همه باید بشارت بدهند!

زمانی که عیسی از سامره و جلیلیه می‌گذشت به شهر کوچکی رسید. ده نفر جذامی در بیرون از شهر زندگی می‌کردند. آنها از او ”دور ایستادند“ (۱۷:۱۲). عهد عتیق جذامی‌ها را مجبور کرده بود تا از کسانی که به این بیماری مبتلا نبودند دور بایستند.

”شخص جذامی باید... فریاد بزند: 'من ناپاک هستم! من ناپاک هستم' آن شخص... باید خارج از اردوگاه و جدا از مردم دیگر زندگی کند“ (لاویان ۱۳:۴۵-۴۶).

این ده جذامی شنیده بودند که عیسی معجزات زیادی بعمل می‌رساند. پس از دور فریاد زدند، ”ای عیسی، ای استاد، به ما رحم کن‌‌“ (لوقا ۱۷:۱۳). عیسی بیماری جذام آنها را بلافاصله شفا نداد، ولی در عوض به آنها گفت که رفته خودشان را به کاهنان در معبد اورشلیم نشان بدهند. عیسی آن کار را به دو دلیل انجام داد: هم برای پیروی از شریعت عهد عتیق، در لاویان ۱۴:۱-۲۰، که می‌گفت فقط کاهنان می‌توانند تعیین کنند آیا کسی از بیماری جذام شفا پیدا کرده است یا نه. دلیل دوم بخاطر ”شاهد بودن، شهادت دادن، به کاهنان و دیگر یهودیان درباره قدرت شفایی که او در اختیار داشت“ (Thomas Hale, The Applied New Testament, Chariot Victor Publishing, 1996, p. 236).

آن ده جذامی از مسیح اطاعت کردند و به سمت معبد اورشلیم به راه افتادند. این عمل نشان می‌دهد که آنها تا اندازه‌ای ایمان داشتند، در غیر اینصورت به حرف او گوش نمی‌دادند. اما همانطور که خواهیم دید، این ایمانی نبود که آنها را نجات بدهد. آنها از لحاظ جسمانی از مسیح اطاعت کردند،

”و همچنان که می‌رفتند پاک گشتند‌“ (لوقا ۱۷:۱۴).

آنها در حالیکه سفر خود را از جلیلیه به جنوب آغاز کردند، یعنی به سمت معبد اورشلیم عازم شدند، جذام از بدن آنها پاک شد.

ولی یکی از آنها وقتی که پاک شد برگشت به جایی که عیسی ایستاده بود.

”در حالی که خدا را با صدای بلند حمد می‌گفت بازگشت. خود را پیش پاهای عیسی انداخت و از او سپاسگزاری کرد‌...“ (لوقا ۱۷:۱۵-۱۶).

”بلند شو و برو، ایمانت تو را شفا داده است‌‌“ (لوقا ۱۷:۱۹).

به نظر می‌رسد که درسهای زیادی در این متن وجود دارد. من به همه آنها اشاره نمی‌کنم، ولی سه تا از آنها را که می‌بینیم، در اینجا یادآوری می‌کنم.

I. اول، طهارت نیمه تمام از پیروی جسمانی از مسیح ناشی می‌شود.

همه این ده نفر از بیماری جذام شفا پیدا کردند. ولی با اینحال با لمس فوری عیسی شفا پیدا نکردند. آنها بطور ناتمام یا جزیی در راه معبد اورشلیم شفا پیدا کردند. ولی روح آنها شفا پیدا نکرد. عیسی گفت،

”بروید و خود را به کاهنان نشان بدهید. و همچنان که می‌رفتند پاک گشتند‌“ (لوقا ۱۷:۱۴).

کسانی که ظاهرا مسیح را پیروی می‌کنند از بیماری‌های زیادی که گریبانگیر کسانی است که کاملا پیرو او نیستند پاک می‌شوند. آنها که به کلیسا می‌آیند و ظاهرا با قوانین پایه‌ی مسیحیت آشنا می‌شوند، می‌فهمند که زندگی‌شان نظم بیشتری پیدا می‌کند و عادات تحصیلی‌شان در مدرسه نتایج بهتری تولید می‌کند. احساساتشان بهتر کنترل می‌شوند. در کل، در زندگی‌شان از کسانی که ”از باد هر تعلیم“ دچار سردرگمی جوامع معاصر هستند، موفق تر و مفیدتر می‌شوند (افسسیان ۴:۱۴).

آدمهای این ”دنیا“ اغلب فکر می‌کنند که آمدن به کلیسا به زندگی‌شان لطمه می‌زند، چون خیلی از وقت کارشان یا مدرسه‌شان را می‌گیرد. والدین غیر مسیحی معمولا اینطور فکر می‌کنند. آنها فکر می‌کنند که آمدن به کلیسا خیلی از وقت بچه‌هایشان را تلف می‌کند، در نتیجه در مدرسه یا محل کار خوب عمل نمی‌کنند. ولی ما بدفعات متوجه شدیم که عکس این مطلب صادق است. وقتی جوانها به مراسم یاد شده در کلیسا می‌آیند، متوجه شدیم که بلااستثنا به شاگردان بهتر و کارمندان خیلی بهتری تبدیل می‌شوند. آنها یاد می‌گیرند که وقت درس خواندنشان را تنظیم کنند، ”وقت را دریابید“ (افسسیان ۵:۱۶؛ کولسیان ۴:۵). با نصیحت و تشویق رهبران کلیسا و الگوی اعضای کلیسا، به اهمیت کوشا بودن در مدرسه و محل کار واقف می‌شوند. بجای ”وقت تلف کردن“ زیاد، مثل بچه‌های این دنیا، آنها با وقتی که در اختیارشان هست سخت کار می‌کنند و درس می‌خوانند.

فکر می‌کنم که ما یکی از کلیساهایی هستیم که بیشترین تعداد دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی را داریم. و فکر می‌کنم که این یکی از دلایلی است که پیروی از عیسی کسانی را که از او متابعت می‌کنند، از خیلی مشکلات دنیوی ”پاک می‌کند“ که گریبانگیر کسانی است که به کلیسا نمی‌آیند و در جلسات یاد شده آن حضور پیدا نمی‌کنند. سالها مشاهده ثابت کرده که این موضوع درست است.

II. دوم، نجات کامل وقتی اتفاق می‌افتد که پیش مسیح بیایید.

نه نفر از این افراد که از لحاظ جسمانی شفا پیدا کردند، از پاک شدن بدنشان از جذام راضی بودند. ولی پیروی جسمانی برای یکی از آنها راضی کننده نبود. قلب او موقع شکرگزاری در سینه‌اش می‌تپید. او برگشت و به جایی که عیسی بود مراجعت کرد. به پاهای عیسی افتاد، ”وی را شکر کرد“ (لوقا ۱۷:۱۶). به عبارت دیگر، این شخص پیش مسیح آمد! او پیش مسیح آمد و نه فقط شفای جسمانی پیدا کرد، بلکه با افتادن به پاهای او نجات کامل در نجات دهنده را بدست آورد.

اگر به کلیسای ما رفت و آمد کرده‌اید، بطور مرتب به جلسات ما آمده‌اید، کار خوب و پسندیده‌ای انجام دادید. این عمل شما در کار و زندگی‌تان به شما کمک می‌کند. ولی مسیحیت واقعی بیشتر از این است که به شما کمک کنیم بهتر زندگی کنید! عیسی به کسی که داشت زندگی خیلی موفقی را می‌گذراند گفت،

”تعجب نکن که به تو می‌گویم همه باید دوباره متولد شوند‌“ (یوحنا ۳:۷).

این اتفاقی بود که برای آن جذامی که پیش مسیح برگشت افتاد. بعد از اینکه با اطاعت و پیروی از عیسی، بدنش شفا پیدا کرد، پیش عیسی آمد، به پاهای او افتاد و از درون بازگشت کرد. و مسیح به او گفت،

”ایمانت تو را نجات داده است“ (لوقا ۱۷:۱۹).

من با عهد جدید کاربردی موافقم. اگرچه دلم می‌خواست که کتاب مقدس معتبر کینگ جیمز را نقل قول می‌کرد، ولی خیلی خوب شرح داده که برای آن جذامی پاک شده‌ای که پیش عیسی آمد چه اتفاقی افتاد. وقتی عیسی به او گفت، ”ایمانت تو را نجات داده است،“ یادداشت این کتاب عنوان می‌کند که ”عیسی نه تنها منظورش این بود که بدنش از بیماری شفا پیدا کرده بود، بلکه روحش هم التیام یافته بود. او نجات پیدا کرده بود“ (رجوع به ص. ۳۴۱).

بعضی از شما به کلیسا می‌آیید. این کار شما را برکت داده و کمک کرده که اینکار را بکنید. خدا را به این خاطر شکر می‌کنیم. ولی حالا از شما می‌خواهیم که یک قدم دیگر بردارید و با آمدن پیش عیسی در ایمان و افتادن در مقابل او و اعتماد کامل کردن به او، نجات کامل و بازگشت کامل را بدست بیاورید.

مسیح رنج نبرد و روی صلیب جان خودش را فدا نکرد که به شما فقط یک زندگی بهتر در این دنیا عطا کند. أصلا چنین بود! او روی صلیب مرد تا گناهانتان بخشیده بشود و با خون گرانقدرش پاک بشوید. از میان مردگان قیام کرد و حالا دست راست خدای پدر نشسته تا به شما حیات ابدی بدهد. اگر با یک ایمان ساده پیش عیسی بیایید، مثل کاری که این جذامی کرد، شما هم بازگشت کرده محسوب می‌شوید و از نو متولد می‌شوید تا به ابدالآباد. دعا می‌کنم که شناخت حقیقت بازگشت خیلی زود به شما عطا بشود! ولی معتقدم که درس سومی در این متن از کتاب مقدس نهفته است، درسی درباره اینکه هر کسی باید بشارت بدهد.

III. سوم، کار بشارتی باید بلافاصله شروع بشود،حتی پیش از اینکه بازگشت کنید.

توجه کنید که عیسی به این ده نفر که هنوز پاک نشده بودند (و بازگشت نکرده بودند) گفت

”بروید و خود را به کاهنان نشان بدهید. و همچنان که می‌رفتند پاک گشتند‌“ (لوقا ۱۷:۱۴).

عیسی آنها را فرستاد ”بعنوان شاهد، شهادت دهنده، برای کاهنان و یهودیان دیگر،“ تا درباره عیسی به آنها بگویند (عهد جدید کاربردی، رجوع به ص. ۲۳۶). آنها قبل از آنکه پاک بشوند و قبل از آنکه بازگشت کنند بعنوان شاهدان فرستاده شدند!

بنظرتان این فوق العاده نیست؟ امروز، بیشتر کلیساهای انجیلی فکر می‌کنند که باید یک مسیحی خیلی قوی باشد، در ایمان ریشه گرفته باشد، اطلاعات زیادی از کتاب مقدس داشته باشد تا اینکه او را برای بشارت دادن بفرستند. من می‌گویم که این کاملا بی معنی است! به همان اندازه بی معنی است که به کسی بگوییم قبل از اینکه بتواند به جلسات کلیسا بیاید باید یک مسیحی خیلی قوی شده باشد! با اینحال متوجه شدم که هنوز آدمهای نادانی هستند که اینطور فکر می‌کنند! ولی این چیزی نیست که کتاب مقدس تعلیم می‌دهد. عیسی دوازده شاگردش را بلافاصله برای بشارت دادن فرستاد. بر أساس گاهشماری اوسر (Ussher)، شاگردان همان سالی که عیسی آنها را دعوت کرد تا از او پیروی کنند برای بشارت دادن فرستاده شدند. آنها فقط‌ برای مدت کوتاهی در آن سال پیروانش بودند که او

”آنها را دوبه دو به مأموریت فرستاد... و در همه جا اعلام می‌کردند که مردم باید توبه کنند‌“ (مرقس ۱۲، ۶:۷).

دست کم یکی از شاگردان (یهودا) حتی بازگشت هم نکرده بود. ولی بلافاصله برای بشارت انجیل فرستاده شدند، بازگشت کرده یا نکرده، قوی در ایمان یا نه! آنها برای بشارت انجیل رفتند – یعنی با فرمان مسیح!

فکر می‌کنم می‌توانیم از روش مسیح خیلی چیزها یاد بگیریم. رفتن برای بشارت انجیل یک دستور از جانب مسیح است، یکی از معروفترین دستورات:

”پس رفته، همه امتها را شاگرد سازید“ (متی ۲۸:۱۹).

آیا باید منتظر بمانیم که ما را تعلیم بدهند قبل از اینکه بتوانیم او را پیروی کنیم؟ آن ده جذامی قبل از بشارت دادن به کاهنان و یهودیان دیگر تعلیم داده نشدند. آنها حتی نجات پیدا نکرده بودند! با اینحال مسیح به آنها گفت بروند که با بشارت دادن انجیل به کاهنان بلافاصله و بدون فوت وقت او را پیروی کنند. شاگردان هم کاملا خام بودند، یک مشت ماهیگیر بیسواد، ولی عیسی آنها را بلافاصله و دو به دو فرستاد تا مژده جدید را بشارت بدهند.

فکر می‌کنم که امروز هم باید اینکار را بکنیم. باید الگویی را که عیسی برای ما بجا گذاشت دنبال کنیم. باید به مردم آموزش کتاب مقدس بدهیم. بله! ولی لازم است قبل از اینکه کاملا تعلیم ببینند برای بشارت دادن انجیل بیرون بروند. لازم است که قبل از شنیدن تمام آموزه‌های کتب مقدس برای بشارت دادن انجیل بروند!

ممکن است که دائما افراد را تعلیم بدهید و با اینحال هیچوقت نبینید که آنها کسی را برای شنیدن انجیل به کلیسا بیاورند. می‌توانید توضیحات آیه به آیه و مفصل از کتب مقدس به افراد بدهید بدون اینکه ببینید حتی یک نفر گمشده را برای شنیدن موعظه انجیل به مراسم کلیسایی بیاورند.

هر آدم متفکری می‌داند که این موضوع درست است ولی نمی‌دانند که با این مشکل چکار کنند. اما عیسی به ما گفت که با آن چکار کنیم – آنها را بلافاصله برای بشارت دادن بفرستید، چه آموزش دیده باشند چه ندیده باشند، چه بازگشت کرده باشند و چه نکرده باشند! من معتقدم که همه اعضای کلیسا باید برای بشارت انجیل بروند. این کار باید یک عمل عادی در پیروی کردن مسیح باشد و معتقدم که این برای هر کسی است که بیش از یکی دو بار وارد کلیسای ما می‌شود.

لازم نیست که آنها خیلی بدانند. تنها چیزی که لازم است بگویند این است ”یک اتفاق خارق العاده در کلیسا می‌افتد و شما باید آنجا باشید،“ یک جمله ساده مثل این. بعد شماره تلفن آنها را بگیرید و رهبران کلیسا دنبال کار را می‌گیرند. با انجام همین کار ما معمولا هر یکشنبه مراجعه کننده‌های زیادی داریم. من در هر مراسم یکشنبه انجیل را موعظه می‌کنم. بخاطر داشتن این همه افراد گمشده در هر مراسمی مجبور می‌شویم که مژده انجیل را بشارت بدهیم.

توصیه من این است که برگردیم به همان روش ساده‌ای که عیسی افراد را برای بشارت کلام می‌فرستاد. هر چه باشد، راههای دیگر خیلی خوب نتیجه نداده‌اند، درست است؟ ولی می‌دانم که روش عیسی باعث پر شدن هر کلیسایی از افراد دنیوی می‌شود که از آن استفاده کنند. دکتر جان ر. رایس اغلب می‌گفت، ”فقط روش همه با هم است که می‌تواند با صید جانهایی که در عهد جدید عنوان شده مطابقت کند“ (John R. Rice, D.D., Why Our Churches Do Not Win Souls, Sword of the Lord Publishers, 1966, p. 149).

و یک چیز دیگر، افراد در زمانی که برای بشارت انجیل فرستاده می‌شوند رشد می‌کنند. ممکن خیلی‌ها اگر بشارت ندهند سالها راکد و بی تحرک بمانند. ولی به تجربه می‌دانم که اگر هر هفته برای دادن بشارت بیرون بروند خیلی زود به مسیحیانی قوی و قدر تبدیل می‌شوند. کلید و رمز رشد مسیحی در پیروی از ماموریت بزرگ است!

”و همچنان که می‌رفتند پاک گشتند‌“ (لوقا ۱۷:۱۴).

همینطور که همه جا مژده انجیل را موعظه می‌کنید، زندگی شما متحول می‌شود! و البته بعد از آن باید از نو متولد بشوید! دعا می‌کنم که خداوند به همه شما تولد تازه را عنایت کند مادامیکه با ایمان پیش او می‌آیید. در نتیجه در بشارت دادن به افراد گمشده موفق تر خواهید بود. دعا می‌کنم که خداوند الهام بخش شما باشد که خودتان را وقف دادن مژده انجیل کنید و اینکار را هرچه زودتر انجام بدهید. آمین.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

دعای خوانده شده پیش از موعظه توسط دکتر کریتون ل. چن: لوقا ۱۷:۱۱-۱۹.
سرود تک نفره پیش از خطابه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“So Little Time” (by Dr. John R. Rice, 1895-1980).