فرو نشاندن خشم ( موعظه شماره یازده درباره اشعیا ۵۳) !PROPITIATION (SERMON NUMBER 11 ON ISAIAH 53) (Farsi) دکتر ر. ل. هایمرز .by Dr. R. L. Hymers, Jr سخنرانی مذهبی در کلیسای بپتیست لوس آنجلس شنبه شب ۱۳ آوریل ۲۰۱۳ A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles Saturday Evening, April 13, 2013 « اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت، آنگاه ذریت خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و مسرت خداوند در دست او میسر خواهد بود ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

چیزی که من امروز می خواهم راجع به خداوند بگویم ممکن است برای خیلی از شماها نا پسند باشد. امروزه مردم در مورد خداوند باورهای غلطی دارند. وقتی کسی راجع به خداوند در کتاب مقدس صحبت می کند ، عکس العملهای منفی بوجود می آید ، مخصوصا در میا ن گروهی از واعظین.

سالها پیش یکی ازواعظین با تجربه و قدیمی از من خواست که موعظه ای راجع به تبلیغ مسیحیت داشته باشم. من قبلا در آنجا صحبت کرده بودم، پس فکر کردم به خوبی می دانم که آن کلیسا چه خواسته هایی دارد. ولی آن دفعه دو پیشوای روحانی جوانتر مسولیت کلیسا را بر عهده داشتند. من راجع به رسنگاری صحبت کردم، و به طور واضح در مورد داوری خداوند توضیح دادم و در آخر راجع به مژده عیسی مسیح حرف زدم. ۲۷ نفر از جوانان به دعوت آخر موعظه پاسخ دادند. همگی آنها جوان بودند و یک چهارم جوانان دانشجو در کلیسا بودند.

ممکن است فکر کنید که آن دو پیشوای جوان نسبت به پاسخ آنها خوشحال بودند. ولی هر دو آنها بعد از پایان موعظه چهرهای عصبانی داشتند. بعد از آن دیگر با من تماس نگرفتند و حق الوکاله هم نفرستادند. من خیلی از کارشان تعجب کردم. بعدا فهمیدم که آنها من را یک انسان منفی تلقی کرده اند و فکر کردند که من نباید به آن افراد در مورد داوری خداوند در مورد گناهان هشدار می دادم. بعد از آن متوجه شدم که بسیاری از پیشوایان جوان همین باور را دارند. « فقط درباره مژده مسیحیت صحبت کنید. فقط درباره عشق خداوند نسبت به بندگانش حرف بزنید. مردم را ناراحت نکنید.» من بسیاری از اوقات دیده ام که موعظین و پیشوایان مسیحیت هم چنین احساسی دارند. ولی من اعتقاد دارم که چنین باوری ایراد دارد و کاملا اشتباه است.

دکتر آ. و. توزر می گوید، « هیچکس نمی تواند بدون شناختن ترس خداوند ، رستگاری واقعی خداوند را درک کند» ( پرهیزکاری واقعی ، انتشارات مسیحی ، ۱۹۵۵، ص. ۳۸). من کاملا موافقم به اینکه « هیچکس نمی تواند بدون شناختن ترس خداوند ، رستگاری واقعی خداوند را درک کند». دکتر مارتین لیولد-جونز مثل دکتر توزر در این باره فکر می کند. ایان اچ. موری می گوید، « خطر واقعی موعظه دکتر لیولد-جونزدرباره گناهان بشردر مقابل خداوند ، به معنای حتمی بودن خشم الهی ... که جزای گناهان در جهنم است ... او هشدار را یکسی از مهمترین قسمت موعظه می دانست. جهنم یک تئوری نیست ...» ( رو. ایان اچ. موری، زندگی مارتین لیولد-جونز، بنر تروس تراست ، ۲۰۱۳، ص. ۳۱۷).

یک بار دیگر، دکتر لیولد-جونز می گوید، « بزرگترین گناه باور غلط در مورد خداوند است که آن این است که بشر گناهکار مطلق است» ( ایبید.، ص. ۳۱۶). من بسیار خوشحالم که دکتر جان ر. رایس، مبلغ بپتیست ، دقیقا همان چیزی را گفت که دکتر توزر و دکتر لیولد-جونز می گویند. دکتر رایس می گوید،

خدای کتاب مقدس، خدای بسیار بدی است، خدای وحشتناکی است، خدای خونخواهی است، همچنین خدای رحمت و بخشش است ( جان ر. رایس، د. د.، خدای بسیار خوب و بسیار بد، انتشارات شمشیر خداوند، ۱۹۷۷، ص. ۱۲).

دکتررایس می گوید،

تمام این موعظه ها درباره بخشش بدون قانون، ایمان بدون توبه، رحمت خدا بدون خشم خدا، موعظه در مورد بهشت بدون موعظه در مورد جهنم ... جلوگیری از واقعیت خداوند است. در اصل نشان دادن خدا را به طور غیر واقعی است. در واقع نشان دادن نا درست پیام خداوند است. خداوند، خداوند بسیار بد ، خداوند وحشتناک، خداوند غضب درمقابل گناه است، خدایی که خونخواهی می آورد ، خدایی که باید از وی ترسید، خدایی که گناهکاران باید درمقابلش به لرزه بیافتند ( ایبید. ، صفحات. ۱۳-۱۴).

آمین! بعد از خواندن موعظه هایشان برای مدتهای طولانی، می توانم با اطمینانن بگویم که دکتر توزار و دکتر لیولد-جونز با دکتر رایس در این مورد هم عقیده خواهند بود. خداوند « خداوند خونخواه در برابر گناه».

وقتی خداوند را به طوریکه در کتاب مقدس نشان داده شده است می بینید، هیچ مشکلی با متن در اشعیا ۵۳:۱۰ نخواهید داشت. متن بر روی خداوند پدر و کاری که وی برای رستگاری ما با عیسی کرد متمرکز شده است،

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت، آنگاه ذریت خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و مسرت خداوند در دست او میسر خواهد بود ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

« که خدا او را از قبل معیّن کرد تا کفّاره باشد» ( رومیان ۳: ۲۵).

دکتر و. ا. کریسول می گوید « کفاره ، کار عیسی بر روی صلیب است ، جاییکه وی رستگاری خداوند در مقابل گناهان ما را به اجرا می گذارد. و عدالت خداوند و همچنین از بین بردن گناهان بشر را ارضا می کند» ( دکتر و. آ. کریسول.، یادگیری کتاب مقدس کریسول، انتشارات توماس نلسون ، ۱۹۷۹ ، ص. ۱۳۲۷، یادداشتی بر رومیان ۳:۲۵).

« که خدا او را از قبل معیّن کرد تا کفّاره باشد» ( رومیان ۳: ۲۵).

درکتاب یادگیری رفورمیشن کتاب مقدس می خوانیم، « عیسی مسیح برای دادن کفاره گناهان ما کشته شد که آن عدالت الهی بر علیه گناهکاران را ارضا می کند، و بخشش و توجیه اعمال ما را به ارمغان می آورد. اما پولس با احتیاط باین می کند که قربانی شدن [ پسر خدا ] باعث نمی شود که خداوند پدر ما را دوست بدارد. برعکس آن درست است - عشق خداوند بود که باعث شد که وی پسرش را برای ما قربانی کند» ( یادگیری رفورمیشن کتاب مقدس، لیگونیر ، ۲۰۰۵ ، ص. ۱۶۱۸، یادداشتی بر رومیان ۳ : ۲۵ ).

" او که پسر خود را دریغ نداشت، بلکه او را در راه جمیع ما تسلیم نمود" ( رومیان ۸ : ۳۲).

همانطور که در متنمان می خوانیم،

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

در این متن می بینیم که خداوند نویسنده واقعی درد و رنج عیسی مسیح است. عیسی رنج کشید و کشته شد « برحسب ارادهٔ مستحکم [ هدف تایین شده] و پیشدانی خدا» ( اعمال رسولان ۲ : ۲۳). خداوند بسیار خوب و بسیار بد باعث رنج و مرگ عیسی مسیح بود. یوحنا ۳: ۱۶ می گوید که « خداوند پسریگانه خود را داد» ( یوحنا ۳: ۱۶). رومیان ۸: ۳۲ می گوید، « او که پسر خود را دریغ نداشت، بلکه او را در راه جمیع ما تسلیم نمود» ( رومیان ۸: ۳۲). خشم خداوند در مقابل گناهان ما فرو نشانده شد چون آن خشم عیسی مسیح را گرفت. بنابه متن در کتاب مقدس،

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

در اینجا پیامبر اشعیا ما را به «پشت صحنه» می برد که به ما نشان بدهد که خداوند پدر، پسرش را به وحشت و مصائب صلیب کشانید که خشمش فرو نشانده شود و بجای آنکه بر ما گناهکاران وارد شود ، بر عیسی وارد شد. در متن می بینیم که (۱) خداوند وی را مضروب ساخت؛ (۲) خداوند وی را به دردها مبتلا کرد ؛ (۳) خداوند جان او را قربانی گناه ساخت.

I . اول ، خداوند عیسی را مضروب نمود.

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

کلمه «مضروب» به معنای « له کردن» است. «اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده». دکترادوارد ج. یانگ می گوید، با وجود آنکه [عیسی] کاملا بی گناه بود، خداوند را پسند آمد که وی را مضروب [ له] کند. مرگش در دست مردمان شریر نبود بلکه در دست خدا بود. این مساله آن افرادی که وی را کشتند از گناه مبرا نمی کند ، فقط نشان میدهد که آنها کنترل را دردست نداشتند. آنها فقط کاری را می کردند که خداوند به آنها اجازه انجامش را داده بود» ) ادوارد ج. یانگ ، کتاب اشعیا، انتشارات ویلیام ب. اردمنز، ۱۹۷۲، جلد ۳، صفحات ۳۵۳-۳۵۴).

همانطور که گفتم، این به طور واضح در رومیان ۳: ۲۵ در مورد عیسی بیان شده است،

« که خدا او را از قبل معیّن کرد تا کفّاره باشد» ( رومیان ۳: ۲۵).

و در یوحنا ۳: ۱۶، که

« خداوند پسریگانه خود را داد» ( یوحنا ۳: ۱۶).

برای فرونشاندن خشمش در برابر گناه، و ممکن ساختن رستگاری مردمان گناهکار.

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب[ له] نموده».
       ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

درهمان باغ جتسیمانی ، خداوند پدرپسرش را مضروب و له کرد. متی به ما گفت که در باغ جتسیمانی، خداوند گفت، « شبان را می زنم» ( متی ۲۶ : ۳۱). درمرقس هم می بینیم، « شبان را می زنم» ( مرقس ۱۴: ۲۷). بنابراین خداوند عیسی را زد، مضروب کرد و شروع به له کردن وی کرد برای کفاره فرونشاندن خشم خداوند در برابر گناهان ما در تاریکی جتسیمانی بود. اسپوگئون دراین باره می گوید،

حالا وقتش بود که خداوند ما باید جام خاصی را از پدرش دریافت می کرد. امتحان [ در جتسیمانی] نه از یهودیان ، نه از یهودای خائن، نه از حوارینی که در خواب بودند، نه از شیطان آمد بلکه جامی بود که از طرف پدرش پر شده بود ... جامی که جانش را متخیر ساخت و قلب بی گناهش را مبتلا کرد. وی [ بخاطر] آن مچاله شد، پس مطمئن باشید که خشکی [ یک جام] بیشتر از درد فیزیکی بود چون از آن مچاله نشد... چیزی بطورغیر قابل باوری وحشتناک بود، به طرز عجیبی ترسناک بود که[ بر وی] توسط دستان پدرش وارد شد. این تمام شبه ها را از بین می برد، « خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده...» خداوند شرارت ما را بر وی [ نهاد]. وی برای ما گناه کرد ، کسی که هیچ چیزی در مرد گناه نمی دانست. این باعث پریشانی عجیب ناجی ما شد ... وی باید [بجای] گناهکاران عذاب بکشد. این راز آن رنجها یی بود که وی [ در جتسیمانی] کشید، رنجی که توضیحش برای من [ بطور کامل] ممکن نیست، پس واقعیت این است -

   « برای خداوند و فقط برای خداوند،
   که رنجهایش کاملا نمایان است. »

( س. اچ. اسپورگئون، عذاب در جتسیمانی» پولپیت تبرنکل متروپولیتن ، انتشارات پیلگریم ، چاپ مجدد ۱۹۷۱ ، جلد بیستم ، صفحات ۵۹۲ - ۵۹۳).

« خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

در زیر بار گناهان بشر، که در جتسیمانی بر وی اعمال شد، عیسی مسیح له شد، وی بخاطر بار گناهان شما مضروب شد، که

« پس به مجاهده افتاده، به سعی بلیغتر دعا کرد، چنانکه عرق او مثل قطرات خون بود که بر زمین میریخت» ( لوقا ۲۲ : ۴۴ ).

هیچ انسانی تا بحال وی را نگرفته بود. وی تابحال دستگیر نشده بود و کتک نخورده بود و یا شلاق نزده شده بود ، به صلیب کشیده نشده بود. نه، این خداوند بود که وی را در جتسیمانی مضروب و له نمود. خداوند پدر بود که گفت، « شبان را می زنم » ( متی ۲۶: ۳۱). این چیزی است که خداوند از طریق پیامبر اشعیا پیش بینی کرده بود،

« خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

هیچ زبانی قادربه بیان خشمی که وی تحمل کرد نیست،
   خشمی که حق من بود:
خشکی گناه ؛ وی تمامش را تحمل کرد،
   برای آزاد کردن گناهکاران!
(« جام خشم» نوشته آلبرت میدلین، ۱۸۲۵ - ۱۹۰۹؛
   با موسیقی « آو تو به من نگاه کن»).

II . دوم ، خداوند عیسی را به دردها مبتلا ساخت

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازد... ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

دوباره می گویم، خداوند بود که تنها پسرش را به عذابی که کشید و به مصائب و مرگش منجر شد ، مبتلا ساخت. دکتر جان گیل می گوید،

وی او را به دردها مبتلا ساخت [ باعث عذاب وی شد] ... وقتی که وی را از دستان مردمان شریرکه باعث مرگ وی شدند ، نجات نداد: زمانی که روحش بطور سهمگینی غمزده بود، او در باغ جتسیمانی رنج کشید؛ و وقتی که به صلیب کشیده شد[ و] وقتی که بار گناهان انسانها و خشم خداوند را به دوش می کشید، ووقتی که وی صورتش را از او پنهان کرد که باعث شد که وی فریاد بزند، خدای من، چرا من را رها کردی؟ ... [ وی را مجاز ساخت] که درذهن و بدنش رنج بکشد ( جان گیل، د.د.، توصیف عهد عتیق، برر استاندارد بپتیست،چاپ مجدد ۱۹۸۹، جلد پنجم، صفحه ۳۱۵).

عیسی مسیح با خواست خودش از مضروب شدن و له شدن رنج کشید، ضربه های شلاق، به صلیب کشیده شدن، داوطلبانه برای گناهان ما رنج دیدن با خواست خودش بود، همانطور که وی می گوید،

« زیرا از آسمان نزول کردم نه تا به ارادهٔ خود عمل کنم، بلکه به ارادهٔ فرستنده خود» (یوحنا ۶ : ۳۸).

«ین شخص چون برحسب ارادهٔ مستحکم و پیشدانی خدا تسلیم شد، شما به دست گناهکاران بر صلیب کشیده، کُشتید» (اعمال رسولان ۲ : ۲۳ ).

« مسیح، ما را از لعنت شریعت فدا کرد چونکه در راه ما لعنت شد، چنانکه مکتوب است ملعون است هرکه بر دار آویخته شود» (غلاطیان ۳ :۱۳)

«و اوست کفّاره بجهت گناهان ما؛ و نه گناهان ما فقط، بلکه بجهت تمام جهان نیز»( اول یوحنا ۲: ۲)

« که خدا او را از قبل معیّن کرد تا کفّاره باشد به واسطهٔ ایمان به وسیلهٔ خون او تا آنکه عدالت خود را ظاهر سازد، به سبب فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمّل خدا» ( رومیان ۳: ۲۵).

هیچ زبانی قادربه بیان خشمی که وی تحمل کرد نیست،
   خشمی که حق من بود:
خشکی گناه ؛ وی تمامش را تحمل کرد،
   برای آزاد کردن گناهکاران!
(« جام خشم» نوشته آلبرت میدلین، ۱۸۲۵ - ۱۹۰۹؛
   با موسیقی « آو تو به من نگاه کن»).

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازد... ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

III . سوم، خداوند جان عیسی را قربانی گناه ساخت.

بیایید با هم متن را با صدای بلند تا جاییکه به « جان او را قربانی گناه ساخت» ختم می شود بخوانیم.

«اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت» (اشعیا ۵۳: ۱۰).

لطفا بنشینید.

به کلمه «اما» در اول متن توجه کنید. به آیه قبل بر می گردد، « هرچندهیچ ظلم نكرد و در دهان وی حیلهای نبود. اما ...» (اشعیا ۵۳ : ۹ -۱۰الف). با وجود آنکه عیسی مسیح تا بحال گناه نکرده بود، « اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازد...». در توصیف دکتر گابلین می خوانیم، « آیه ۱۰ الف تقریبا تکان دهنده است وقتی که عدم رستگاری [ عیسی] را بطوردلخواه نشان می دهد، اما سپس خواننده به یاد طبیعت این رنجهای جایگزین می افتد ... دریک لحظه خداوند نه تنها سختگیر نمی نماید بلکه بسیار بخشنده می نماید» ( فرنک ی. گابلین. د.د.، ادیتور جنرال ، توضیح تفسیری کتاب مقدس، زاندروان، ۱۹۸۶، جلد ۶، ص. ۳۰۴).

«اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت» (اشعیا ۵۳: ۱۰).

«و نه این فقط، بلکه ما نیز که نوبر روح را یافتهایم، در خود آه میکشیم در انتظار پسرخواندگی، یعنی خلاصی جسم خود» (رومیان ۸: ۲۳).

«که خودْ گناهان ما را در بدن خویش بر دار متحمّل شد، تا از گناه مرده شده، به عدالت زیست نماییم، که به ضربهای او شفا یافتهاید» (اول پتروس ۲: ۲۴).

«زیرا او را که گناه نشناخت، در راه ما گناه ساخت تا ما در وی عدالتِ خدا شویم» ( دوم قرنتیان ۵: ۲۱).

«چون جان او را قربانی گناه ساخت» (اشعیا ۵۳: ۱۰).

هیچ زبانی قادربه بیان خشمی که وی تحمل کرد نیست،
   خشمی که حق من بود:
خشکی گناه ؛ وی تمامش را تحمل کرد،
   برای آزاد کردن گناهکاران!
(« جام خشم» نوشته آلبرت میدلین، ۱۸۲۵ - ۱۹۰۹؛
   با موسیقی « آو تو به من نگاه کن»).

« اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت، آنگاه ذریت خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و مسرت خداوند در دست او میسر خواهد بود ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰).

عیسی مسیح بخشش گناهان ما بود. عیسی بجای شما و برای شما کشته شد. عیسی واضحا برای شما و برای دادن کفاره گناهان شما رنج کشید تا خشم خدا را از شما دور کرده و به خود وارد سازد. وقتی که به میخهایی که در دستها و پاهایش فرو برده شد فکر می کنید ، بدانید که برای شما بود. وی برای برقراری عدالت بطور نا عادلانه ای کشته شد تا شما را در مقابل خداوند از گناهان مبرا سازد. اسپورگئون می گوید،

در واقع وقتی خداوند عیسی مسیح را بجای ما برد ، سزای بشر برای گناهانش آتش جاودان بود؛ خداوند عیسی را به آتش نیافکند،اما بر وی اندوهی عمیق وارد کرد که با آتش جاودان برابری می کرد ... عیسی مسیح در آن موقع تمام گناهان گذشته ،حال و آینده ما را بر دوش کشید و برای آنها مجازات کشید تا ما دیگر مجازات نکشیم، چون وی [ بجای ] ما عذاب کشید. حالا می بینید که خداوند پدر چگونه وی را مضروب ساخت؟ اگر این کار را نمی کرد، عذاب عیسی برای رنجهایی که [ حق ما بود] در [جهنم] بود وارد نمی شد. ( س. ح. اسپورگئون ، « مرگ عیسی مسیح»، پولپیت نیو پارک استریت، انتشارات پیلگریم، چاپ مجدد ۱۹۸۱، جلد چهارم، صفحات ۶۹ - ۷۰ ).

اما مرگ عیسی همه افراد را از آتش جهنم نجات نمی دهد. فقط کسانی که به عیسی مسیح ایمان می آورند نجات می یابند. وی برای کسانی کشته شد که در درون احساس می کنند گناهکارند و عیسی را برای بخشوده شدن گناهانشان جستجو می کنند.

احساس گناه شما و اینکه احساس می کنید به عیسی مسیح احتیاج دارید، یک حسن است که نشانگر آن است که مرگ وی شما را التیام می بخشد. کسانی که در مورد مرگ وی یک تفکر سحطی می کنند ، مجازات خواهند شد ، چون مرگ عیسی بر روی صلیب و برای گناهان ما را رد می کنند.

به این موضوع عمیقا فکر کنید. در مورد کلمات سرود مذهبی « فرونشاندن خشم» تاپلدی بطور جدی فکر کنید.

بره بی عیب برای من داده شد
   برای تحمل خشم پدر وی؛
زخمهایش را می بینم و می دانم
   اسم من در آنجا حک شده است.
ازطرف خداوند خونش ریخته،
   به رنگ بنفش ریخته شد؛
و هر زخم بیانگر این بود
   عشق شگف انگیز وی برای بشر.
برای من، خون ناجی ارزشمند بود،
   قادرمطلق کفاره داد؛
دستانی که به میخهای سوراخ کننده سپرد
   من را به تخت سلطنت وی راهنمایی می کنند.
(« فرو نشاندن خشم» نوشته آگوستاس تاپلدی، ۱۷۴۰ - ۱۷۷۸ ؛ با موسیقی « بر روی صلیب»).

حالا، چرا به عیسی ایمان نیاورده اید؟ چه چیزی سد این می شود که به او ایمان بیاورید؟ چه گناه محرمانه ای باعث می شود که به وی ایمان نیاورید؟ چه امیال نا بجایی شما را از ناجی دور نگه می دارد؟ چه ترسی برای از دست دادن چیزی سد می شود؟ چه دلیلی باعث می شود شما را از ایمان آوردن به عیسی که شما را از خشم خداوند نجات داد ، دور کند؟ آن افکار را کنار بگذارید و به « برّه خدا که گناه جهان را برمیدارد» ( یوحنا ۱ : ۲۹). وی منتظر شما است. دیگر تاخیر نکنید. همین حالا به وی ایمان بیاورید، همین امشب. اتاق استعلام برای کسانی که در جستجو و ایمان آوردن وی هستند باز است تا نجات یابند.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمز را هر هفته در اینترنت بخوانید
به آدرس www.realconversion.com مراجعه کنید و روی
Sermon Manuscript کلیک کنید.

You may email Dr. Hymers in English at rlhymersjr@sbcglobal.net – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Phone him at (818)352-0452.

تک خوانی قبل از موعظه توسط آقای بنجامین کینسد گریفیث:
      « فرو نشاندن خشم » ( نوشته آگوستوس تاپلدی، ۱۷۴۰ - ۱۷۷۸؛ با موسیقی « بر روی صلیب»).

طرح کلی فرو نشاندن خشم (موعظه شماره ۱۱ درباره اشعیا ۵۳) نوشته دکتر ر. ل. هایمرز، جونیور « اما خداوند را پسند آمد که او را مضروب نموده، به دردها مبتلا سازدو چون جان او را قربانی گناه ساخت، آنگاه ذریت خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و مسرت خداوند در دست او میسر خواهد بود ». ( اشعیا ۵۳ : ۱۰). ( لوقا ۱۶: ۲۳ ؛ رومیان ۳: ۲۵ ؛ ۸: ۳۲ ؛ اعمال رسولان ۲: ۲۳ ؛ یوحنا ۳: ۱۶) I . اول ، خداوند عیسی را مضروب نمود، اشعیا ۵۳: ۱۰ الف؛ متی ۲۶: ۳۱ ؛  مرقس ۱۴: ۲۷؛ لوقا ۲۲: ۲۴. II . دوم ، خداوند عیسی را به دردها مبتلا ساخت ، اشعیا ۵۳: ۱۰ ب ؛ یوحنا ۶: ۳۸ III . سوم، خداوند جان عیسی را قربانی گناه ساخت ، اشعیا ۵۳: ۱۰ پ؛ رومیان ۸: ۳۲؛ اول پطروس ۲: ۲۴ ؛ دوم قرنتیان ۵: ۲۱ ؛ یوخنا ۱: ۲۹.