Print Sermon

ជារៀងរាល់ខែ សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដោយដៃទាំងនេះចេញទៅដល់កំព្យូទ័រប្រហែល១១០, ០០០ នៅក្នុបណ្ដាប្រទេសជាង២០០តាមគេហទំព័រwww.sermonsfortheworld.com។ មានមនុស្សរាប់រយនាក់ផ្សេងទៀតបានមើលវីដីអូតាមយូថូប។ សេចក្ដីអធិប្បាយដែលសរសេរដោយដៃទាំងនេះត្រូវបានបកប្រែទៅជាភាសាចំនួន៣៤ ហើយរៀងរាល់ខែ មនុស្សរាប់ពាន់នាក់បានអានវា។ សូមចុចទីនេះដើម្បីដឹងពីរបៀបដែលអ្នកអាចជួយឧបត្ថមលុយជាប្រចាំខែក្នុងការជួយយើងធ្វើកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនេះ ដើម្បីឲ្យដំណឹងល្អរាលដាលទៅពាសពេញពិភពលោក រួមទាំងប្រទេសអ៊ីស្លាម និងប្រទេសដែលកាន់សាសនាឥណ្ឌូ។

នៅពេលណាក៏ដោយដែលអ្នកសរសេរផ្ញើរទៅលោកបណ្ឌិត ហាយមើស៏ សូមប្រាប់គាត់ពីប្រទេសដែលអ្នករស់នៅជានិច្ច។ អ៊ីម៉ែលរបស់លោកបណ្ឌិត ហាយមើស៍rlhymersjr@sbcglobal.net




សៀវភៅដែលមិនអាចបំផ្លាញបាន

THE INDESTRUCTIBLE BOOK
(Cambodian)

ដោយលោក
Dr. R. L. Hymers, Jr.

សេចក្ដីអធិប្បាយមួយបានអធិប្បាយនូវក្រុមជំនុំថាបាណាខល ក្នុងរដ្ឋឡូសអង់ចាឡែស
ថ្ងៃរបស់ព្រះអម្ចាស់ពេលល្ងាច វិច្ជិការ ៤, ២០១២
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, November 4, 2012

«នៅឆ្នាំទី៤ក្នុងរាជ្យនៃយេហូយ៉ាគីម ជាបុត្រយ៉ូសៀសស្តេចយូដា ព្រះបន្ទូលនេះបានមកពីព្រះយេហូវ៉ាដល់យេរេមាថា ចូរយកក្រាំង១មកកត់អស់ទាំងពាក្យ ដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯង ទាស់ និងពួកអ៊ីស្រាអែល និងពួកយូដា ហើយទាស់នឹងសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលអញផ្តើមនិយាយនឹងឯង គឺតាំងពីគ្រាយ៉ូសៀសដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះ ប្រហែលជាពួកវង្សយូដានឹងស្តាប់អស់ទាំងសេចក្តីអាក្រក់ ដែលអញសំរេចនឹងធ្វើដល់គេទេដឹង ប្រយោជន៍ឲ្យគេបានវិលមកពីផ្លូវអាក្រក់របស់គេរៀងខ្លួន ដើម្បីឲ្យអញបានអត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិត និងអំពើបាបរបស់គេ។ (យេរេមា ៣៦:១-៣)។


ពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានធ្វើអំពើបាបប្រឆាំងនឹងព្រះ។ នេះជាពេលវេលា ដែលគេបានធ្វើបាប យ៉ាងធំ គឺពួកគេបានបោះបង់ចោលព្រះ ហើយបានប៉ះបោរនឹងព្រះ។ នៅយប់នេះ
យើងកំពុងតែរស់នៅក្នុង ពេលវេលាមួយដូចនោះដែរ។ តែយើងកំពុងតែរស់នៅក្នុងស្ថានភាពដែលពិបាកយល់ ឬស្ថានភាពឡូឡារ។ យើងមាននូវអត្ថបទគម្ពីរដ៏អស្ចារ្យនេះ គឺគម្ពីរ យេរេមា ជំពូក៣៦។

ខ្ញុំបានអានជំពូកនេះ ម្ដងហើយម្ដងទៀត នៅពេលដែលខ្ញុំបានចូលរួម ក្នុងការបដិសេធពីព្រះគម្ពីរ នៅមហាវិទ្យាល័យ Southern Baptist seminary
នៅដើមឆ្នាំ១៩៧០។ សាស្រ្ដាចារ្យបានរិះគន់ព្រះគម្ពីរ ពេញមួយព្រឹកនៅក្នុងថ្នាក់រៀន។ តែ នៅពេលដែលខ្ញុំត្រលប់ទៅបន្ទប់ខ្ញុំវិញ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៅជំពូក នេះបានកំសាន្ដចិត្ដខ្ញុំជាខ្លាំង
នៅពេលដែលខ្ញុំបានអានពីយប់ មួយទៅយប់មួយ។ វាជាជំពូកដែលអស្ចារ្យ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរល។ វាប្រាប់យើងថា តើព្រះគម្ពីរមកពីណា វាប្រាប់យើងពីមូលហេតុដែលមនុស្សអាក្រក់ បានស្អប់ដល់ព្រះគម្ពីរ
ហើយប្រាប់យើងពីរបៀបដែលពួកគេព្យាយាមបំផ្លាញវាចោល។ ប៉ុន្ដែ វាក៏ប្រាប់យើង ផងដែរ ពីរបៀបដែលព្រះទ្រង់បានការពារព្រះគម្ពីរ ហើយនឹងសេចក្ដីស្លាប់ដែលរង់ចាំដល់ពួកអ្នកដែលបាន បដិសេធវា។

ខ្ញុំជាធម្មតា មិនអធិប្បាយមួយជំពូកទាំងស្រុងក្នុងព្រះគម្ពីរនោះទេ តែយើងត្រូវតែធ្វើដូចនោះ នៅ យប់នេះ ដោយព្រោះតែអត្ថបទគម្ពីរនេះគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ពាស់ ហើយយើងត្រូវរៀនពីពេលវេលា
ដែល មនុស្សកំពុងតែបោះបង់ចោលព្រះ ដែលយើងកំពុងរស់នៅសព្វថ្ងៃនេះ។ សូមបើកគម្ពីរជាមួយខ្ញុំ ហើយ ហើយយើងរៀនពីជំពូកនេះ ដែលបានប្រាប់យើងយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះគម្ពីរគឺជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះរបស់យើង
ដែលមិនអាចបំផ្លាញបាន! ជំពូកនេះអាចឆ្លើយពីសំនួរ យ៉ាងតិចណាស់បានចំនួន៤ចំណុច។

១. ទីមួយ តើព្រះគម្ពីរមកពីណា។

ចំលើយគឺត្រូវបានឆ្លើយនៅក្នុងគម្ពីរយេរេមា ៣៦:១-២ សូមមើលទៅខគម្ពីរទាំងនោះ។

« នៅឆ្នាំទី៤ក្នុងរាជ្យនៃយេហូយ៉ាគីម ជាបុត្រយ៉ូសៀសស្តេចយូដា ព្រះបន្ទូលនេះបានមកពីព្រះយេហូវ៉ាដល់យេរេមាថា ចូរយកក្រាំង១មកកត់អស់ទាំងពាក្យ ដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯង ទាស់ និងពួកអ៊ីស្រាអែល និងពួកយូដា ហើយទាស់នឹងសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលអញផ្តើមនិយាយនឹងឯង គឺតាំងពីគ្រាយ៉ូសៀសដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះ»(យេរេមា ៣៦:១-២)។

ព្រះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលប្រាប់ពាក្យនេះទៅកាន់លោក យេរេមា «ចូរសរសេរ...គ្រប់ពាក្យទាំងអស់ ដែល អញបានប្រាប់ដល់ឯង» នេះគឺជាការរៀបរាប់ប្រាប់ពីការដែល
ព្រះគម្ពីរដោយសារព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ។ សាវកប៉ូល បានប្រាប់ថា៖

      « ហើយថា តាំងពីក្មេងតូចមក អ្នកបានស្គាល់បទគម្ពីរទាំងប៉ុន្មាន ដែលអាចនឹងនាំឲ្យអ្នកមានប្រាជ្ញាដល់ទីសង្គ្រោះ ដែលបានដោយសារសេចក្តីជំនឿជឿដល់ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវផង គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរ គឺជាព្រះទ្រង់បានបញ្ចេញព្រះវិញ្ញាណបណ្តាលឲ្យតែងទេ ក៏មានប្រយោជន៍សំរាប់ការបង្រៀន ការរំឭកឲ្យដឹងខ្លួន ការប្រដៅដំរង់ និងការបង្ហាត់ខាងឯសេចក្តីសុចរិត» ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៥-១៦)។

សាវកមួយនេះបានប្រាប់យើងថា គ្រប់ទាំង «ទគម្ពីរដ៏បរិសុទ្ធ»ទាំងអស់គឺត្រូវបានតែងឡើងដោយសារព្រះ» ពាក្យជាភាសាក្រិកបានបកប្រែពាក្យ «ការតែងដោយសារព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ» នោះថា
«ឌីអោណូស្ដូស៏» «theopneustos» វាមានន័យថា «ព្រះទ្រង់ដកដង្ហើម»។ នោះមានន័យថា បទគម្ពីរជាដង្ហើមចេញរបស់ព្រះ សាវកប៉ូលបានប្រាប់ដល់លោក ធីម៉ូថេថា
អ្វីដែលបានសរសេរឡើងក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងអស់ គឺជាដង្ហើមចេញ
របស់ព្រះ។ ការសរសេរឡើងក្នុងព្រះគម្ពីរមិនមែនមកពីព្រះទេ ហើយព្រះទ្រង់បានព្រះបានដកដង្ហើមលើ ពួកគេ ទេ ព្រះទ្រង់បានដកដង្ហើមចេញគ្រប់ពាក្យទាំងអស់ ហើយបានអោយមនុស្សសរសេរឡើង។

ព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានបន្ទូលយ៉ាងច្បាស់នៅកន្លែងនេះ «តែទ្រង់មានព្រះបន្ទូលប្រាប់ថា មាន
សេចក្តីចែងទុកមកដូច្នេះ «មនុស្សមិនមែនរស់ ដោយសារតែ
នំបុ័ងប៉ុណ្ណោះទេ គឺរស់ដោយសារគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូល ដែលចេញ
ពីព្រះឱស្ឋព្រះមកដែរ»។(ម៉ាថាយ៤:៤)។គ្រប់ពាក្យទាំងអស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ «ចេញពីព្រះឱស្ឋ
ព្រះមកដែរ»

បន្ទាប់មក នៅក្នុងគម្ពីរពេត្រុស២ ១:២១ នោះថា សេចក្តីទំនាយមិនដែលមក «ដោយបំណងចិត្តមនុស្សទេ គឺជាមនុស្សបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលបានទាយ ដោយសារព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទ្រង់
បណ្តាលវិញ»។ ពាក្យ «បណ្ដាល» ត្រូវបានបកប្រែជាភាសាក្រិកថា «ភីរ៉ូ»«phero»។ វាមានន័យថា «សរសេរឡើង»
ដូច្នោះ មនុស្សបរិសុទ្ធរបស់ព្រះបានសរសេរឡើងព្រះគម្ពីរឡើងដោយសារតែព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះបណ្ដាល អោយតែងឡើង ដូចជាព្រះទ្រង់មានបន្ទូលគ្រប់ពាក្យទាំងអស់ ដើម្បីអោយសរសេរដែរ។ ព្រះបានបញ្ចូល
ទៅក្នុងគំនិតរបស់ពួកហោរាទាំងអស់អោយសរសេរឡើង ដូច្នោះ ពាក្យទាំងអស់ពួកគេបានសរសេរឡើង ដោយសារព្រះដោយផ្ទាល់។ លោក ស្ពឺជិន បាននិយាយថា៖

      សៀវភៅនៃបទគម្ពីរនេះគឺជាការសរសេរឡើងដោយព្រះដែលរស់នៅ គ្រប់ទាំងអក្សរនីមួយៗ ត្រូវបានសរសេរឡើងដោយម្រាមដៃព្រះមួយ គ្រប់ពាក្យ និមួយៗក្នុងព្រះគម្ពីរ វាបានបន្ដត់ឡើងពីបបូរមាត់ដ៏អស់កល្បជានិច្ច គ្រប់ប្រយោគនិមួយៗត្រូវបានបង្ហាញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ទោះបីជា យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះបានប្រើលោក ម៉ូសេដើម្បីអោយសរសេរឡើងនូវ ប្រវត្ដិរបស់គាត់ ដោយប៊ិចដ៏ក្រហមឆេះ ព្រះបាននាំប៊ិចនោះ ដើម្បីឲ្យគាត់
សរសេរឡើងក្នុងកណ្ឌគម្ពីរផ្សេងៗក្នុងព្រះគម្ពីរ។ វាគឺជាសំលេងរបស់ព្រះ មិនមែនជាសំលេងរបស់មនុស្សទេ ពាក្យទាំងអស់គឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ...ព្រះគម្ពីរគឺជាព្រះគម្ពីររបស់ព្រះ ហើយនៅពេលខ្ញុំឃើញឃើញវា ខ្ញុំហាក់ ដូចជាលឺសំលេងមួយដែលដុះឡើងពីវា និយាយថា «ខ្ញុំជាសៀវភៅរបស់ព្រះ ដែលមនុស្សអានខ្ញុំ។ ខ្ញុំជាការសរសេររបស់ព្រះ បើកក្រដាសរបស់ខ្ញុំដែល ខ្ញុំបានសរសេរឡើងដោយព្រះ សូមអានវា ដ្បិតទ្រង់គាត់ជាអ្នកនិពន្ធ» (C. H. Spurgeon, “A Coffer of Jewels About the Bible,” pp. 45-46)។

ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបន្ទូល ពីព្រះគម្ពីរជានិច្ចថា ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះសុចរិត ហើយនៅ
អស់កល្បជានិច្ច។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា «ផ្ទៃមេឃ ហើយផែនដីនឹងកន្លងបាត់ទៅ តែពាក្យខ្ញុំមិនដែលបាត់ឡើយ»។(ម៉ាថាយ២៤:៣៥)។ទ្រង់មានបន្ទូលថា« ព្រះគម្ពីរមិនអាចបំផ្លាញបានទេ»(យ៉ូហាន១០:៣៥)។

ទ្រង់មានបន្ទូលថា «ដ្បិតអ្នកណាដែលមានសេចក្តីខ្មាស ដោយព្រោះខ្ញុំ និងពាក្យខ្ញុំ នៅក្នុងដំណមនុស្សកំផិត ហើយមានបាបនេះ នោះកូនមនុស្សនឹងមានសេចក្តីខ្មាស ដោយព្រោះអ្នកនោះដែរ ក្នុងកាលដែលលោកមកក្នុងសិរីល្អរបស់ព្រះវរបិតា...»(ម៉ាកុស ៨:៣៨)។

ចូលកត់សំគាល់ ក្នុងគម្ពីរ យេរេមា ៣៦:២ ព្រះមានបន្ទូលទៅហោរាថា «ចូរយកក្រាំង១មកកត់អស់ទាំង
ពាក្យដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯង» ដូចនៅនេះ ហើយគ្រប់ផ្នែកនៃព្រះគម្ពីរ ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា វាគឺ «ពាក្យដែល»
ត្រូវបានតែឡើងដោយសារព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះ។ វាមិនមែនជាគំនិត ឬក៏រឿង ដែលព្រះ បានបណ្ដាលអោយតែងនោះទេ។ ទេ វាជាពាក្យដ៏បរិសុទ្ធ ដែល «ព្រះទ្រង់បានដកដង្ហើម» ចេញពីព្រះឱស្ឋ ទ្រង់។
នៅក្នុងគម្ពីរយេរេមា ៣០:២ ដែលយើងបានអាន ព្រះមានបន្ទូលទៅលោក យេរេមាថា «ចូរយកក្រាំង១មកកត់អស់ទាំងពាក្យ
ដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯងជាសៀវភៅមួយ»។

ដូច្នោះ យើងកាន់ព្រះគម្ពីរនៅក្នុងដៃរបស់ខ្ញុំ ហើយបានបកប្រែទៅជាភាសាអង់គ្លេស។ យើងដឹង ប្រាកដថា ពីពាក្យរាប់រយនៃបទគម្ពីរ ដែលជាពាក្យជាភាសាហេព្រើរពីកំណើត
និងភាសាក្រិកដែលថា ព្រះទ្រង់ «ដកដង្ហើមចេញ» ហើយនឹងអ្នកនិពន្ធដែលជាមនុស្សបានកត់ត្រាជាភាសាហេព្រើរ និងភាសា ក្រិកជាពិតប្រាកដ នូវពាក្យដែលគេបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់មក។ ចូរកត់សំគាល់ថា
លោក ប៉ា រូចបាន និយាយនៅក្នុងខ១៨ថា «លោក យេរេមាបានប្រកាសប្រាប់គ្រប់ពាក្យទាំងអស់មកកាន់គាត់ ដោយផ្ទាល់ មាត់គាត់ ហើយខ្ញុំបានកត់ត្រាជាមួយទឹកខ្មៅដាក់ក្នុងសៀវភៅ»។
ព្រះបានប្រទាននូវពាក្យទាំងអស់ទៅកាន់ លោក យេរេមា។ គាត់បានប្រកាសប្រាប់ពួកដោយមាត់របស់គាត់ ហើយ លោក ប៉ារូចបានសរសេរវាឡើង។ នោះហើយ ជារបៀបដែលយើងបានដឹងថា
ព្រះទ្រង់បានបណ្ដាលអោយមនុស្សសរសេរព្រះគម្ពីរឡើង!
លោក ម៉ាកខីនីយ បាននិយាយក្នុងបទចំរៀងរបស់គាត់មួយ

ខ្ញុំស្គា់ព្រះគម្ពីរដែលមកពីព្រះ
   ទាំងសញ្ញាចាស់ និងសញ្ញាថ្មី
ព្រះវិញ្ញាណទ្រង់បរិសុទ្ធ ព្រះបន្ទូលដ៏រស់នៅ
   ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត
ខ្ញុំស្គាល់ ខ្ញុំស្គាល់ ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត
   ជាវិញ្ញាណដែលមានទំនាក់ទំងជាមួយព្រះ
ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត
   («ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត» ដោយ Dr. B. B. McKinney, 1886-1952)។

២. ទីពីរ ហេតុអ្វីបានជាព្រះគម្ពីរត្រូវបានគេស្អប់។

គ្មានកំហុសសោះនៅកន្លែងនេះ សព្វថ្ងៃនេះព្រះគម្ពីរត្រូវបានគេស្អប់ ហើយត្រូវបានមនុស្សមិនឲ្យ តំលៃរាប់ពាន់នាក់ ដ្បិតមានមនុស្សជាច្រើនណាស់ដែលតែងតែស្អប់។ ហេតុអ្វីបានអញ្ចឹង?
សូមមើលទៅ ខ២ម្ដងទៀត

«ចូរយកក្រាំង១មកកត់អស់ទាំងពាក្យ ដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯង ទាស់ និងពួកអ៊ីស្រាអែល និងពួកយូដា ហើយទាស់នឹងសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលអញផ្តើមនិយាយនឹងឯង គឺតាំងពីគ្រាយ៉ូសៀសដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះ»(យេរេមា ៣៦:២)។

សូមកត់សំគាល់នូវពាក្យចុងក្រោយពីរបីពាក្យនោះ «អស់ទាំងពាក្យ ដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯង ទាស់ និងពួកអ៊ីស្រាអែល និងពួកយូដា ហើយទាស់នឹងសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន...»
នោះហើយជាមូលហេតុដែលមនុស្ស គេស្អប់ព្រះគម្ពីរ! ព្រះគម្ពីរនិយាយទាស់នឹងពួកគេ! មនុស្សស្អប់ព្រះគម្ពីរ ដោយព្រោះតែព្រះគម្ពីរប្រាប់គេ ថា ពួកគជាមនុស្សមានបាប។គ្មានសៀវភៅណាផ្សេងទៀត
ដែលបានសរសេរ ដើម្បីកាត់ទោសអំពើ ហើយ នឹងទម្លុះមនៈសិការរបស់មនុស្សច្រើនដូចជាព្រះគម្ពីរធ្វើនោះទេ។
អ្នកដែលមិនជឿថាមានព្រះនោះ ពួកគេស្អប់ព្រះគម្ពីរ ដោយសារតែ ព្រះគម្ពីរហៅគេថាគេល្ងីខ្លៅ «មនុស្សល្ងង់ខ្លៅតែងគិតក្នុងចិត្តថា គ្មានព្រះទេ គេសុទ្ធតែជាមនុស្សខូចអាក្រក់ គេបានប្រព្រឹត្ត
ការដែលគួរស្អប់» (ទំនុកដំកើង ១៤:១)។

ពួកអ្នកដែលថ្វាយបង្គំរូបព្រះ គឺជាអ្នកកាន់ពុទ្ធសាសនាគេស្អប់ព្រះគម្ពីរ ដោយព្រោះតែ ព្រះគម្ពីរ ប្រាប់ដល់ពួកអ្នកដែលថ្វាយបង្គំរូបព្រះនោះថា គេ «ត្រលប់ជាមនុស្សល្ងីល្ងើវិញ»(រ៉ូម ១:២២)។

ពួកអ្នកដែលគាំទ្រង់ដល់អ្នកដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា ពួកគេស្អប់ព្រះគម្ពីរ ដោយព្រោះព្រះគម្ពីរ ប្រាប់ថា «ហេតុនោះបានជា... ទ្រង់ប្រគល់គេទៅតាមគំនិតចោលម្សៀតវិញ»(រ៉ូម ១:២៦,២៨))។

ពួកអ្នកដែលគាំទ្រដល់ការពន្លូតកូននោះស្អប់ព្រះគម្ពីរនោះ ដោយព្រោះតែព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា «កុំឲ្យសំឡាប់មនុស្សឲ្យសោះ»(និក្ខមនំ ២០:១៣)។

ពួកវវត្ដន៍និយម(អ្នកជឿថាមនុស្សកើតដោយធម្មជាតិ) គេស្អប់ព្រះគម្ពីរ ដោយព្រោះតែព្រះគម្ពីរ ប្រាប់ថា «ព្រះបានបង្កើត» (លោកុប្បត្ដិ ១:១, ១:២៤ ១:២៧, ល..)។

មនុស្សមានបាបដែលប៉ះបោរស្អប់ព្រះគម្ពីរនោះ គឺដោយព្រោះតែបញ្ចេញពន្លឺដាក់អំពើបាបគេ។

«ហើយទោសនេះ គឺថា ពន្លឺបានមកក្នុងលោកីយ៍ តែមនុស្សលោកចូលចិត្តនឹងសេចក្តីងងឹតជាជាងពន្លឺ ពីព្រោះអំពើដែលគេធ្វើទាំងប៉ុន្មាន សុទ្ធតែអាក្រក់ ដ្បិតអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នោះតែងស្អប់ដល់ពន្លឺ ហើយមិនមកឯពន្លឺទេ ក្រែងអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្តទាំងប៉ុន្មាន បានបើកឲ្យឃើញ» (យ៉ូហាន ៣:១៩-២០)។

៣. ទីបី តើមនុស្សមានបាបដែលប៉ះបោរនឹងព្រះគម្ពីរបានធ្វើអ្វីខ្លះចំពោះព្រះគម្ពីរ។

ការរៀបចំដើម្បីសរសេរឡើងនូវ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទាំងអស់ដែលចេញពីមាត់ លោក យេរេមា ហើយស្ដេចដ៏អាក្រក់ឈ្មោះថា យេហូយ៉ាគីមបានអាន សូមមើលទៅខ២២។

«ខណៈនោះ ស្តេចទ្រង់គង់ក្នុងដំណាក់សំរាប់រដូវរងានៅខែមិគសិរ ហើយមានភ្លើងឆេះនៅជើងក្រានចំពោះទ្រង់ ដូច្នេះ កាលយេហ៊ូឌីបានអានមើលបីបួនទំព័រហើយ នោះស្តេចទ្រង់យកកាំបិតកាត់ រួចបោះទៅក្នុងភ្លើងនៅជើងក្រាន ទាល់តែក្រាំងទាំងមូលបានឆេះអស់ទៅ ដំណើរនេះគេឥតមានស្លុតចិត្ត ឬហែកសំលៀកបំពាក់គេសោះ ទោះទាំងស្តេច ឬពួកមហាតលិក ដែលឮពាក្យទាំងនោះផង»(យេរេមា ៣៦:២២-២៤)។

ស្ដេចដ៏អាក្រក់ដែលប៉ះបោរនឹងព្រះនោះបានដុចព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះចោល មួយទំព័រនៅពេលមួយ! តើមាន ខ្លះទៀតដែលថ្មី? វាពិតប្រាកដណាស់មិនមែនដោយហេតុនោះ ដែលមនុស្សមានបាបស្អប់ព្រះគម្ពីរនោះទេ
!ពួកគេតែងតែស្អប់ព្រះគម្ពីររហូត។ នៅក្នុងសួនច្បារអេដែន អារក្សសាតាំងនិយាយទៅកាន់អេវ៉ាថា «តើព្រះ
មានព្រះបន្ទូលហាមមិនឲ្យអ្នកបរិភោគផ្លែឈើមែនឬ?»(លោកុប្បតិ្ដ ៣:១)។ ដ្បិតនៅពេលនោះ
អារក្សវា បាននិយាយជំទាស់នឹងព្រះគម្ពីរ នៅពេលដែលវាបានកុហកដល់នាងអេវ៉ា ហើយនិយាយថា «ឯងនឹងមិន ត្រូវស្លាប់ជាពិត» ប្រសិនបើអ្នកមិនស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ»(លោកុប្បតិ្ដ ៣:៤)។
ហើយ អារក្សសាតាំង កំពុងតែដឹកនាំមនុស្សមានបាប ដើម្បីឲ្យគេរិះគន់ព្រះគម្ពីរ ហើយព្យាយាមប្រើល្បិតកល ដើម្បីអោយមនុស្ស
គិត ថាព្រះគម្ពីរមិនសំខាន់។

មនុស្សជាញឹកញាប់និយាយថា ពួកគេបដិសេធព្រះគម្ពីរ ដោយព្រោះតែ ពួកគេចេះគិតច្រើនជាង ឬក៏ មនុស្សមានការអប់រំច្រើនជាង។ តែពួកគេគ្រាន់តែបោកបញ្ជោតខ្លួនរបស់ពួកគេ។ ហេតុផលដែលពិត ដែលនាំអោយគេបដិសេធព្រះគម្ពីរនោះ គឺដោយព្រោះតែពួកគេជាខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះ។សាកប៉ូលបា្រប់ថា

«ព្រោះគំនិតខាងសាច់ឈាម នោះរមែងទាស់ទទឹងនឹងព្រះ ដ្បិតមិនចុះចូលនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះទេ ក៏ពុំអាចនឹងចុះចូលបានផង»(រ៉ូម ៨:៧)។

គំនិតខាងសាច់ឈាម ឬគំនិតដែលមិនទានប្រែចិត្ដ ពេលណាដែលគិតពីព្រះគម្ពីរនោះនាំអោយគេ ប៉ះបោរ ហើយប្រឆាំងនឹងព្រះគម្ពីរថែមទៀតអញ្ចឹង។ ស្ដេចស៊ីឌីគាម មិនមែនមានប្រាជ្ញាជាលោក យេរេមានោះទេ។
ហើយគាត់ពិតប្រាកដណាស់មិនមានការអប់រំច្រើនជាងដែរ! ទេ គាត់មិនបានដុតព្រះគម្ពីរចោល ដោយសារ តែគាត់ឆ្លាត ឬដោយព្រោះតែ គាត់មានការអ់រំខ្ពស់នោះទេ! គាត់បានដុតព្រះគម្ពីរដោយព្រោះតែ
គំនិតខាង សាច់ឈាមដ៏អាក្រក់របស់គាត់ ដែលជា «គំនិតដែលរមែងទាស់ទទឹងនឹងព្រះ»។

ខ្ញុំបានលឺពីមនុស្សប្រមឹកជាច្រើន ហើយនឹងអ្នកដែលញៀនថ្នាំដើម្បីធ្វើឲ្យមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នា ដើម្បី ជំទាស់នឹងព្រះគម្ពីរ ហើយមិនព្រមជឿតាមសាស្រ្ដាចារ្យ នៅមហាវិទ្យាល័យ
Golden Gate Baptist Theological Seminary នៅពេលដែលខ្ញុំបានកំពុងតែរៀននៅទីនោះក្នុងឆ្នាំ១៩៧០។ ហេតុអ្វីបានជាគេ ហៅថា បានរៀនពី
សាស្រ្ដាចារ្យហើយបានធ្វើអោយមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នាដើម្បីទាស់នឹងព្រះគម្ពីរ ពីការ ញៀនថ្នាំ និងមនុស្សដែលប្រើការរួមភេទដូច្នោះ? ចំលើយគឺសាមញ្ញទេ ពួកគេមិនទានបានប្រែចិត្ដ។ ពួក គ្រាន់តែជា
«មនុស្សខាងសាច់ឈាម» ដោយព្រោះពួកគេមិនដែលបានកើតជាថ្មីឡើយ! ព្រះគម្ពីរប្រាប់ថា៖

«ប៉ុន្តែ មនុស្សខាងសាច់ឈាមគេមិនទទួលសេចក្តីខាងឯព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះទេ ពីព្រោះជាសេចក្តីល្ងង់ល្ងើដល់គេ ក៏រកស្គាល់មិនបានដែរ ដ្បិតត្រង់ឯសេចក្តីទាំងនោះ ត្រូវពិចារណាយល់ខាងវិញ្ញាណ»(កូរិនថូសទី១ ២:១៤)។

មនុស្សខាងសាច់ឈាមគេនឹងប៉ះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះគម្ពីរ ហើយរិះគន់រហូត ហើយធ្វើដូចជាស្ដេចដ៏អាក្រក់
នោះបានធ្វើ ដែលគាត់បានគប់ព្រះគម្ពីរចូលទៅក្នុងភ្លើងនៅថ្ងៃរបស់លោក យេរេមា លុះត្រាតែមនុស្សមាន
បាបបានប្រែចិត្ដទើបគេឈប់ធ្វើដូចនោះ។ អ្នកណាដែលរិះគន់ដល់ព្រះគម្ពីរ គេជាមនុស្សដែលមានទាន់ បានសង្រ្គោះទេ ហើយគេនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់អារក្សសាតាំង(អេភេសូរ ២:២)។ លោក ម៉ាកខីនីយ បានមានប្រសាសន៍ថា៖

ដ្បិតអ្នកដែលបដិសេធនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ
   ការអធិប្បាយដ៏ចាស់ តែនៅតែថ្មី
សេចក្ដីពិតរបស់វាគឺពិរោះគ្រប់ពេលវេលា
   ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត
ខ្ញុំស្គាល់ ខ្ញុំស្គាល់ ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត
   ជាវិញ្ញាណដែលមានទំនាក់ទំងជាមួយព្រះ
ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត

៤. ទីបួន តើព្រះការពារព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់របៀបណា។

ស្ដេចដ៏អាក្រក់យេហូយ៉ាគីមបានយកកាំបិតបត់មក ហើយបានកាត់នូវទំព័រនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ចោល។ បន្ទាប់មក គាត់បានបោះចោលទំព័រនៃព្រះគម្ពីរទៅក្នុងអំណ្ដាតភ្លើងក្នុងឡកំដៅផ្ទះរបស់គាត់។
«ដំណើរនេះគេឥតមានស្លុតចិត្ត ឬហែកសំលៀកបំពាក់គេសោះ ទោះ
ទាំងស្តេច ឬពួកមហាតលិក ដែលឮពាក្យទាំងនោះផង»(យេរេមា ៣៦:២៤)។
អំពើអាក្រក់ដែលយើងបានប្រាប់គេនោះ «ក៏គ្មានសេចក្តីកោតខ្លាចចំពោះព្រះ នៅភ្នែកគេ
ឡើយ»(រ៉ូម ៣:១៨)។ មានតែព្រះវិញ្ញានបរិសុទ្ធតែដែលធ្វើអោយមនុស្ស មានបាបអាចប្រែចិត្ដពីអំពើបាបរបស់គេ ហើយអាចធ្វើអោយគេមានការភ័យខ្លាចបាន។ មនុស្សនឹងមិន
ដែលភ័យខ្លាចចំពោះការជំនុំជំរះរបសព្រះឡើយ លុះត្រាតែព្រះបើកចិត្ដដែលខ្វាក់របស់គេ!

ឥឡូវនេះ សៀវភៅដែលថតចំលងរបស់ លោក យេរេមាតែមួយគត់ ត្រូវបានដុតនូវគ្រប់ពាក្យទាំង
អស់ចោល! តើផ្នែកនេះបានលុបបំបាត់ចោលមែនទេ? ទេ វាមិនមែនអញឹងនោះទេ! សូមមើលទៅខ២៧

« ក្រោយដែលស្តេចបានដុតក្រាំងជាពាក្យទាំងនោះ ដែលបារូកបានសរសេរទុកតាមមាត់យេរេមាហើយ នោះព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាក៏មកដល់យេរេមាថា ចូរយកក្រាំង១ទៀត ហើយសរសេរទុកពាក្យដើមទាំងប៉ុន្មាន ដូចបានសរសេរចុះក្នុងក្រាំងមុននោះ ដែលយេហូយ៉ាគីម ជាស្តេចយូដាបានដុតចោលទៅហើយនោះ»(យេរេមា ៣៦:២៧-២៨)។

ឥឡូវនេះ សូមមើលទៅខ៣២

« ដូច្នេះ យេរេមាក៏យកក្រាំង១ទៀត ឲ្យដល់ស្មៀនបារូក ជាកូននេរីយ៉ា ហើយគាត់ក៏សរសេរទុកអស់ ទាំងពាក្យនោះតាមមាត់យេរេមា ដូចជាមាននៅក្នុងក្រាំងដែលយេហូយ៉ាគីម ស្តេចយូដាបានដុតចោលនោះ ក៏មានសេចក្ដីបែប ដូចគ្នា...»(យេរេមា ៣៦:៣២)។

មានតែព្រះគម្ពីរមួយគត់ដែលជាសៀវភៅដែលមនុស្សមិនអាចបំផ្លាញបាន! ហេតុអ្វី? ដោយសារ តែព្រះគម្ពីរមិនអាចបំផ្លាញបានទេ។ សាវកពេត្រុសបាននិយាយថា «តែឯ
ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ នោះនៅជាប់អស់កល្បជានិច្ច
វិញ»(ពេត្រុសទី១ ១:២៥)។ ហោរា អេសាយ បាននិយាយថា «ស្មៅក៏ស្វិតក្រៀម ហើយផ្ការោយរុះចុះ តែព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនៃយើងរាល់គ្នាវិញ នោះស្ថិតស្ថេរនៅជាដរាប។» (អេសាយ
៤០ :៨)។ ហើយអ្នកដែលនិពន្ធគម្ពីរទំនុកដំកើតបាននិយាយថា « ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ព្រះបន្ទូលទ្រង់បាន
តាំងនៅស្ថានសួគ៌ ដរាបដល់អស់កល្បជានិច្ច»(ទំនុកដំកើង ១១៩:៨៩)។ លោក ជ៉ោន រ៉ាយស៏បានប្រាប់ ក្នុងគម្ពីរទំនុកដំកើង ១១៩:៨៩ នោះថា
«ពិតប្រាកដណាស់បង្រៀនពីលក្ខណះសម្បត្ដិដ៏អស់កល្បជានិច្ច តាមព្រះគម្ពីរ បានតាំងលំនៅ ហើយការពារពីស្ថានសួគ៌» (John R. Rice, D.D., Our God-
Breathed Book – The Bible, Sword of the Lord Publishers, 1969 edition, p. 358)។

អ្នកអាចប្រាកដថា ដំណឹងល្អគឺពិត ដោយសារតែព្រះគម្ពីរប្រាប់យើងដូច្នោះ! ហើយ «ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់
នោះនៅជាប់អស់កល្បជានិច្ចវិញ»(ពេត្រុសទី១ ១:២៥)។ ព្រះគ្រីស្ទបានយាងចុះមកពី ស្ថានសួគ៌ដើម្បីយក
អំពើបាបរបស់អ្នកដាក់លើទ្រង់ ហើយទ្រង់បានយាងទៅសុគតលើឈើឆ្កាង ដើម្បីសង ថ្លៃលោះបាប សំរាប់អំពើរំលងរបស់អ្នក និងអំពើបាបរបស់អ្នក។ ហើយព្រះគ្រីស្ទ «ហើយថា...រួច
ដល់ថ្ងៃទី៣ នោះទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ក៏តាមបទ
គម្ពីរ»(កូរិនថូសទី១ ១៥:៤)។ សូមបែរចេញពីអំពើបាប របស់អ្នក ហើយជឿទុកចិត្ដលើព្រះគ្រីស្ទទៅ ទ្រង់នឹងសង្រ្គោះអ្នកពីអំពើបាប ពីឋាននរក ហើយពីផ្នូររបស់ អ្នក។ អាម៉ែន។

(ចប់សេចក្ដីអធិប្បាយ)
អ្នកអាចអាន ការអធិប្បាយរបស់ លោក ហ៊ីមើស៏ (Dr. Hymers) តាម
សប្ដាហ៏នីមួយៗ នៅតាមអ៊ីធើនេតនៅគេហទំព័រ www.realconversion.com.
ចុចលើ ”Sermon Manuscripts” សេចក្ដីអធិប្បាយក្នុងភាសាខ្មែរ (Sermons in Khmer)

You may email Dr. Hymers at rlhymersjr@sbcglobal.net, (Click Here) – or you may
write to him at P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Or phone him at (818)352-0452.

អានព្រះគម្ពីរមុនពេលអធិប្បាយដោយលោក Dr. Kreighton L. Chan៖ ទំនុកដំកើង ១១៩:១-១៨។
ច្រៀងចំរៀងដោយខ្លួនឯងមុនអធិប្បាយដោយលោក Benjamin Kincaid Griffith៖
«ខ្ញុំស្គាល់ព្រះគម្ពីរដ៏ពិត» ដោយ Dr. B. B. McKinney, 1886-1952)។


ចំណងជើងនៃសេចក្ដីអធិប្បាយ

សៀវភៅដែលមិនអាចបំផ្លាញបាន

ដោយ Dr. R. L. Hymers, Jr.

«នៅឆ្នាំទី៤ក្នុងរាជ្យនៃយេហូយ៉ាគីម ជាបុត្រយ៉ូសៀសស្តេចយូដា ព្រះបន្ទូលនេះបានមកពីព្រះយេហូវ៉ាដល់យេរេមាថា ចូរយកក្រាំង១មកកត់អស់ទាំងពាក្យ ដែលអញបានប្រាប់ដល់ឯង ទាស់ និងពួកអ៊ីស្រាអែល និងពួកយូដា ហើយទាស់នឹងសាសន៍ទាំងប៉ុន្មាន ចាប់តាំងពីថ្ងៃដែលអញផ្តើមនិយាយនឹងឯង គឺតាំងពីគ្រាយ៉ូសៀសដរាបដល់សព្វថ្ងៃនេះ ប្រហែលជាពួកវង្សយូដានឹងស្តាប់អស់ទាំងសេចក្តីអាក្រក់ ដែលអញសំរេចនឹងធ្វើដល់គេទេដឹង ប្រយោជន៍ឲ្យគេបានវិលមកពីផ្លូវអាក្រក់របស់គេរៀងខ្លួន ដើម្បីឲ្យអញបានអត់ទោសចំពោះអំពើទុច្ចរិត និងអំពើបាបរបស់គេ។ (យេរេមា ៣៦:១-៣)។

១. ទីមួយ តើព្រះគម្ពីរមកពីណា។ យេរេមា ៣៦:១-២; ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៥-១៦; ម៉ាថាយ ៤:៤;
ពេត្រុសទី១ ១:២១; ម៉ាថាយ ២៤:៣៥; យ៉ូហាន ១០:៣៥; ម៉ាកុស ៨:៣៨; យេរេមា ៣០:២;
៣៦:១៨។

២. ទីពីរ ហេតុអ្វីបានជាព្រះគម្ពីរត្រូវបានគេស្អប់។ យេរេមា ៣៦:២; ទំនុកដំកើង ១៤:១; រ៉ូម ១:២២, ២៦, ២៨;
និក្ខមនំ ២០:១៣; លោកុប្បតិ្ដ ១:១, ២៤, ២៧; យ៉ូហាន ៣:១៩-២០។

៣. ទីបី តើមនុស្សមានបាបដែលប៉ះបោរនឹងព្រះគម្ពីរបានធ្វើអ្វីខ្លះចំពោះព្រះគម្ពីរ។ យេរេមា ៣៦:២២-២៤; លោកុប្បតិ្ដ 3:1, 4;
រ៉ូម ៨:៧; កូរិនថូសទី១ ២:១៤; អេភេសូរ ២:២។

៤. ទីបួន តើព្រះការពារព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់របៀបណា។ យេរេមា ៣៦:២៤; រ៉ូម ៣:១៨; យេរេមា ៣៦:២៧-២៨, ៣២;
ពេត្រុសទី១ ១:២៥; អេសាយ ៤០:៨; ទំនុកដំកើង ១១៩:៨៩។