Χριστός πήρε τις αμαρτίες μας στο δικό Του σώμα και τις αφαίρεσε, στο Γολγοθά, στον Σταυρό, και εκεί πλήρωσε το τίμημα των αμαρτιών μας. "Αυτό λέγεται αντικατάσταση"!!! "Βαστάζοντας ντροπή και χλευασμούς". Ψάλλετέ το!

Βαστάζοντας ντροπή και χλευασμούς,
Στάθηκε στη θέση μου, καταδικασμένος.
Σφράγησε την άφεσή μου με το αίμα Του,
Αλληλούια! Τι Σωτήρας!
   (“Hallelujah! What a Saviour!” του Philip P. Bliss, 1838-1876).

"Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών" (Ησαΐας νγ΄. 5).

"Ο Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς" (Προς Κορινθίους Α΄. ιε΄. 3).

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη..." (Ησαΐας νγ΄. 4).

Ο Δρ Ου. Α. Κρίσουελ (Dr. W. A. Criswell) είπε:

Ο θάνατος του Χριστού επάνω στον σταυρό είναι ο καρπός και το αποτέλεσμα των αμαρτιών μας. Ποιος θανάτωσε τον Κύριο Ιησού; Ποιος εκτέλεσε τον Άρχοντα της δόξας; Ποιος Τον κάρφωσε στον σταυρό όπου υπέφερε και πέθανε; Ποιος φταίει;...Πρέπει να πούμε πως όλοι παίξαμε έναν ρόλο. Οι αμαρτίες μου πίεσαν το αγκάθινο στεφάνι στο μέτωπό Του. Οι αμαρτίες μου κάρφωσαν εκείνα τα οδοντωτά καρφιά στα χέρια Του. Οι αμαρτίες μου λόγχισαν την καρδιά Του. Οι αμαρτίες μου κάρφωσαν τον Κύριο Ιησού στο ξύλο. Αυτό είναι...το νόημα του θανάτου του Κυρίου μας (W. A. Criswell, Ph.D., “The Blood of the Cross,” Messages From My Heart, REL Publications, 1994, pages 510-511).

"Ο Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς" (Προς Κορινθίους Α΄. ιε΄. 3).

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη..." (Ησαΐας νγ΄. 4).

"Βαστάζοντας ντροπή και χλευασμούς". Ψάλλετέ το ξανά!

Βαστάζοντας ντροπή και χλευασμούς,
Στάθηκε στη θέση μου, καταδικασμένος.
Σφράγησε την άφεσή μου με το αίμα Του,
Αλληλούια! Τι Σωτήρας!

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τα πάθη του Χριστού - για να πληρώσει για τις αμαρτίες σας! Αλλά η ανθρώπινη φυλή, μέσα στην τύφλωση και απειθαρχία της, διαστρέβλωσε την πανέμορφη, σωτήρια αλήθεια του αντικαταστατικού θανάτου του Χριστού και την έκανε ψέμα! Το οποίο μάς φέρνει στο δεύτερο θέμα που θα σχολιάσουμε.

II. Δεύτερον, ο λανθασμένος λόγος των παθών του Χριστού, σύμφωνα με τους τυφλωμένους ανθρώπους.

Κοιτάξτε ξανά το κείμενό μας. Ας σταθούμε κι ας το διαβάσουμε δυνατά μαζί.

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη• ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον" (Ησαΐας νγ΄. 4).

Μπορείτε να κάτσετε.

"Ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον". "Ημείς", οι ανθρώπινοι απόγονοι του Αδάμ. Τυφλωμένοι από τον ίδιο τον Σατανά, εμείς δεν καταλάβαμε πως τα πάθη του Χριστού ήταν αντιπροσωπευτικά, πως πέθανε στη θέση μας, ως αντικαταστάτης μας. Εμείς νομίζαμε πως ήταν κάποιος κακόμοιρος κι ανόητος ανθρωπάκος, ίσως τρελός και ονειροπαρμένος, ή όπως είπαν οι Φαρισαίοι, "δαιμονισμένος", που έφταιγε ο Ίδιος για όσα έπαθε εξαιτίας των ουρλιαχτών και των παραληρημάτων Του κατά του κατεστημένου. Όπως οι φίλοι του Ιώβ, εμείς νομίζαμε πως οι δικές Του αμαρτίες και ανοησίες έφεραν την οργή του Ανθρώπου εναντίον Του. Εμείς νομίζαμε πως, στην καλύτερη περίπτωση, ήταν ένας μάρτυρας που πέθανε για το τίποτα. Έχουν υπάρξει στιγμές, που οι περισσότεροι από εμάς νομίσαμε πως ο Ιησούς ήταν υπερβολικά ριζοσπαστικός. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σκεφτεί πως προκάλεσε τους θρησκευτικούς ηγέτες και επέφερε τον ίδιο τον θάνατό Του.

Τραυματισμένος; Ναι, το ξέραμε πως ήταν τραυματισμένος! Πληγωμένος; Ναι, το ξέραμε πως ήταν πληγωμένος! Ταλαιπωρημένος; Ναι, κι αυτό το ξέραμε! Το ξέραμε πως Τον χτύπησαν στο πρόσωπο με τις γροθιές τους. Το ξέραμε πως Τον μαστίγωσαν. Το ξέραμε πως Τον κάρφωσαν σε σταυρό! Σχεδόν όλοι γνωρίζουν αυτά τα πράγματα! Αλλά τα διαστρεβλώσαμε. Δεν τα κατανοήσαμε. Δεν καταλάβαμε πως ήταν δικές μας οι ασθένειες που βάσταξε, και δικές μας οι θλίψεις που φορτώθηκε! Στο δικό μας το μυαλό, όταν Τον είδαμε καρφωμένο στον σταυρό, νομίζαμε πως τιμωρήθηκε για την δική Του απειθαρχία και τα δικά Του λάθη.

"Αλλά όχι! Ήταν για τις δικές μας παραβάσεις, για τις δικές μας ανομίες, και για να έχουμε εμείς ειρήνη [με τον Θεό], για να θεραπευτούμε εμείς [από την αμαρτία]. Η αλήθεια είναι πως εμείς ήμασταν που πλανηθήκαμε και περπατήσαμε με ισχυρογνωμοσύνη, και [ο Θεός] έβαλε την ανομία μας επάνω σ' Αυτόν, τον αναμάρτητο αντικάταστάτη" (William MacDonald, Believer’s Bible Commentary, Thomas Nelson Publishers, 1995, p. 979).

Για την ενοχή μάς έδωσε ειρήνη,
Για τη δουλεία έδωσε λύτρωση,
Και με τις πληγές Του, και με τις πληγές Του,
Και με τις πληγές Του, οι ψυχές μας θεραπεύονται.
   (“He Was Wounded” του Thomas O. Chisholm, 1866-1960)

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη• ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον" (Ησαΐας νγ΄. 4).

Κύριε Γκρίφιθ (Mr. Griffith), παρακαλώ ψάλλετε αυτό το εδάφιο.

Αυτό ισχύει για εσάς; Έχετε νομίσει πως ο Ιησούς πέθανε επάνω στον Σταυρό για κάποιον άλλον λόγο πέρα του να βαστάξει τις αμαρτίες σας; Οπότε, γνωρίζοντας τώρα πως ο Χριστός πέθανε στη θέση σας, για να αφαιρέσει την τιμωρία των αμαρτιών σας, θα Τον εμπιστευτείτε με απλή πίστη; Θα εμπιστευτείτε τον Υιό του Θεού; Θα δικαιωθείτε και θα καθαριστείτε από κάθε αμαρτία με το πολύτιμο Αίμα Του;

Σας ζητάω να διώξετε απ' το μυαλό σας κάθε λανθασμένη ιδέα που είχατε για τα πάθη Του και τον θάνατό Του. Πέθανε για να πληρώσει το τίμημα για την αμαρτία σας. Έχει αναστηθεί από τους νεκρούς. Τώρα κάθεται στα δεξιά του Θεού στον Ουρανό. Σας ζητάω να Τον εμπιστευτείτε και να σωθείτε από τις αμαρτίες σας.

Αλλά δεν φτάνει να γνωρίζετε αυτά τα πράγματα για τον Ιησού. Μπορεί να γνωρίζετε όλα τα γεγονότα του θανάτου Του, αλλά να μην είστε Χριστιανοί. Μπορεί να γνωρίζετε την αλήθεια για τον αντικαταστατικό θάνατό Του στον Σταυρό, μπορεί να γνωρίζετε ότι πέθανε στη θέση αμαρτωλών, αλλά να μην έχετε μεταστραφεί. Πρέπει να εμπιστευτείτε τον Ιησού Χριστό, τον αναστημένο Κύριο. Πρέπει πραγματικά να Τον εμπιστευτείτε και να υποταχθείτε σε Αυτόν. Αυτός είναι η οδός της σωτηρίας. Αυτός είναι η θύρα προς την αιώνια ζωή. Εμπιστευτείτε Τον τώρα, και θα συγχωρεθείτε στιγμιαία και θα σωθείτε από την αμαρτία σας. Ο Κος Γκρίφιθ θα ψάλλει ξανά εκείνη τη στροφή. Αν θέλετε να μιλήσετε μαζί μας για τη σωτηρία σας, παρακαλώ πηγαίνετε στο πίσω μέρος της αίθουσας ενώ ψάλλει.

Για την ενοχή μάς έδωσε ειρήνη,
Για τη δουλεία έδωσε λύτρωση,
Και με τις πληγές Του, και με τις πληγές Του,
Και με τις πληγές Του, οι ψυχές μας θεραπεύονται.

Δρ Τσαν (Dr. Chan) παρακαλώ προσευχηθείτε για αυτούς που ανταποκρίθηκαν. Αμήν.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς στο Ίντερνετ,
στο www.rlhsermons.com ή www.realconversion.com.
Κάντε κλικ στο “ Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Μπορείτε να στείλετε email στον Δρ Χάιμερς στα Αγγλικά στο rlhymersjr@sbcglobal.net.
Μπορείτε να του γράψετε στη διεύθυνση P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015.
Τηλεφωνήστε του στο (818)352-0452.

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers) προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Γραφή που διαβάστηκε πριν το κήρυγμα από τον Κο Άβελ Προύντχομ (Mr. Abel Prudhomme): Πέτρου Α΄ β΄. 21-25.
Σόλο ύμνος πριν το κήρυγμα από τον Κο Μπέντζαμιν Κινκέιντ Γκρίφιθ
(Mr. Benjamin Kincaid Griffith): “He Was Wounded”
(του Thomas O. Chisholm, 1866-1960; με τη μελωδία “Oak Park”).


ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ

ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ

(ΠΕΜΠΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΗΣΑΪΑ 53)
CHRIST’S SUFFERING – THE TRUE AND THE FALSE
(SERMON NUMBER 5 ON ISAIAH 53)

από τον Δρ Ρ. Λ. Χάιμερς Τζούνιορ

"Αυτός τωόντι [πραγματικά] τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη• ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον" (Ησαΐας νγ΄. 4).

(Κατά Ματθαίον η΄. 17, Κατά Λουκάν ιζ΄. 13, 14, 16, 19,
Κατά Ιωάννην θ΄. 17, 28, Πέτρου Α΄ β΄. 24)

I.   Πρώτον, ο πραγματικός λόγος των παθών του Χριστού, σύμφωνα με
την Αγία Γραφή, Ησαΐας νγ΄. 4α, 5, Προς Κορινθίους Α΄ ιε΄.3.

II.  Δεύτερον, ο λανθασμένος λόγος των παθών του Χριστού, σύμφωνα
με τους τυφλωμένους ανθρώπους, Ησαΐας νγ΄. 4β.