Print Sermon

Celem tej strony internetowej jest udostępnianie bez opłat tekstów kazań i ich nagrań pastorom i misjonarzom na całym świecie, a zwłaszcza w krajach Trzeciego Świata, gdzie dostęp do seminariów teologicznych i szkół biblijnych jest bardzo ograniczony lub nie istnieje.

W ciągu roku teksty tych kazań oraz nagrania wideo odbierane są na 1.500.000 komputerów w 221 krajach, ze strony www.sermonsfortheworld.com . Setki ludzi oglądają wideo na YouTube, jednak w niedługim czasie zamiast na YouTube, zaczynają korzystać bezpośrednio z naszej strony internetowej. YouTube kieruje ludzi na stronę internetową naszego kościoła. Każdego miesiąca teksty kazań tłumaczone są na 46 języki, docierając do 120.000 osób. Teksty kazań nie są objęte prawami autorskimi i mogą być używane przez kaznodziei bez uzyskiwania naszej zgody. Naciśnij tutaj, aby dowiedzieć się, w jaki sposób każdego miesiąca możesz pomóc nam w wielkim dziele głoszenia ewangelii na całym świecie.

Pisząc do doktora Hymersa, zawsze podaj nazwę kraju, w którym mieszkasz, gdyż inaczej nie będzie w stanie odpowiedzieć. Adres mailowy doktora Hymersa: rlhymersjr@sbcglobal.net.




MILCZENIE BARANKA

(KAZANIE NR 8 NA PODSTAWIE KSIĘGI IZAJASZA 53)
THE SILENCE OF THE LAMB
(SERMON NUMBER 8 ON ISAIAH 53)
(Polish)

Dr. R. L. Hymers, Jr.

Kazanie głoszone w kościele „Baptist Tabernacle” w Los Angeles,
w niedzielny wieczór 24-go marca 2013 roku.
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, March 24, 2013

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.” (Izajasz 53:7).


Zawsze inspirujące jest słuchanie ostatnich słów chrześcijańskich męczenników. Nasze serca mogą być podbudowane tym, co powiedzieli przed śmiercią. Polikarp zwiastował na początku drugiego wieku. Jego łacińskie imię brzmiało Policarpus. Był on uczniem apostoła Jana. Wiele lat później stanął przed pogańskim sędzią, który powiedział do niego: „Jesteś starym człowiekiem. Wcale nie musisz ginąć… Złóż przysięgę, a uwolnię cię. Cóż złego w tym, by powiedzieć: „Cesarz jest Panem” i zapalić dla niego kadzidło? Jedyne, co musisz zrobić, to przysiąc na cesarza, a ja chętnie cię uwolnię. Zaprzyj się Chrystusa, a będziesz żył”.

Polikarp odpowiedział: „Przez osiemdziesiąt sześć lat służyłem [Chrystusowi], a On nigdy nie uczynił mi nic złego. Jakże mogę bluźnić przeciwko mojemu Królowi, który mnie zbawił?” Sędzia odpowiedział: „Zatem zginiesz w ogniu”. Polikarp odpowiedział: „Ogień, którym mnie straszysz, będzie płonął godzinę i zgaśnie. Czy nie wiesz o ogniu nadchodzącego sądu i wiecznej karze dla bezbożnych [zgubionych]. Dlaczego zwlekasz? Czyń swoją powinność”.

Na to sędzia nakazał ogłosić na arenie, że „Polikarp przyznał się do bycia chrześcijaninem!” „Spalić go żywcem” – krzyczał pogański tłum. Przygotowano stos. Kat zbliżył się do Polikarpa, aby przybić go do słupa. Polikarp powiedział ze spokojem: „Zostaw mnie, tak jak jestem. Ten, który pozwala mi doświadczyć ognia, pozwoli mi też wytrwać na stosie, bez trzymania mnie gwoździami”.

Następnie Polikarp uniósł głos w modlitwie, chwaląc Boga za to, że „uznał go godnym, by umrzeć”. Zapalono stos, a ściana ognia sięgnęła Polikarpa. Kiedy jego ciało nie rozpadło się w ogniu, kat przebił je mieczem. Tak zakończył życie Policarpus, pastor zboru w Smyrnie oraz uczeń apostoła Jana (zobacz James C. Hefley, Heroes of the Faith, Moody Press, 1963, str. 12-14).

Spurgeon mówił o „Jane Bouchier, wspaniałej męczennicy… którą przyprowadzono przed dwóch biskupów kościoła anglikańskiego – Cranmera i Ridleya. Skazali tę baptystkę na spalenie na stosie, twierdząc, że to łatwa śmierć. Odpowiedziała im: „Jestem taką samą prawdziwą służebnicą Chrystusa jak każdy z was. Jeżeli skazujecie na śmierć waszą siostrę, to uważajcie, by Bóg nie spuścił na was wilka Rzymu, i byście i wy nie cierpieli dla Boga”. Jakąż miała rację, gdyż w niedługim czasie oboje stali się męczennikami! (zobacz C. H. Spurgeon, „All-Sufficiency Magnified”, The New Park Street Pulpit, tom VI, str. 481-482).

Chociaż Polikarpa i Jane Bouchier dzieliły wieki, to oboje złożyli mocne świadectwa wiary, gdy palono ich na stosie. Jednak Pan Jezus Chrystus, zagrożony torturami i śmiercią, tak nie uczynił! Tak, rozmawiał z arcykapłanem. Rozmawiał też z namiestnikiem rzymskim – Poncjuszem Piłatem. Jednak, kiedy nadszedł czas i ubiczowano Go niemalże na śmierć, a potem przybito do krzyża, słowa proroka Izajasza podają niesamowity fakt o milczeniu Jezusa!

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.” (Izajasz 53:7).

Nie wyrzekł słowa, gdy Go bito! Nie wyrzekł słowa, gdy przybijano Go do krzyża! Spójrzmy na nasz tekst i pokrzepmy się, zadając trzy pytania i znajdując na nie odpowiedzi.

I. Po pierwsze, kim był ten człowiek nazywany Jezusem?

O kim to mówił prorok, w tych słowach:

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust…”? (Izajasz 53:7).

Biblia naucza nas, że to Pan Chwały, druga Osoba Świętej Trójcy, Boży Syn, który objawił się w ciele ludzkim! W wyznaniu wiary czytamy: „Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego”. Nie możemy nigdy myśleć o Jezusie, jako o zwykłym nauczycielu, czy zwykłym proroku! On sam nie pozostawił co do tego wątpliwości, gdyż powiedział:

„Ja i Ojciec jedno jesteśmy.” (Ew. Jana 10:30).

Powiedział również:

„Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.” (Ew. Jana 11:25).

Gdyby słowa te powiedział jakikolwiek inny człowiek, nazwalibyśmy go zdemonizowanym, cierpiącym na urojenia, podejrzanym, bredzącym lub obłąkanym! Jednak, kiedy Jezus powiedział, że On i Bóg Ojciec są jedno oraz, że jest On „zmartwychwstaniem i żywotem”, to stajemy w zadumie i nawet najgorsi z nas zaczynają się zastanawiać, czy nie miał On racji!

Chociaż nie zawsze popieram to, co napisał C. S. Lewis, to jakże mógłbym nie zgodzić się z jego znaną wypowiedzią na temat Jezusa Chrystusa? C. S. Lewis powiedział:

Próbuję zapobiegać często wypowiadanemu przez ludzi zdaniu: „Gotowy jestem przyjąć Jezusa, jako wielkiego moralnego nauczyciela, ale nie przyjmuję tego, że twierdził, iż jest Bogiem”. Nie powinniśmy tego mówić. Gdyby zwykły człowiek wypowiadał takie rzeczy jak Jezus, to nie byłby wielkim moralnym nauczycielem. Byłby albo szaleńcem, takim samym jak ten, który twierdzi, że jest jajkiem, albo też byłby szatanem z piekła. Musisz dokonać wyboru. Albo był On i jest Synem Bożym, albo też szaleńcem lub kimś gorszym. Możesz Go próbować zamknąć jak szaleńca, albo spluwać na Niego i zabić jak demona. Możesz też upaść u Jego stóp i nazwać Go Panem i Bogiem. Nie używajmy jednak żadnego protekcjonalnego nonsensu na temat tego, że był On wielkim nauczycielem ludzkości. On nie chciał, abyśmy tak robili. Nie było to Jego zamiarem. (C. S. Lewis, Ph.D., Mere Christianity, Harper Collins, 2001, str. 52).

„Możesz Go próbować zamknąć jak szaleńca, albo spluwać na Niego i zabić jak demona. Możesz też upaść u Jego stóp i nazwać Go Panem i Bogiem … Musisz dokonać wyboru”, gdyż Jezus powiedział:

„Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.” (Ew. Jana 14:6).

Taka jest prawda! Nie możesz mieszać Jezusa z buddyzmem, hinduizmem czy Islamem, ponieważ „On nie chciał, abyśmy tak robili. Nie było to Jego zamiarem.” Chrystus nie pozostawił nam innych opcji. Powiedział „nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie”. As C. S. Lewis powiedział: „Możesz Go próbować zamknąć jak szaleńca, albo spluwać na Niego i zabić jak demona. Możesz też upaść u Jego stóp i nazwać Go Panem i Bogiem … Musisz dokonać wyboru”. Albo tak, albo tak. Nikt nie pozostaje tak naprawdę neutralny w tej kwestii! Możesz udawać takiego, ale w rzeczywistości nie jesteś neutralny. On nie chciał, abyś takim był.

II. Po drugie, dlaczego Jezus nie bronił się przed tymi, którzy go
torturowali i zabijali?

Dlaczego

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust”? (Izajasz 53:7).

Chociaż wielki naukowiec Albert Einstein nie był chrześcijaninem, to powiedział:

Nikt nie może przeczytać [czterech] ewangelii, nie odczuwając prawdziwej obecności Jezusa. Jego osobowość pulsuje w każdym słowie. Żadna legenda nie jest tak wypełniona życiem. (Albert Einstein, Ph.D., The Saturday Evening Post, October 26, 1929).

A jednak Jezusa biczowano i ukrzyżowano bez powodu! Dlaczego Chrystus nie bronił się przed tymi, którzy Go bili, a potem zabili? Chociaż francuski filozof Rousseau był ateistą, to miał zupełną rację, gdy powiedział:

Jeżeli Sokrates żył i umarł jak filozof, to Jezus żył i umarł jak Bóg (Jean-Jacques Rousseau, francuski filozof, 1712-1778).

Jezus nie bronił się, gdyż celem Jego przyjścia na ziemię było cierpieć i umrzeć na krzyżu. Rok przed ukrzyżowaniem Jezus wyraźnie to powiedział:

„Od tej pory zaczął Jezus Chrystus tłumaczyć uczniom swoim, że musi pójść do Jerozolimy, wiele wycierpieć od starszych arcykapłanów i uczonych w Piśmie, że musi być zabity i trzeciego dnia wzbudzony z martwych.” (Ew. Mateusza 16:21).

W komentarzu „The Applied New Testament Commentary czytamy:

Piotr właśnie wyznał, że Jezus jest Chrystusem, Mesjaszem, Synem Boga żywego [Ew. Marka 8:29]. Jednak [Piotr] ciągle nie rozumiał, w jakim celu Chrystus przyszedł na ziemię. Myślał tak jak inni Żydzi, że Chrystus przyszedł, aby stać się ziemskim królem. Dlatego też Jezus powiedział mu, że musi wiele wycierpieć… i zostać zabity. Piotr nie mógł tego przyjąć. Upomniał Jezusa za to, że mówi takie rzeczy. Jezus powiedział także, że po trzech dniach powstanie z martwych. On wiedział, nie tylko, że umrze, ale również, że trzeciego dnia powstanie z martwych. Uczniowie nie rozumieli tego zupełnie. (Thomas Hale, The Applied New Testament Commentary, Kingsway Publications, 1996, str. 260-261).

A jednak my powinniśmy to zrozumieć. W Biblii czytamy:

„Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników” (1 Tymoteusza 1:15)

Poprzez Jego śmierć na krzyżu za nasze grzechy i przez Jego zmartwychwstanie, mamy życie. Jezus nie tłumaczył się i nie bronił, kiedy biczowano Go i krzyżowano, gdyż jak powiedział do Poncjusza Piłata: „Ja się narodziłem i na to przyszedłem na świat” (Ew. Jana 18:37).

III. Po trzecie, co nasz tekst mówi o milczeniu cierpiącego Jezusa?

Proszę powstańcie i przeczytamy głośno jeszcze raz Izajasza 53:7:

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.” (Izajasz 53:7).

Możecie usiąść.

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze”. Dr Young powiedział, że powinno to być przetłumaczone w ten sposób: „Pozwolił, aby nad nim się znęcano. „Dobrowolnie znosił w pokorze znękanie… Żadna obrona ani protest nie wyszły z Jego ust. Nikt nie może czytać [tego proroctwa] nie myśląc o jego wypełnieniu, kiedy to stojąc przed Piłatem i czekając na sąd, prawdziwy Sługa nie wypowiedział ani słowa. Kiedy urągano Mu, On nie urągał [kiedy cierpiał, nie odpłacał groźbą]” (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, Eerdmans, 1972, tom 3, str. 348-349).

„Wtedy rzekł mu Piłat: Czy nie słyszysz, jak wiele świadczą przeciwko tobie? Lecz On nie odpowiedział mu na żadne słowo, tak iż namiestnik bardzo się dziwił.” (Ew. Mateusza 27:13-14).

„A arcykapłani oskarżali go o wiele rzeczy. Piłat zapytał go znowu: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o jak wiele rzeczy cię oskarżają. Lecz Jezus już nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwił.” (Mark 15:3-5).

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.” (Izajasz 53:7).

W Izajasza 53:7 Chrystus porównany jest do baranka. W Starym Testamencie ludzi przynosili te zwierzęta, aby złożyć je w ofierze Bogu. Baranek musiał być przygotowany do złożenia w ofierze. Obcinano jego w sierść. Baranek stał cicho w czasie, gdy golono go. Jezus, jak baranek, który miał zostać złożony w ofierze, „nie otworzył swoich ust” (Izajasz 53:7).

Jan Chrzciciel porównał Jezusa do baranka ofiarnego, gdy powiedział:

„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” (Ew. Jana 1:29).

Kiedy zaufasz Jezusowi przez wiarę, Jego ofiara złożona na krzyżu staje się również zapłatą za twoje grzechy. Możesz stanąć przed Bogiem bez win, gdyż zostały one odkupione Jego śmiercią na krzyżu. Twoje grzechy są obmyte Jego krwią, którą tam przelał.

Znany misjonarz pracujący wśród Indian w Ameryce – David Brainerd, przekazywał tę prawdę w swojej służbie, zwiastując Indianom. Powiedział: „Nigdy nie unikałem Jezusa i to ukrzyżowanego. Odkryłem, że kiedy ludzie pojęli, jak wielkie… znaczenie miała dla nas ofiara Chrystusa, to nie musiałem nawet wiele im mówić na temat zmiany ich postępowania” (Paul Lee Tan, Th.D., Encyclopedia of 7,700 Illustrations, Assurance Publishers, 1979, str. 238).

Wiem, że jest to też prawdą i dzisiaj. Kiedy zobaczysz, że

„Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism” (I Koryntian15:3),

i poddasz się ukrzyżowanemu i zmartwychwstałemu Zbawicielowi, staniesz się chrześcijaninem. Reszta jest stosunkowo łatwa do wytłumaczenia i zrozumienia. Zaufaj wiarą Chrystusowi, a będziesz zbawiony!

Umierający Spurgeon powiedział: „Moja teologia zawiera się w czterech krótkich słowach – Jezus umarł za mnie. Nie jest to wszystko, co głosiłbym, gdybym ponownie wstał z łoża, jest to jednak wystarczające, by z tym umrzeć: Jezus umarł za mnie (Tan, jw.). Czy ty możesz to powiedzieć? Czy możesz powiedzieć: Jezus umarł za mnie? Jeżeli nie, to czy dziś wieczorem oddasz się zmartwychwstałemu Zbawicielowi? Czy powiesz: Jezus umarł za mnie, poddasz się Jemu i zaufasz, że zbawienie jest całkowicie w Jego krwi i sprawiedliwości? Niech Bóg obdarzy cię prostą wiarą, abyś mógł to uczynić. Amen.

Proszę powstańcie i zaśpiewajmy hymn nr sześć na waszych kartkach – „And Can It Be?”, autorstwa Charlesa Wesleya.

Czyż może być, bym i ja
   Ze Zbawiciela skorzystał krwi?
On zmarł za mnie, który tak wiele przysporzył mu cierpienia?
   Za mnie, który był powodem Jego śmierci?
Zdumiewająca miłość! Czy naprawdę
   Ty, mój Boże, za mnie umarłeś?
Zdumiewająca miłość! Czy naprawdę
   Ty, mój Boże, za mnie umarłeś?
(„And Can It Be?” autor Charles Wesley, 1707-1788).

Jeżeli jesteś przekonany, że Jezus może przebaczyć twoje grzechy i zbawić twą duszę, chcielibyśmy porozmawiać z tobą o tym, jak możesz stać się chrześcijaninem. Proszę wstań teraz i przejdź na tył sali. Dr Cagan zaprowadzi cię do spokojnego miejsca, gdzie będziemy mogli porozmawiać. Przejdź teraz do tyłu. Panie Lee, proszę przyjdź tutaj i poprowadź nas w modlitwie o tych, którzy odpowiedzieli na wezwanie. Amen.

(KONIEC KAZANIA)
Kazania Doktora Hymers'a dostępne są przez internet pod adresem:
www.realconversion.com. Wybierz: „Kazania po Polsku”.

Z doktorem Hymersem można się skontaktować drogą emailową po angielsku:
rlhymersjr@sbcglobal.net – można także napisać do niego: P.O. Box 15308, Los Angeles,
CA 90015 lub zadzwonić (818)352-0452.

Pismo Święte czytane przed kazaniem przez dr. Kreightona L. Chana: Izajasz 52:13-53:7.
Pieśń śpiewana solo przed kazaniem w wykonaniu Benjamina Kincaida Griffitha:
„A Crown of Thorns” (autor Ira F. Stanphill, 1914-1993).


SKRÓT KAZANIA

MILCZENIE BARANKA

(KAZANIE NR 8 NA PODSTAWIE KSIĘGI IZAJASZA 53)

Dr. R. L. Hymers, Jr.

„Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.” (Izajasz 53:7).

I.   Po pierwsze, kim był ten człowiek nazywany Jezusem?
Ew. Jana 10:30; 11:25; Ew. Jana 14:6.

II.  Po drugie, dlaczego Jezus nie bronił się przed tymi, którzy go
torturowali i zabijali? Ew. Mateusza 16:21;
1 Tymoteusza1:15; Ew. Jana 18:37.

III. Po trzecie, co nasz tekst mówi o milczeniu cierpiącego Jezusa?
Ew. Mateusza 27:13-14; Mark 15:3-5; Ew. Jana 1:29;
I Koryntian15:3.