وقتی خدا خون را می‌بیند

عبرانيان در زمان قحطی به مصر رفتند. ابتدا با احترام با آنها رفتار شد، چون یوسف پسر یعقوب در قلمرو فرعون تبدیل به یک حاکم شده بود. فرزندان إسرائيل کثیر و زیاد شدند، ولی فرعون جدیدی روی کار آمد که یوسف را نمی‌شناخت. او می‌ترسید که جمعیت عبرانیان به سرعت به حدی برسد که سرزمین آنها را تصاحب کنند. در نتیجه آنها را به بردگی کشید. عبرانیان دست دعا بسوی خدا بلند کردند و او هم موسی را فرستاد تا آنها را نجات دهد. اما فرعون سنگدل و بی رحم بود. او اجازه نمی‌داد که قوم خدا آنجا را ترک کند. به همین دلیل خدا نه بلا و مصیبت بر سرزمین مصر نازل کرد. با هر بلایی که بر سر آنها می‌آمد، موسی به نزد فرعون می‌رفت و می‌گفت، ”خداوند خدای عبرانیان چنین می‌گوید، قوم مرا رخصت ده بروند.“ اما گوش فرعون به این حرفها بدهکار نبود. قلب او مثل سنگ سخت شده بود. حالا وقت آن رسیده بود که خدا بلای دهم را نازل کند.

”و خداوند به موسی گفت: یک بلای دیگر بر فرعون و بر مصر می‌آورم، و بعد از آن شما را از اینجا رهایی خواهد داد...“ (خروج ۱۱:۱).

و موسی دوباره به دربار فرعون وارد شد و گفت،

”خداوند چنین می‌گوید: قریب به نصف شب در میان مصر بیرون خواهم آمد و هر نخست زاده‌ای که در زمین مصر باشد... خواهند مرد... و در آن شب از زمین مصر عبور خواهم کرد، و همة نخست زادگان زمین مصر را... داوری خواهم کرد“ (خروج ۱۱:۴-۵؛ ۱۲:۱۲).

ولی خدا نمی‌خواست که قومش مجازات بشود. پس به موسی گفت که هر خانواده‌ای یک بره گرفته و قربانی کند.

”و از خون آن بگیرند، و آن را بر هر دو قایمه، و سردر خانه که در آن، آن را می‌خورند، بپاشند“ (خروج ۱۲:۷).

حالا لطفا بایستید و سفر خروج ۱۲:۱۲-۱۳ را بلند بخوانید.

”و در آن شب از زمین مصر عبور خواهم کرد، و همة نخست زادگان زمین مصر را از انسان و بهایم خواهم زد، و بر تمامی خدایان مصر داوری خواهم کرد. من یهوه هستم و آن خون، علامتی برای شما خواهد بود، بر خانه‌هایی که در آنها می‌باشید. و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت و هنگامی که زمین مصر را می‌زنم، آن بلا برای هلاک شما بر شما نخواهد آمد“ (خروج ۱۲:۱۲-۱۳).

تقریبا به مدت ۱۵۰۰ سال یهودیان عید فصح یا گذر را گرامی داشتند. آنها به یادبود نجاتشان از بردگی مصر، غذای مخصوص بره و نان فطیر می‌خوردند و این متن از کتاب مقدس را در طی آیین فصح می‌خواندند. عنوان ”فصح“ یا گذر از این متن گرفته شده،

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

می‌خواهم درباره این متن از سه جهت فکر کنید. اول، معنی خون. دوم، تاثیر خون. و سوم، کاربرد خون.

I. اول، معنی خون.

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت.“

آیا این متن امروز برای ما چیزی برای گفتن دارد؟ بله، این متن پر از معنی است، چون خونی که در آن فصح یا گذر اول ریخته شد به خونی اشاره می‌کند که عیسی قرار بود بریزد – یعنی در آن عید فصح. بله، در عید فصح بود که عیسی مصلوب شد.

”شاگردانش به وی گفتند: کجا می‌خواهی برویم تدارک بینیم تا فصح را بخوری؟“ (مرقس ۱۴:۱۲).

آنها به بالاخانه‌ای رفتند تا غذای تدارک دیده شده را بخورند و سفر خروج ۱۲:۱۳ را بخوانند،

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

عیسی اول نان فطیر را به آنها داد.

”و پیاله‌ای گرفته، شکر نمود و به ایشان داد... و بدیشان گفت: این است خون من از عهد جدید که در راه بسیاری ریخته می‌شود“ (مرقس ۱۴:۲۳-۲۴).

مسیح به آنها نشان ‌داد که خون روی سردر خانه‌ها در خروج ۱۲:۱۳ تصویری از خون عهد جدید بود که روز بعد روی صلیب قرار بود ریخته شود.

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

او درباره هر خونی صحبت نکرد. بلکه او درباره خون مخصوصی صحبت کرد یعنی خون

”بره خدا که گناه جهان را برمی‌دارد“ (یوحنا ۱:۲۹).

آن خون روی سردر خانه‌ها به جلو نگاه می‌کرد و خونی را به تصویر می‌کشید که گناهکاران را از تباهی رستگار می‌کند و فدیه می‌دهد و آنها را قرار می‌دهد در

”کلیسای خدا... که آن را به خون خود خریده است“ (اعمال رسولان ۲۰:۲۸).

شاید بپرسید که چرا این خون چنین قدرتی دارد. اسپارژن گفته،

اگر مسیح فردی معمولی بود... در خون او اثری برای نجات وجود نمی‌داشت؛ ولی مسیح ”خدا از خدا“ بود؛ خونی که عیسی ریخت خون خدا گونه‌ای بود. آن خون انسان بود چرا که او مثل خود ما انسان بود؛ اما الوهیت چنان با بشریت درهم آمیخته بود که خون از آن تاثیر می‌گرفت... معجزه پایان ناپذیر ابدیت که خدا باید انسان می‌شد و می‌مرد. آه! وقتی که می‌اندیشیم مسیح خالق جهان بود و بر شانه‌های استوارش جهانی تکیه کرده، شگفت زده نمی‌شویم که مرگش برای رستگاری چه سهمگین و نیرومند است و خونش باید مبرا کننده از گناه باشد... زیرا که او ملکوتی است و ”قادر به نجات حداکثر کسانی است که بوسیله او نزد خدا می‌آیند.“ خون او خونی است که بواسطه آن می‌توانید از خشم و غضب خدا رهایی یابید (C. H. Spurgeon, “The Blood,” The New Park Street Pulpit, Pilgrim Publications, 1981 reprint, volume V, pp. 27-28).

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

آن خون روی سردر خانه‌ها خون انسان-خدا، یا عیسی مسیح، را به تصویر می‌کشید.

”زیرا که فصح ما مسیح در راه ما ذبح شده است“ (اول قرنتیان ۵:۷).

و این معنی خون است!

II. دوم، تاثیر خون.

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

”از شما خواهم گذشت.“ بر شما داوری نخواهد شد. لعنت و نفرینی بر شما قرار نخواهد گرفت – اگر آن خون را داشته باشید.

”زیرا خداوند عبور خواهد کرد تا مصریان را بزند و چون خون را بر سردر و دو قایمه‌اش بیند، همانا خداوند از در گذرد و نگذارد که هلاک کننده به خانه‌های شما درآید تا شما را بزند“ (خروج ۱۲:۲۳).

کسی که آن خون را دارد مورد غضب و داوری خدا قرار نخواهد گرفت.

”و دسته‌ای از زوفا گرفته، در خونی که در طشت است فرو برید، و بر سر در و دو قایمة آن، از خونی که در طشت است بزنید...“ (خروج ۱۲:۲۲).

خون روی سردر – یعنی قسمت بالای در. خون روی دو طرف، یعنی دو طرف قائم. خون درون طشت که پای در است. در بالا. در پایین. در دو طرف. این حرکت به صلیب مسیح اشاره می‌کند!

بنگر، از سرش، دستانش، پاهایش،
   اندوه و عشق درهم آمیخته می‌ریزد؛
آیا عشق و اندوه هرگز چنین درهم آمیخته،
   یا که خارها چنین تاجی تشکیل داده؟
(“When I Survey the Wondrous Cross” by Isaac Watts, 1674-1748).

”زیرا می‌دانید که خریده شده‌اید از سیرت باطلی که از پدران خود یافته‌اید نه به چیزهای فانی مثل نقره و طلا، بلکه به خون گرانبها چون خون بره بی عیب و بی داغ یعنی خون مسیح“ (اول پطرس ۱:۱۸-۱۹).

مارتین لوتر می‌پرسد،

اکنون چه؟ آیا گنجینه‌ای هست که با آن فدیه داده بشویم؟ نه طلا یا نقره فانی بلکه خون گرانبهای مسیح، پسر خدا. این گنج چنان گرانبها و ناب است که هیچ حس بشری قادر به درک آن نیست، بقدری که تنها یک قطره از این خون بیگناه بیش از چیزی است که برای نجات جهان از گناه لازم است. با این وجود خدا خواست که فیضش را چنان بیدریغ نصیب ما کند و گذاشت تا نجات ما برعهده او افتد که گذاشت تا مسیح، فرزندش، تمام خونش را برای ما بریزد و در نتیجه تمام آن گنجینه را به ما سپرده است (Luther, Exposition of I Peter 1:8-9).

خون مسیح آغشته به قطرات عرق در جتسیمانی بر زمین ریخت. خون او در زیر تازیانه‌های شدیدی که در تالار پیلاطوس بر بدن او وارد می‌شد جاری گشت. آن تاج خار پیشانی او را سوراخ کرد و خون از سر و رویش می‌ریخت. میخها دستها و پاهای او را سوراخ کردند و خونش از صلیب جاری بود. بعد هم که آن سرباز نیزه‌اش را به پهلوی او فرو کرد.

”لکن یکی از لشکریان به پهلوی او نیزه‌ای زد که در آن ساعت خون و آب بیرون آمد“ (یوحنا ۱۹:۳۴).

”[خدا] اجازه داد که فرزندش، مسیح، تمام خونش را برای ما بریزد و از اینرو تمام آن گنجینه را به ما عطا کرده است“ (رجوع به لوتر).

و

”خون پسر او عیسی مسیح ما را از هر گناه پاک می‌سازد“ (اول یوحنا ۱:۷).

هر گناهی با خون مسیح عیسی پاک می‌شود! هر گناهی! هیچ گناه بزرگی وجود ندارد که خون او نتواند آنرا پاک کند! گناهی نیست که این خون نتواند آنرا بشوید. این خون توانست هفت روح پلید درون مریم مجدلیه را بیرون کند. توانست جنون آن دیوزده را بردارد. می‌تواند مرض جذام که درد آن قابل وصف نیست را شفا دهد. هیچ مرض روحی و روانی وجود ندارد که التیام نیابد. موردی نیست که برای این خون سخت باشد، مهم نیست که چقدر چندش آور و ناخوشایند باشد، زیرا که این خون تمام عیار مسیح است.

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

و این امر کارایی و ثمربخش بودن خون او را نشان می‌دهد!

III. سوم، کاربرد خون.

اگر بره را خفه یا مسموم کرده بودند، فرشته مرگ نخست‌زاده هر خانواده را داوری کرده و می‌زد. اگر بره کشته می‌شد و بدنش را به سردر می‌آویختند، فرشته مرگ با غضب آنها را می‌زد. بگذارید کسانی که می‌گویند خونی وجود ندارد توجهشان به این نکته جلب شود. این تنها مرگ آن بره نبود، بلکه خون بره بود که همه چیز را رقم زد. درست است که بره باید کشته می‌شد، با اینحال خدا گفت،

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

ولی خونی که در طشت باقی ‌ماند نمی‌توانست مانع آن غضب و داوری بشود. باید آن خون بکار برده می‌شد. یک مشت گیاه زوفا را بردارید

”و در خونی که در طشت است فرو برید، و بر سر در و دو قایمة آن... بزنید“ (خروج ۱۲:۲۲).

این خون باید استفاده بشود وگرنه تاثیری ندارد. آه، ای گناهکار، خون مسیح را بپذیر! در خون عیسی از گناه پاک شو!

”عیسی مسیح... که خدا او را از قبل معین کرد تا کفاره باشد به واسطه ایمان به وسیله خون او“ (رومیان ۳:۲۴-۲۵).

عجیب است که نسخه استاندارد آمریکایی (NISV) کتاب مقدس این آیه را اشتباه ترجمه کرده، یعنی همان به اصطلاح ترجمه آزاد! با اینحال ترجمه بین المللی جدید (NIV) آنرا درست ترجمه کرده، ”بواسطه ایمان به خون او.“ از پس و پیش رفتن نفرت دارم. به همین دلیل است که به نسخه قدیم کینگ جیمز (KJV) اتکا می‌کنم که تحت الفظی ترجمه شده و قابل اعتماد است.

”از طریق ایمان به خون او.“

هدف و منظور ایمان، خون مسیح عیسی است. به این شکل است که ارتباط برقرار می‌کنید. به این شکل است که آن خون نسبت به شما بکار برده می‌شود – ”از طریق ایمان به خون او.“

بعضی از کلیساهای انجیلی جدید ممکن است بگویند، ”اوه نه، شما با ایمان به خون او نجات پیدا نمی‌کنید!“ در اینصورت می‌خواهم بدانم که شما بدون آن چطور نجات پیدا می‌کنید! ”خب، اگر کسی به خون اتکا کند، نجات پیدا نمی‌کند.“ هرگز چنین نیست! ولی خدا ناقض حرف خودش خواهد بود اگر اجازه بدهد که با وجود اتکا به خون مسیح از بین بروید!

”زیرا که این است خون من در عهد جدید که در راه بسیاری بجهت آمرزش گناهان ریخته می‌شود“ ... بجهت آمرزش گناهان (متی ۲۶:۲۸).

افراد زیادی هستند که فکر می‌کنند خون او کاربردی نداشته. ولی مهم نیست، چون این متن نمی‌گوید که تو کسی هستی که لازم است خون را ببینی. اوه نه! این متن می‌گوید،

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

خدا کسی است که لازم است آن خون را ببیند. خدا تنها کسی است که لازم است خونی که شما را از گناه پاک می‌کند را ببیند و حس کند. متن نمی‌گوید ”چون خون را ببینید.“ نمی‌گوید که شما باید همه چیز را درباره پاک شدن با خون مسیح بفهمید. این متن می‌گوید، ”و چون خون را ببینم.“ ایمانتان شاید خیلی زیاد نباشد. ولی اگر پیش عیسی بیایید و به خون او اعتماد کنید، خدا اینرا می‌بیند. او تنها کسی است که ارزش و اهمیت دارد.

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

عبرانیان نتوانستند خون را ببینند. آنها داخل خانه‌هایشان بودند. آنها نتوانستند ببینند که روی سردر و پایه‌های در چی بود. ولی خدا توانست خون را آنجا ببیند. این تنها شرطی است که نجات گناهکاران به آن بستگی دارد – یعنی خدا می‌بیند که خون برای شما بکار می‌رود، نه اینکه شما آنرا ببینید. پس در دعا نزد خدا بیایید و بگویید، ”خداوندا، مرا بخاطر خون مسیح نجات بده. من نمی‌توانم آنرا آنطور که باید ببینم، ولی ای خداوند، تو آن را می‌بینی و تو گفتی،

”و چون خون را ببینم، از شما خواهم گذشت“ (خروج ۱۲:۱۳).

”خداوندا، تو خون را می‌بینی. تو می‌بینی که من به قدرت نجات بخش آن اعتماد کرده‌ام. من را ببخش و تنها بخاطر خون مسیح من را پاک کن.“ این کلمات را دعا و آرزوی قلبی خودتان قرار بدهید و خیلی زود در خون عیسی پاک خواهید شد!

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

دعای خوانده شده پیش از موعظه: مرقس ۱۴:۱۲-۲۵.
سرود تک نفره پیش از خطابه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت
“When I See the Blood” (by John Foote, 19th century).