Print Sermon

Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .




ΙΗΣΟΥΣ- ΤΑ ΠΑΘΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ

JESUS – SUFFERING IN THE GARDEN
(Greek)

από τον Δρ. Ρ. Λ. Χάιμερς, Τζ.
by Dr. R. L. Hymers, Jr.

Ένα μήνυμα που κηρύχτηκε στην Μπάπτιστ Ταμπερνάκλ του Λος Άντζελες
Ημέρα του Κυρίου Απόγευμα, 28 Φεβρουαρίου 2016
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Morning, February 28, 2016

“Και έρχονται εις χωρίον ονομαζόμενον Γεθσημανή, και λέγει προς τους μαθητάς αυτού· Καθήσατε εδώ, εωσού προσευχηθώ· και παραλαμβάνει τον Πέτρον και τον Ιάκωβον και Ιωάννην μεθ’ εαυτού, και ήρχισε να εκθαμβήται και να αδημονή. Και λέγει προς αυτούς· Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου· μείνατε εδώ και αγρυπνείτε” (Μάρκος 14:32-34).


Ο Χριστός είχε φάει το δείπνο τού Πάσχα με τους μαθητές Του. Στο τέλος του δείπνου, ο Χριστός τους έδωσε το ψωμί και το ποτήρι – αυτό που αποκαλούμε το "Δείπνο του Κυρίου". Τους είπε ότι το ψωμί μιλάει για το σώμα Του, το οποίο θα σταυρωνόταν το επόμενο πρωί. Τους είπε ότι το ποτήρι μιλάει για το Αίμα Του, το οποίο θα έχυνε ο ίδιος για να μας καθαρίσει από την αμαρτία μας. Τότε ο Ιησούς και οι Μαθητές έψαλλαν έναν ύμνο, και έφυγαν από το δωμάτιο για να βγουν έξω μέσα στην νύχτα.

Περπάτησαν προς τα κάτω την ανατολική πλαγιά της Ιερουσαλήμ και διέσχισαν το ρυάκι των Κεδρών. Στη συνέχεια περπάτησαν λίγο μακρύτερα, στην άκρη του Κήπου της Γεθσημανής. Ο Ιησούς άφησε οκτώ από τους Μαθητές στην άκρη του κήπου και τους είπε να προσευχηθούν. Στη συνέχεια πήγε πιο βαθιά μέσα στον κήπο, όπου άφησε τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Ο ίδιος ο Ιησούς πήγε πιο πέρα μέσα στο σκοτάδι, κάτω από τις ελιές. Ήταν εκεί που “ήρχισε να εκθαμβήται [να αγωνιά] και να αδημονή [να στεναχωριέται]. Και λέγει προς αυτούς· Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου·... Και προχωρήσας ολίγον, έπεσεν επί της γης και προσηύχετο να παρέλθη αν ήναι δυνατόν απ’ αυτού η ώρα εκείνη” (Μάρκος 14:33, 35).

Ο Επίσκοπος Τζ. Κ. Ράιλι (J. C. Ryle) της Εκκλησίας της Αγγλίας είπε, “Η ιστορία της αγωνίας του Κυρίου μας στον Κήπο της Γεθσημανή είναι μια βαθιά και μυστηριώδης περικοπή των Γραφών. Περιέχει πράγματα που ούτε οι σοφότεροι [θεολόγοι] δεν μπορούν να εξηγήσουν. Ωστόσο, έχει... απλές αλήθειες [μεγάλης] σημασίας” (J. C. Ryle, Expository Remarks on Mark, The Banner of Truth Trust, 1994, σ. 316, σχόλια πάνω στο Μάρκος 14:32-42).

Ας πάμε με το νου μας στη Γεθσημανή σήμερα το πρωί. Ο Μάρκος μας λέει ότι “ήρχισε να εκθαμβήται” (Μάρκος 14:33). Η λέξη που χρησιμοποιείται είναι “εκθαμβήται”– η οποία σημαίνει “με θαυμασμό, με πολύ αγωνία, έκπληκτος και επάγρυπνος.” “Και προχωρήσας ολίγον, έπεσεν επί της γης”... Και τους είπε, “Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου” (Μάρκος 14:34, 35).

Ο Επίσκοπος Τζ. Κ. Ράιλι (J. C. Ryle), "Υπάρχει μόνο μία λογική εξήγηση για αυτές τις εκφράσεις. Δεν ήταν απλώς ο φόβος της σωματικής ταλαιπωρίας... Ήταν η αίσθηση του τεράστιου φορτίου της ανθρώπινης ενοχής, η οποία ξεκίνησε εκείνη τη στιγμή να Τον πιέζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ήταν η αίσθηση του [ανείπωτου] βάρους των αμαρτιών και των παραβάσεων οι οποίες τοποθετήθηκαν πάνω Του. Έγινε «κατάρα για μας.». Κουβαλούσε τις θλίψεις και τις λύπες μας... Είχε «γίνει αμαρτία για μας, Εκείνος που δεν γνώρισε αμαρτία». Η άγια φύση Του αισθάνθηκε [βαθειά] το αποτρόπαιο βάρος που τοποθετήθηκε πάνω Του. Αυτοί ήταν οι λόγοι για την υπερφυσική θλίψη Του. Οφείλουμε να δούμε στην αγωνία του Κυρίου μας στη Γεθσημανή την υπερβάλλουσα αμαρτωλότητα της αμαρτίας. [Οι σκέψεις των ευαγγελικών σήμερα] είναι μακράν κατώτερες από αυτές που θα έπρεπε να είναι για την αμαρτία” (Ryle, σ. 317).

Είθε να μην θεωρείτε ασήμαντες τις αμαρτίες του να χάνεις τη συνάθροιση της εκκλησίας, να παραμελείς να διαβάζεις την Αγία Γραφή, ενώ στη θέση αυτών βάζεις το να παρακολουθείς βίντεο παιχνίδια, την πορνογραφία, το χορό και τη μέθη. Όλες αυτές οι αμαρτίες σου τοποθετήθηκαν στον Ιησού στη Γεθσημανή. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο - πολύ περισσότερο. Η μεγαλύτερη αμαρτία που δόθηκε στον Ιησού στον Κήπο της Γεθσημανή είναι η αρχική μας αμαρτία, η συνολική διαφθορά μας, η οποία προέρχεται από το ότι είμαστε εντελώς διεφθαρμένοι αμαρτωλοί. Είναι “η εν τω κόσμω υπάρχουσα διά της επιθυμίας διαφθορά” (Β΄ Πέτρου 1:4). Είναι γεγονός ότι “πάντες τωόντι εγείναμεν ως ακάθαρτον πράγμα” (Ησαΐας 64:6). Είναι ο εγωισμός, η απληστία, και η απείθεια εναντίον του Θεού στη φύση μας. Είναι το «φρόνημα της σαρκός [που] είναι έχθρα εις τον Θεόν», το οποίο επαναστατεί ενάντια του Θεού και θέλει να ζήσει χωρίς Αυτόν (Ρωμαίους 8:7). Είναι αυτή η άσχημη, αηδιαστική καρδιά που έχεις (Ρωμαίους 8: 7). Είναι η αμαρτωλή καρδιά που έχεις, η οποία έχει περαστεί σε σένα από τον Αδάμ, τον πρώτο αμαρτωλό. Περάστηκε από αυτόν στα γονίδιά σου, στο αίμα σου και στην ψυχή σου. (Ρωμαίους 5:12) – “Διότι… διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί” (Ρωμαίους 5:19).

Κοιτάξτε πώς μικροσκοπικά νεογέννητα μωρά γεννιούνται στην αμαρτία. Ο Α. Γ. Πινκ (A. W. Pink) είπε, Η διαφθορά της ανθρώπινης φύσης φανερώνεται στα μικρά παιδιά... Και σε πόσο αρχικό στάδιο το κάνει! Αν υπήρχε κάποια [κληρονομημένη] καλοσύνη στον άνθρωπο, σίγουρα θα φαινόταν [στα νεογέννητα μωρά], πριν οι κακές συνήθειες να σχηματιστούν από την επαφή με τον κόσμο. Αλλά βλέπουμε τα [μωρά] να είναι καλά; Ούτε κατά διάνοια. Το αναλλοίωτο αποτέλεσμα της ανάπτυξης των ανθρώπων είναι ότι από τη στιγμή που μεγαλώσουν αρκετά [είναι] κακά. Εκδηλώνουν την εγωιστική θέληση, πείσμα και εκδίκηση. Κλαίνε και σκυθρωπιάζουν για ό, τι δεν είναι καλό για αυτά, και [θυμώνουν με τους γονείς τους] όταν τους τα αρνούνται, πολύ συχνά προσπαθώντας να τους [δαγκώσουν]. Αυτοί που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα σε ειλικρίνεια είναι ένοχοι [κλοπής] πριν ακόμα να έχουν δει μια πράξη κλοπής. Με αυτά τα [σφάλματα]... η ανθρώπινη φύση φαίνεται να είναι [αμαρτωλή] από την αρχή της ύπαρξής της” (A. W. Pink, Gleanings from the Scriptures, Man’s Total Depravity, Moody Press, 1981, σσ. 163, 164). Η Επιτροπή Εγκλήματος της Μινεσότα (The Minnesota Crime Commission) το κατέστησε ακόμη σαφέστερο σε μία από τις εκθέσεις της. “Κάθε μωρό αρχίζει τη ζωή σαν ένας μικρός βάρβαρος. Είναι εντελώς εγωιστικό και εγωκεντρικό. Θέλει αυτό που θέλει όταν το θέλει... την προσοχή της μητέρας του, το παιχνίδι του συμπαίκτη του, το ρολόι του θείου του. Αν του τα αρνηθείς αυτά [τα πράγματα] φωνάζει με οργή και επιθετικότητα, τα οποία θα ήταν δολοφονικά αν δεν ήταν το ίδιο τόσο ανήμπορο... Αυτό σημαίνει ότι όλα τα παιδιά, όχι μόνο ορισμένα παιδιά, γεννήθηκαν παραβατικά, δηλαδή αμαρτωλά” (παράθεση από τον Haddon W. Robinson, Biblical Preaching, Baker Book House, 1980, σσ. 144, 145). O Δρ. Ισαάκ Γουάτς (Dr. Isaac Watts) είπε,

Μόλις πάρουμε την μωρουδιακή μας αναπνοή,
Οι σπόροι της αμαρτίας αναπτύσσονται για θάνατο·
Ο νόμος Σου απαιτεί τέλεια καρδιά,
Αλλά εμείς έχουμε διαφθείρει κάθε της κομμάτι.
   (“Psalm 51,” του Dr. Isaac Watts, 1674-1748).

Ένα μωρό φωνάζει αμέσως μόλις γεννηθεί. Κανένα μωρό ζώου δεν το κάνει αυτό. Θα θανατώνονταν γρήγορα στο δάσος από άλλα ζώα αν τσίριζαν και φώναζαν όπως κάνουν τα ανθρώπινα μωρά. Αλλά τα ανθρώπινα μωρά ουρλιάζουν ενάντια στον Θεό, στην εξουσία, και στην ίδια η ζωή στιγμές μόλις μετά τη γέννησή τους. Γιατί; Επειδή γεννήθηκαν με εγγενή αμαρτία από τον προπάτορά σου τον Αδάμ, γι 'αυτό.. Γι 'αυτό και η τάση σου είναι να επαναστατείς, να διαφωνείς με χριστιανούς ηγέτες, να απαιτείς να κάνεις το δικό σου, και να αρνείσαι να κάνεις ό, τι είναι σωστό. Αυτή είναι η ρίζα του παγκόσμιου πόνου και θανάτου - είναι η εγγενής αμαρτία. Αυτός είναι ο λόγος που αμαρτάνεις, ακόμα και μετά τη μεταστροφή. Οι γονείς σου μπορεί να νομίζουν ότι είσαι ένας νεαρός χριστιανός, αλλά στην πραγματικότητα είσαι ένας νεαρός αμαρτωλός που μισεί να κάνει το θέλημα του Θεού!

Προσθέστε όλο αυτό το προπατορικό αμάρτημα στις αμαρτίες που οι άνθρωποι διαπράττουν στη σκέψη, στα λόγια και στην πράξη και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο Ιησούς ήταν σε κατάσταση σοκ! Συνθλίφτηκε όταν ο Θεός έβαλε τις αμαρτίες του κόσμου πάνω σ 'Αυτόν.

Παρακαλώ ανοίξτε τις Γραφές σας στην περιγραφή αυτού του περιστατικού στον Λουκά. Είναι στο Λουκά 22:44. Παρακαλώ σταθείτε και διαβάστε το δυνατά.

“Και ελθών εις αγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην” (Λουκάς 22:44).

Μπορείτε να καθίσετε.

Ο Επίσκοπος Ράιλι (Bishop Ryle) είπε, “Πώς μπορούμε να [εξηγήσουμε] τη βαθιά αγωνία στην οποία ο Κύριός μας υποβλήθηκε στον κήπο; Ποιος [ήταν ο] λόγος για τον έντονο πόνο, τον ψυχικό και τον σωματικό, τον οποίο υπέμεινε; Υπάρχει μόνο μία ικανοποιητική απάντηση. Ήταν το βάρος από την ένοχη αμαρτία [του] κόσμου, η οποία άρχισε να Τον πιέζει τότε... Ήταν το τεράστιο βάρος αυτών των [αμαρτιών] που Τον έκανε να υποφέρει αγωνία. Ήταν η αίσθηση της ενοχής [του] κόσμου που Τον βάραινε και έκανε τον αιώνιο Υιό του Θεού να ιδρώσει μεγάλες σταγόνες αίματος” (J. C. Ryle, Luke, Volume 2, The Banner of Truth Trust, 2015 edition, σσ. 314, 315· σχόλια πάνω στο Λουκάς 22:44).

“[Ο Θεός] τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν” (Β’ Κορινθίους 5:21).

“Ο Κύριος έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών” (Ησαΐας 53:6).

“Όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού” (Α’ Πέτρου 2:24).

Ο Επίσκοπος Ράιλι (Bishop Ryle) είπε, “Πρέπει να προσκολληθούμε σταθερά στο παλιό δόγμα ότι ο Χριστός ‘εβάστασεν τας αμαρτίας ημών’, και στον κήπο [της Γεθσημανή] και στον σταυρό. Κανένα άλλο δόγμα δεν μπορεί να εξηγήσει [τον αιματηρό ιδρώτα του Χριστού], ούτε να ικανοποιήσει την συνείδηση του ένοχου ανθρώπου” (ό.π.). Ο Τζόζεφ Χάρτ (Joseph Hart) είπε,

Δείτε τα πάθη του Υιού του Θεού,
Να λαχανιάζει, να στενάζει, να ιδρώνει αίμα!
Τα παθήματά Του τόσο έντονα
Οι άγγελοι δεν μπορούν να τα καταλάβουν πλήρως.
Είναι στον Θεό και μόνο στον Θεό
Που το βάρος τους είναι πλήρως γνωστά.
   (“Thine Unknown Sufferings” του Joseph Hart, 1712-1768;
      στον σκοπό του “‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Ξανά, ο Τζόζεφ Χαρτ (Joseph Hart) είπε,

Εκεί ο Υιός του Θεού βάσταξε όλη την ενοχή μου·
Αυτό διαμέσου της χάρης μπορείς να το πιστέψεις·
Αλλά οι φρικαλεότητες που ένιωσε
Είναι πάρα πολύ μεγάλες για να τις συλλάβεις.
Κανείς δεν μπορεί να διεισδύσει μέσα σου,
Μελαγχολική, σκοτεινή Γεθσημανή.
   (“Many Woes He Had Endured” του Joseph Hart, 1712-1768;
      στον σκοπό του “Come, Ye Sinners”).

Και ο Γουίλλιαμ Γουίλλιαμς (William Williams) είπε,

Το τεράστιο φορτίο της ανθρώπινης ενοχής τοποθετήθηκε στον Σωτήρα·
Με αλίμονο ως ένδυμα, ντύθηκε για τους αμαρτωλούς,
Ντύθηκε για τους αμαρτωλούς.
   (“Love in Agony” by William Williams, 1759;
      στον σκοπό του “Majestic Sweetness Sits Enthroned”).

“Και ελθών εις αγωνίαν, προσηύχετο θερμότερον, έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην” (Λουκάς 22:44).

“Ο Κύριος έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών” (Ησαΐας 53:6).

Αυτή είναι η αρχή της αντιπροσωπευτικής εξιλέωσης του Χριστού. "Αντιπροσωπευτική" σημαίνει τα παθήματα ενός προσώπου στη θέση ενός άλλου. Ο Χριστός πάσχει στη θέση σου, για την αμαρτία σου, επειδή δεν έχει καμία αμαρτία δική Του. Ο Χριστός έγινε Αυτός που κουβάλησε την αμαρτία μας στη Γεθσημανή, κάτω από τις ελιές, τα μεσάνυχτα. Αυτός θα καρφωνόταν στον σταυρό το πρωί, πληρώνοντας πλήρως για την αμαρτία σου. Πώς μπορείς να απορρίψεις τέτοια αγάπη - την αγάπη που ο Ιησούς έχει για σένα; Πώς μπορείς να σκληρύνεις την καρδιά σου και να απορρίψεις τέτοια αγάπη; Αυτός είναι ο Θεός ο Υιός, που υποφέρει στη θέση σου, για να κάνει εξιλέωση για την αμαρτία σου. Είσαι τόσο κρύος και σκληρός ώστε η αγάπη Του για σένα δεν σημαίνει τίποτα;

Κάποτε συνάντησα έναν νεκροθάφτη ο οποίος προσπάθησε να με προσλάβει για να αναλαμβάνω κηδείες για ανθρώπους που δεν είχαν ποιμένα. Με έβγαλε για φαγητό. Ήταν το πιο παράξενο γεύμα που έφαγα ποτέ. Είχε ένα παράξενο βλέμμα στο πρόσωπό του καθώς μου έλεγε ότι συχνά έτρωγε ένα σάντουιτς, ενώ δούλευε πάνω στα πτώματα στο νεκροτομείο του. Δεν δέχτηκα τη δουλειά! Έτρεξα μακριά από το εστιατόριο με φρίκη. Πώς μπορούσε αυτός ο άνθρωπος να τρώει ένα σάντουιτς, ενώ ταρίχευε ένα νεκρό σώμα; Φρικτό! Αργότερα συνειδητοποίησα ότι το μυαλό του είχε γίνει τόσο κρύο και σκληρό που δεν τον ενοχλούσε. Μπορώ να σε ρωτήσω, έχεις γίνει τόσο κρύος και σκληρός, που όταν ακούς ότι ο Ιησούς υπέφερε για σένα δεν σε συγκινεί πλέον; Έχεις γίνει τόσο παράξενος ώστε να σου μιλάω για την αγωνία του Ιησού όταν έκανε εξιλέωση για την αμαρτία σου και να μην έχει κανένα νόημα για σένα; Έχεις γίνει τόσο ροζιασμένος όπως οι στρατιώτες που κάρφωσαν τον Ιησού στον Σταυρό - και στη συνέχεια έπαιξαν κλήρο για τα ιμάτιά Του την ώρα που Εκείνος πέθανε εκεί κοντά; Ω, μακάρι να μην ισχύει κάτι τέτοιο! Σε εκλιπαρώ σήμερα το πρωί να εμπιστευτείς τον Σωτήρα και να πλυθείς για να γίνεις καθαρός από την αμαρτία σου με το Άγιο Αίμα Του!

Μπορεί να λες “Υπάρχουν πολλά που πρέπει να εγκαταλείψω.” Ω, είθε να σταματήσεις να ακούς τον Διάβολο! Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό σε αυτόν τον κόσμο όσο αυτό!

Αλίμονο! Και ο Σωτήρας μου μάτωσε; Και ο Παντοδύναμός μου πεθανε;
Αφιέρωσε τόσο ιερό κεφάλι για ένα σκουλήκι σαν εμένα;

Αλλά [τα δάκρυα] της θλίψης [δεν μπορούν] να ξεπληρώσουν Το χρέος της αγάπης που χρωστάω·
Ιδού, Κύριε, παραδίδω τον εαυτό μου, Είναι το μόνο που μπορώ να κάνω.
   (“Alas! And Did My Saviour Bleed?/ Στον Σταυρό, στον Σταυρό” του Dr. Isaac Watts, 1674-1748).

Είσαι έτοιμος να εμπιστευτείς τον Ιησού; Είσαι έτοιμος να παραδόσεις τον εαυτό σου σ 'Αυτόν; Νιώθεις την καρδιά σου να συγκινείται από αγάπη γι 'Αυτόν; Αν όχι, σε παρακαλώ μην φύγεις. Αλλά, αν ναι, πηγαίνετε στο πίσω μέρος της αίθουσας τώρα και ο Δρ Κέιγκαν (Dr. Cagan) θα σε πάει σε ένα ήσυχο μέρος όπου μπορούμε να μιλήσουμε. Αμήν.

Αν αυτό το κήρυγμα σας ευλόγησε, ο Δρ Χάιμερς θα ήθελε να ακούσει από σας. ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΤΕ ΣΤΟΝ ΔΡ ΧΑΪΜΕΡΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΟ E-MAIL ΣΑΣ. Αν αυτά τα κηρύγματα σας ευλογούν, στείλτε ένα e-mail στον Δρ Χάιμερς και πείτε το του, αλλά πάντα να συμπεριλαμβάνετε τη χώρα από την οποία γράφετε. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net. (κάνε κλικ στο λίνκ). Μπορείτε να γράψετε στον Δρ Χάιμερς σε οποιαδήποτε γλώσσα, αλλά γράψτε στα Αγγλικά αν μπορείτε. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε με τον Δρ Χάιμερς ταχυδρομικώς, η διεύθυνσή του είναι P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015. Μπορείτε να του τηλεφωνήσετε στο (818)352-0452.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς
στο Ίντερνετ, στο www.sermonsfortheworld.com.
Κάντε κλικ στο “Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων
(copyright). Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ. Χάιμερς
(Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ. Χάιμερς
(Dr. Hymers) προστατεύονται με προστασία πνευματικών δικαιωμάτων και
μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Περικοπή που Διαβάστηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Άβελ Προύντχομ (Mr. Abel Prudhomme): Μάρκος 14:32-34.
Σόλο που Τραγουδήθηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Μπέντζαμιν Κίνκαϊντ Γκρίφιθ (Mr. Benjamin Kincaid Griffith):
     “Πολλές Θλίψεις Έπρεπε να Υπομείνει/ Many Woes He Had Endured” (του Joseph Hart, 1712-1768).