Print Sermon

Ο σκοπός αυτού του ιστοτόπου είναι να παρέχει δωρεάν γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα σε ποιμένες και ιεραποστόλους σε όλον τον κόσμο, και ειδικότερα στον Τρίτο Κόσμο, όπου δεν υπάρχουν ή είναι ελάχιστα τα θεολογικά σεμινάρια και οι Βιβλικές σχολές.

Αυτά τα γραπτά και βιντεοσκοπημένα κηρύγματα καταφτάνουν τώρα σε περίπου 1.500.000 υπολογιστές σε πάνω από 221 χώρες κάθε χρόνο, διαμέσου του www.sermonsfortheworld.com . Εκατοντάδες άλλοι παρακολουθούν τα βίντεο στο YouTube, αλλά πολύ γρήγορα αφήνουν το YouTube και έρχονται στον ιστοτόπο μας. Το YouTube τούς οδηγεί στον ιστοτόπο μας. Τα γραπτά κηρύγματα προσφέρονται σε 46 γλώσσες σε περίπου 120.000 υπολογιστές κάθε μήνα. Τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright), οπότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κήρυκες χωρίς την άδειά μας. Παρακαλούμε να κάνετε κλικ εδώ για να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε μία μηνιαία δωρεά, για να μας βοηθήσετε σε αυτό το σπουδαίο έργο της εξάπλωσης του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο.

Όταν γράφετε στον Δρ Χάιμερς, πάντα να του λέτε από ποια χώρα είστε, αλλιώς δεν θα μπορεί να σας απαντήσει. Το e-mail του Δρ Χάιμερς είναι rlhymersjr@sbcglobal.net .




Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΓΕΣΘΗΜΑΝΗ

CHRIST’S PRAYER IN GETHSEMANE
(Greek)

από τον Δρ. Ρ. Λ. Χάιμερς, Τζ.
by Dr. R. L. Hymers, Jr.

Ένα μήνυμα που κηρύχτηκε στην Μπάπτιστ Ταμπερνάκλ του Λος Άντζελες
Ημέρα του Κυρίου Απόγευμα, 29 Μαρτίου 2015
A sermon preached at the Baptist Tabernacle of Los Angeles
Lord’s Day Evening, March 29, 2015


Ο Ιησούς έφαγε το Τελευταίο Δείπνο με τους Μαθητές του. Στη συνέχεια τους οδήγησε στον Κήπο της Γεθσημανής. Ο Ιησούς τους άφησε στην άκρη του κήπου και πήγε πιο πέρα μέσα στο σκοτάδι για να προσευχηθεί. Ήταν σε βαθιά αγωνία. Έκραξε στον Θεό να Τον σώσει. Καθώς προσευχόταν εκεί σε αγωνία, ίδρωνε “ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην” (Λουκάς 22:44). Και αυτό μας φέρνει στο κείμενό μας. Το κείμενο μάς λέει περισσότερα για την προσευχή του Χριστού στον Κήπο της Γεθσημανή.

“Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού” (Εβραίους 5:7).

Είναι καταπληκτικό το τι λένε πολλά βιβλία με σχόλια πάνω σ’ αυτό το εδάφιο. Τα περισσότερα από αυτά λένε ότι πρόκειται για την προσευχή του Χριστού στη Γεθσημανή. Αλλά πολλά από αυτά θεωρούν ότι προσευχόταν στον Θεό να τον σώσει από το θάνατο στον Σταυρό την επόμενη μέρα. Ο Δρ Λένσκι (Dr. Lenski) απαντάει σε αρκετές από αυτές τις αντικρουόμενες θεωρίες που προκαλούν σύγχυση, και που υποτίθεται προέρχονται από το Εβραίους 5: 7 (R. C. H. Lenski, Ph.D., The Interpretation of the Epistle to the Hebrews and the Epistle of James, Augsburg Publishing House, 1966 edition, σ. 162-165, σχόλια πάνω στο Εβραίους 5:7).

Ας εξετάσουμε το κείμενο φράση- φράση, επειδή αποκαλύπτει πολλά για μοναχική προσευχή του Χριστού στον κήπο της Γεθσημανής, τη νύχτα πριν να σταυρωθεί.

“Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού” (Εβραίους 5:7).

I. Πρώτον, το κείμενο μιλάει για τον Χριστό “στις ημέρες της σαρκός του.”

Αυτή η φράση μας δείχνει ότι το κείμενο δεν αναφέρεται σε κάτι που συνέβη στον Ιησού πριν την ενσάρκωσή Του, πριν Αυτός να κατεβεί από τον Ουρανό. Δείχνει επίσης ότι το κείμενο δεν αναφέρεται σε τίποτα που ο Χριστός εμπειρίστηκε μετά που έγινε δεκτός πίσω στον ουρανό κατά την ανάληψή Του.

Το κείμενο εστιάζει σε μια περίοδο που ο Ιησούς προσευχήθηκε «μετά κραυγής δυνατής και δακρύων" "εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού» στη γη.

Η Καινή Διαθήκη μας λέει τρεις περιπτώσεις, όπου ο Ιησούς έκλαψε. Η μία ήταν στον τάφο του Λαζάρου. Η Αγία Γραφή λέει, «Εδάκρυσεν ο Ιησούς» (Ιωάννης 11:35). Η δεύτερη φορά που έκλαψε ήταν για την Ιερουσαλήμ,

“Και ότε επλησίασεν, ιδών την πόλιν έκλαυσεν επ’ αυτήν” (Λουκάς 19:41).

Ο Δρ. Τζ. Βέρνον ΜακΓκι (Dr. J. Vernon McGee) είπε, “Η τρίτη φορά που έκλαψε ήταν στον κήπο της Γεθσημανής” (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, Thomas Nelson Publishers, 1983, volume V, σ. 540, σχόλια πάνω στο Εβραίους 5:7). Είναι σαφές ότι το κείμενό μας δεν αναφέρεται στο κλάμα Του στον τάφο του Λαζάρου. Και δεν αναφέρεται στα δάκρυα που έχυσε όταν είδε την πόλη της Ιερουσαλήμ. Αυτό περιορίζει την αναφορά στο κείμενο στην ώρα της θλίψης Του στον Κήπο της Γεθσημανής, το βράδυ πριν σταυρωθεί.

‘Είναι μεσάνυχτα στο μέτωπο της Ελιάς
   Το αστέρι είναι σκοτεινό που έλαμπε τελευταία·
‘Είναι μεσάνυχτα στη Γεθσημανή τώρα,
   Ο Σωτήρας που υποφέρει προσεύχεται μόνος.

‘Είναι μεσάνυχτα· και για άλλων την ενοχή
   Ο Άνθρωπος Θλίψεων κλαίει με αίμα·
Αλλά Αυτός που είχε γονατίσει σε αγωνία
   Δεν εγκαταλείφθηκε από τον Θεό Του.
(“‘Tis Midnight; and on Olive’s Brow” του William B. Tappan, 1794-1849).

“Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού” (Εβραίους 5:7).

II. Δεύτερον, το κείμενο μας λέει ότι ο Χριστός προσευχήθηκε στον Θεό, ο οποίος ήταν ικάνος να Τον σώσει από τον θάνατο στη γεσθημανή.

Ακούστε προσεκτικά το Ματθαίος 26:36-38.

“Τότε έρχεται μετ’ αυτών ο Ιησούς εις χωρίον λεγόμενον Γεθσημανή και λέγει προς τους μαθητάς· Καθήσατε αυτού, εωσού υπάγω και προσευχηθώ εκεί. Και παραλαβών τον Πέτρον και τους δύο υιούς του Ζεβεδαίου, ήρχισε να λυπήται και να αδημονή. Τότε λέγει προς αυτούς· Περίλυπος είναι η ψυχή μου εώς θανάτου...” [“σε σημείο θανάτου” NIV] (Ματθαίος 26:36-38).

Ο Δρ. Τζον ΜακΆρθουρ (Dr. John MacArthur) έχει κάποια καλά πράγματα να πει σχετικά με το Εβραίους 5: 7, αλλά στην τελευταία φράση αυτού του εδαφίου κάνει λάθος. Λέει, «ο Ιησούς ζήτησε να σωθεί από το να παραμείνει στο θάνατο, δηλαδή [αυτό σημαίνει] να αναστηθεί» (John MacArthur, D.D., The MacArthur Study Bible, Word Bibles, 1997, σ. 1904, σχόλια πάνω στο Εβραίους 5:7).

Ο Ιησούς δεν προσευχόταν να "σωθεί από το να παραμείνει στο θάνατο" μέσω της ανάστασης! Όχι, στο Ματθαίος 26:38 μας λέει ξεκάθαρα ότι ο Ιησούς ήταν “περίλυπος εώς θανάτου –σε σημείο θανάτου– ακριβώς εκεί στον κήπο της Γεθσημανής- Ο Ιησούς ετοιμαζόταν να πεθάνει! Προσευχόταν να σωθεί από το θάνατο ακριβώς εκεί στη Γεθσημανή! Το Ευαγγέλιο του Λουκά μας λέει, “έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος καταβαίνοντες εις την γην” (Λουκάς 22:44). Ο Ιησούς ήταν σε μια τέτοια φρικτή κατάσταση αγωνίας που ο ιδρώτας Του ήταν ενωμένος με αίμα, και ήταν στο σημείο του θανάτου εκείνο το βράδυ, στη Γεθσημανή, τη νύχτα πριν να σταυρωθεί. Ο Τζόζεφ Χαρτ (Joseph Hart) είπε,

Δείτε τα δεινά του Υιού του Θεού,
Να λαχανιάζει, να στενάζει, να στάζει αίμα!
Απέραντα βάθη της θείας χάριτος!
Ιησούς, τι αγάπη είναι η αγάπη Σου
   (“Thine Unknown Sufferings/ Τα Άγνωστά Σου Πάθη” του Joseph Hart,
      1712-1768, στον σκοπό του “‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Ακούστε το Ματθαίος 26:38-39.

“Τότε λέγει προς αυτούς· Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου· μείνατε εδώ και αγρυπνείτε μετ’ εμού. Και προχωρήσας ολίγον έπεσεν επί πρόσωπον αυτού, προσσευχόμενος και λέγων· Πάτερ μου, εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο· πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως σύ” (Ματθαίος 26:38-39).

Μία κοινή ερμηνεία της προσευχής αυτής είναι ότι ο Χριστός ζητούσε από τον Θεό να τον σώσει από το να πάει στον Σταυρό. Αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αυτό που διδάσκει η Αγία Γραφή. Ο Δρ. Τζ. ΜακΓκι Βέρνον (Dr. J. McGee Vernon), ο πιο γνωστός δάσκαλος της Αγίας Γραφής στην Αμερική, είπε,

Το να πεις ότι ο Κύριός μας προσπαθούσε να αποφύγει τον σταυρό δεν είναι...αλήθεια. Στην ανθρώπινη φύση Του αισθάνθηκε αποτροπιασμό και τη φοβερή φρίκη του να έχει τις αμαρτίες του κόσμου τοποθετημένες επάνω Του... (J. Vernon McGee, Th.D., Thru the Bible, 1983, Thomas Nelson Publishers, volume IV, σ. 141, σχόλια πάνω στο Ματθαίος 26:36-39).

Ο Δρ. Τζ. Όλιβερ Μπάσγουελ (Dr. J. Oliver Buswell), ο γνωστός θεολόγος, είπε,

Η εξαιρετικά έντονη εφίδρωση, όπως την περιγράφει ο Λουκάς είναι χαρακτηριστική κατάσταση σοκ στην οποία ο πάσχων είναι σε άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης, ακόμη και για θάνατο... Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, βρισκόμενος σε αυτήν την φυσική κατάσταση του ακραίου σοκ, προσευχήθηκε για απελευθέρωση από τον θάνατο στον Κήπο, ώστε να μπορέσει να επιτύχει το σκοπό Του στον σταυρό [την επόμενη μέρα] (J. Oliver Buswell, Ph.D., A Systematic Theology of the Christian Religion, Zondervan Publishing House, 1962, part III, σ. 62).

“Και παραλαβών τον Πέτρον και τους δύο υιούς του Ζεβεδαίου, ήρχισε να λυπήται και να αδημονή. Τότε λέγει προς αυτούς· Περίλυπος είναι η ψυχή μου εώς θανάτου...” [“σε σημείο θανάτου” NIV] (Ματθαίος 26:37-38).

Έχοντας μελετήσει αυτά τα δύο εδάφια πολύ προσεκτικά, ο Δρ Τζον Ρ. Ράις (Dr.John R. Rice) ενισχύει αυτό που ο Δρ. Τζ. Βέρνον ΜακΓκι (Dr. J. Vernon McGee) και ο Δρ Τζ. Όλιβερ Μπασγουέλλ (Dr. J. Oliver Buswell) μας έδωσαν. Ο Δρ. Ράις (Dr. Rice) είπε,

Εάν δεν παρατηρήσετε τα εδάφια 37 και 38 [στο Ματθαίο 26], η έννοια της προσευχής στη Γεσθημανή, θα χαθεί. Ο Ιησούς ήταν θλιμμένος και βαρύς και η ψυχή του ήταν «περίλυπη μέχρι θανάτου», που κυριολεκτικά πέθαινε από θλίψη…Ο Ιησούς ήταν έτοιμος να πεθάνει στον Κήπο. Το ποτήρι που αναφέρεται στα εδάφια 39 και 42 ήταν το ποτήρι του θανάτου, θάνατος εκείνη τη νύχτα στον κήπο της Γεθσημανής. Αυτό γίνεται σαφές, ιδίως στο Εβραίους 5: 7, όπου μας λέγεται ότι ο Ιησούς “προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού.” Έτοιμος να πεθάνει στον κήπο της Γεθσημανής, ο Ιησούς προσευχήθηκε το ποτήρι του θανάτου να απομακρυνθεί από Αυτόν εκείνο το βράδυ, έτσι θα μπορούσε να ζήσει για να πεθάνει στον σταυρό την επόμενη μέρα. Η Γραφή λέει ότι “εισηκούσθη”! Ο Θεός απάντησε στην προσευχή Του ... Αν ο Ιησούς είχε πεθάνει στον Κήπο της Γεσθημανής, τότε δεν θα είχαμε το Ευαγγέλιο που σώζει, γιατί το Ευαγγέλιο είναι “ότι ο Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς”, Α΄ Κορινθίους 15:3. Κανένας συνηθισμένος θάνατος δεν θα έκανε. Ο θάνατος του Χριστού έπρεπε να είναι σύμφωνα με τις Γραφές ... Ο Ιησούς έπρεπε να έχει τη γενειάδα του να μαδηθεί (Ησαΐας 50: 6). Θα έπρεπε να χτυπηθεί με πολλές πληγές (Ησαΐας 53: 5)... έπρεπε να πεθάνει ανάμεσα στους κλέφτες στον σταυρό [Ησαΐας 53:12, Ζαχαρίας 12:10, Ζαχαρίας 13:6]. ΄Έπρεπε να τρυπήσουν τα χέρια και τα πόδια Του (Ψαλμός 22:16) ... Ακόμα και η κραυγή Του [από το Σταυρό], "Θεέ μου, Θεέ μου, διά τι με εγκατέλιπες;» ... είχε προβλεφθεί στις Γραφές (Ψαλμός 22: 1). Ο εμπαιγμός των αρχιερέων και των ανθρώπων [όταν ήταν στον Σταυρό] έπρεπε να εκπληρωθεί κατά γράμμα όπως είχε προειπωθεί (Ψαλμός 22: 7-8). [Οι στρατιώτες] έπρεπε να ρίξουν κλήρο για το ένδυμα Του (Ψαλμός 22:18).:7-8).
     Αν ο Ιησούς δεν πέθανε κυριολεκτικά "σύμφωνα με τις Γραφές", τότε δεν θα μπορούσε να είναι ο Σωτήρας μας. Δόξα τω Θεώ, οι προσευχές Του στον Κήπο της Γεθσημανής απαντήθηκαν! Το ποτήρι του θανάτου ... εκείνο το βράδυ πέρασε από Αυτόν [ώστε να μπορούσε να πάει στον] σταυρό κι έτσι να μπορέσουμε να σωθούμε... Στον Λουκά 22:43 μας λέει “εφάνη δε εις αυτόν άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν.” Χωρίς αυτή την υπερφυσική ενίσχυση του σώματός Του, ο Χριστός σίγουρα θα είχε πεθάνει στον Κήπο εκείνο το βράδυ (John R. Rice, D.D., The Gospel According to Matthew, Sword of the Lord Publishers, 1980 edition, σελ. 441-442, σχόλια πάνω στο Ματθαίος 26:36-46).

Εμείς δεν θα μπορούσαμε να σωθούμε από τις αμαρτίες μας, αν ο Ιησούς είχε πεθάνει στον Κήπο της Γεθσημανής πριν πάει στον Σταυρό. Γιατί; Επειδή ο Χριστός δεν θα είχε πεθάνει "κατά τας Γραφάς.” Δε θα μπορούσε να μας σώσει, επειδή δεν θα είχε πεθάνει “σύμφωνα με τις Γραφές.”

“Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού” (Εβραίους 5:7).

III. Τρίτον, το κείμενο μας λέει ότι ο Θεός απάντησε στον Χριστό.

Αν προσευχόταν να αποφύγει τον Σταυρό, τότε ο Θεός δεν τον άκουσε ούτε τον έσωσε! Όχι, ο Θεός τον άκουσε και απάντησε στην προσευχή Του. Δεν πέθανε στον Κήπο της Γεθσημανής! Ο Θεός τον έσωσε ώστε να μπορέσει να πεθάνει στον Σταυρό για τις αμαρτίες μας "κατά τας Γραφάς" - "σύμφωνα με τις Γραφές"! “Εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού” (Εβραίους 5:7). Νομίζω ότι αυτό σημαίνει ότι είχε θεοσεβή φόβο, ότι φοβόταν μη παρακούσει τον Θεό και πεθάνει πριν να μπορέσει να πάει στον Σταυρό. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Ιησούς, “υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν υπέφερε σταυρόν” (Εβραίους 12:2). Ο Ιησούς δεν πέθανε τυχαία. Όχι, θεληματικά και πρόθυμα πήγε στον Σταυρό για να πληρώσει το πλήρες τίμημα για τις αμαρτίες μας.

Ποια ήταν, λοιπόν, η αιτία γι’ αυτή τη μεγάλη Του αγωνία και ταλαιπωρία,, "ακόμη και μέχρι θανάτου" ["στο σημείο του θανάτου" NIV] στον Κήπο της Γεθσημανής (Κατά Ματθαίον 26:38) Του; Γιατί ήταν "θλιμμένος» και «βαρύς» εκεί; Γιατί «ήρχισε να εκθαμβήται" (Μάρκος 14:33); Γιατί ήταν «εις αγωνίαν» (Λουκάς 22:44); Γιατί ίδρωνε “ως θρόμβοι αίματος” στη Γεσθημανή (Λουκάς 22:44);

Πιστεύω ότι ήταν στον Κήπο της Γεθσημανής εκείνο το βράδυ που ο Θεός τοποθέτησε τις αμαρτίες του λαού Του στον Ιησού, τον Αμνό του Θεού. Η Βίβλος λέει, «ο Κύριος έθεσεν επ 'αυτόν την ανομία πάντων ημών" (Ησαΐας 53: 6). Πιστεύω ότι αυτό συνέβη στη Γεθσημανή. Οι αμαρτίες σας τέθηκαν "εν τω σώματι αυτού" εκείνο το βράδυ, και τις κουβάλησε στον Σταυρό, για να πληρώσει για τις αμαρτίες σας, το επόμενο πρωί. Εδώ είναι ο Ιησούς, «όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου» - πάνω στο Σταυρό (Α 'Πέτρου 2:24). Δείτε Αυτόν σε μεγάλη αγωνία, να ιδρώνει αίμα, εκεί στη Γεθσημανή, όταν ο Θεός “έβαλε πάνω Του την ανομία όλων μας.” Δες Τον να πηγαίνει από τη Γεθσημανή στον Σταυρό κουβαλώντας τις αμαρτίες σου» στο ίδιο Του το σώμα πάνω στο ξύλο." Θα απορρίψεις έναν τέτοιο μεγάλο Σωτήρα σαν Αυτόν; Ή θα έρθεις σ 'Αυτόν, ο οποίος υπέφερε και πέθανε στη θέση σου, ώστε να μπορείς να βρεις χάρη και να σωθείς από την τιμωρία της αμαρτίας;

Ο μεγάλος συγγραφέας ύμνων Τζόζεφ Χαρτ (Joseph Hart) (1712-1768) είδε ακριβώς τι συνέβη στον Ιησού στον Κήπο της Γεθσημανής.

Δείτε τα δεινά του Υιού του Θεού,
Να λαχανιάζει, να στενάζει, να στάζει αίμα!
Απέραντα βάθη της θείας χάριτος!
Ιησούς, τι αγάπη είναι η αγάπη Σου
   (“Thine Unknown Sufferings/ Τα Άγνωστά Σου Πάθη” του Joseph Hart, 1712-1768, στον σκοπό του
“‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Παρακαλώ σταθείτε να ψάλλουμε άλλον έναν ύμνο του Τζόζεφ Χαρτ (Joseph Hart). Είναι το νούμερο 5 στο φυλλάδιο με τους ύμνους.

Πολλά δεινά είχε υποστεί, Πολλούς πειρασμούς συνάντησε,
Υπομονετικός, και συνηθισμένος στους πόνους: Αλλά η μεγαλύτερη δοκιμασία ακόμη
Ήταν να κρατηθεί σε σένα, ζοφερή, θλιβερή Γεσθημανή!
Ήταν να κρατηθεί σε σένα, ζοφερή, θλιβερή Γεσθημανή!

Ήρθε επιτέλους η φοβερή νύχτα, Η εκδίκηση με τη σιδερένια της ράβδο
Σηκώθηκε, και με περιζωσμένη δύναμη Πληγωμένος ο άκακος Αμνός του Θεού.
Δες, ψυχή μου, τον Σωτήρα δες, Γονατισμένο στη Γεθσημανή!
Δες, ψυχή μου, τον Σωτήρα δες, Γονατισμένο στη Γεθσημανή!

Εκεί ο Υιός του Θεού κουβάλησε τις ενοχές μου, Αυτό διαμέσου της χάρης μπορείς να το πιστέψεις
Αλλά η φρίκη που ένιωθε είναι πάρα πολύ μεγάλη για να την καταλάβεις.
Κανείς δεν μπορεί να διεισδύσει μέσα σου, Μελαγχολική, σκοτεινή Γεθσημανή!
Κανείς δεν μπορεί να διεισδύσει μέσα σου, Μελαγχολική, σκοτεινή Γεθσημανή!

Αμαρτίες ενάντια σ 'έναν άγιο Θεό· Αμαρτίες ενάντια στους δίκαιους νόμους Του
Αμαρτίες ενάντια στην αγάπη Του, το αίμα Του· Αμαρτίες ενάντια στο όνομα Του και τον σκοπό Του.
Αμαρτίες τεράστιες, όπως η θάλασσα – Κρύψε με, Ω, Γεσθημανή!
Αμαρτίες τεράστιες, όπως η θάλασσα– Κρύψε με, Ω,Γεσθημανή!

Εδώ είναι ο ισχυρισμός μου, και εδώ μόνο· Κανένα Σωτήρα δεν χρειάζεσαι περισσότερο
Πράξεις δικαιοσύνης δεν έχω καμία· Όχι, ούτε ένα καλό έργο δεν επικαλούμαι:
Ούτε μια λάμψη ελπίδας για μένα, μόνο στη Γεθσημανή!
Ούτε μια λάμψη ελπίδας για μένα, μόνο στη Γεθσημανή!
   (“Many Woes He Had Endured/ Πολλές Θλίψεις Υπέμεινε” του Joseph Hart,
      1712-1768, αλλαγμένο από τον Ποιμένα· στον σκοπό του “Come, Ye Sinners”).

Ο Ιησούς κουβάλησε τις αμαρτίες σου στον Σταυρό επειδή σ’ αγαπάει.Ο Ιησούς έχυσε το Αίμα Του για να σε καθαρίσει από κάθε αμαρτία επειδή σ’ αγαπάει. Η προσευχή μου είναι να εμπιστευτείς τον Σωτήρα που σ’αγαπάει με αιώνια αγάπη!

Κανείς δεν σας αγαπά σαν τον Ιησού
   Κανείς δεν νοιάζεται όπως νοιάζεται Αυτός
Ποτέ δεν θα έχεις πιο αληθινό φίλο,
   Έτσι Τον εμπιστευόμαστε και θα έχετε και πάλι ζωή.
Κάνε τον Ιησού δικό σου!

Δρ. Τσαν (Dr. Chan), παρακαλώ οδήγησέ μας σε προσευχή. Αμήν.

(ΤΕΛΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ)
Μπορείτε να διαβάσετε κάθε εβδομάδα τα κηρύγματα του Δρ Χάιμερς στο Ίντερνετ,
στο www.rlhsermons.com ή www.realconversion.com.
Κάντε κλικ στο “ Κηρύγματα στα Ελληνικά.”

Μπορείτε να στείλετε email στον Δρ Χάιμερς στα Αγγλικά στο rlhymersjr@sbcglobal.net.
Μπορείτε να του γράψετε στη διεύθυνση P.O. Box 15308, Los Angeles, CA 90015.
Τηλεφωνήστε του στο (818)352-0452.

Αυτά τα γραπτά κηρύγματα δεν φέρουν προστασία δικαιωμάτων (copyright). Μπορείτε να
τα χρησιμοποιήσετε χωρίς την άδεια του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers). Ωστόσο, όλα τα
βιντεοσκοπημένα μηνύματα του Δρ. Χάιμερς (Dr. Hymers) προστατεύονται με προστασία
πνευματικών δικαιωμάτων και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο με σχετική άδεια.

Περικοπή Που Διαβάστηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Άβελ Προύντχομ (Mr. Abel Prudhomme): Ματθαίος 26:36-39.
Σόλο που Τραγουδήθηκε Πριν το Κήρυγμα από τον κ. Μπένταζμιν Κινκάιντ Γκρίφιθ (Mr. Benjamin Kincaid Griffith):
“Gethsemane, the Olive-Press! / Γεσθημανή, το Ολιοτριβείο” (του Joseph Hart, 1712-1768).


ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗ ΓΕΣΘΗΜΑΝΗ

CHRIST’S PRAYER IN GETHSEMANE

από τον Δρ. Ρ. Λ. Χάιμερς, Τζ.
by Dr. R. L. Hymers, Jr..

“Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειάν αυτού” (Εβραίους 5:7).

(Λουκάς 22:44)

I.   Πρώτον, το κείμενο μιλάει για τον Χριστό “στις ημέρες της σαρκός του.” Ιωάννης 11:35, Λουκάς 19:41.

II.  Δεύτερον, το κείμενο μας λέει ότι ο Χριστός προσευχήθηκε στον Θεό, ο οποίος ήταν ικάνος να Τον σώσει από τον θάνατο στη Γεσθημανή. Ματθαίος 26:36-39, Λουκάς 22:44, Α΄ Κορινθίους 15:3, Ησαΐας 50:6, 53:5, 12, Ζαχαρίας 12:10; 13:6, Ψαλμός 22:16, 1, 7-8, 18, Λουκάς 22:43.

III.  Τρίτον, το κείμενο μας λέει ότι ο Θεός απάντησε στον Χριστό, Εβραίους 12:2, Ματθαίος 26:38, Μάρκος 14:33, Λουκάς 22:44, Ησαΐας 53:6, Α΄ Πέτρου 2:24.