پیام صلیب

شبان ما، دکتر هایمرز، شصت سال است که موعظه می‌کند. هزاران خطابه را تا حالا موعظه کرده است. خطابه‌ای را هم که الان برایتان موعظه می‌کنم خودش نوشته. چند صد متن از این خطابه‌ها روی وبسایتمان به شکل مکتوب موجود است. آنها به ۳۸ زبان ترجمه می‌شوند. ویدیوها و متون این خطابه‌ها به ۲۲۱ کشور جهان فرستاده می‌شوند. شبانان در سراسر دنیا این خطابه‌ها را موعظه می‌کنند. دکتر هایمرز یک واعظ برجسته است! با اینحال و با تمام تجربیاتش، برای او هم سخت است که تصمیم بگیرد چی موعظه کند.

شاید بپرسید "چرا اینکار اینقدر سخت است؟" من به شما خواهم گفت. افراد زیادی در کلیسای ما روزهای یکشنبه صبح اینجا هستند که مسیحی واقعی نیستند. بعضی‌ها پیشینه بودایی دارند. کسان دیگری هستند که دارای پیشینه کاتولیک یا عضو کلیساهای نو-انجیلی، یا مسیحی ظاهری یعنی فقط به اسم مسیحی هستند. بعضی‌ها اصلا هیچ پیشینه مذهبی ندارند. کسانی هم در خود کلیسای ما هستند که نجات پیدا نخواهند کرد و در عین حال اطلاعات زیادی از کتاب مقدس دارند، ولی تولد تازه را هیچوقت تجربه نکرده‌اند. همه آنها در یک چیز نقطه اشتراک دارند. آنها بازگشت کرده حقیقی برای عیسی مسیح نیستند.

هر خطابه روز یکشنبه صبح فقط حدود یک ساعت یا کمتر طول می‌کشد. در این مدت کم، خطابه باید حرفی برای گفتن داشته باشد تا آنچه درباره مذهب فکر می‌کردید را عوض کند و مسیحیت را حقیقی جلوه بدهد، نه فقط یک حقیقت، بلکه خود حقیقت – یعنی تنها حقیقت موجود. خطابه باید کاری کند که با آن موافق باشید و کل طرز فکر شما را متحول کند و سعی کند شما را متقاعد کند که عقاید نادرستتان را کنار بگذارید، احساس پشیمانی از گناه کنید و تمام زندگی‌تان را تسلیم عیسی مسیح کنید. این یک تکلیف بزرگ است! و یادتان باشد که فقط یکساعت وقت داریم اینکار را انجام بدهیم! چیزی که می‌خواهم به شما موعظه کنم شاید یک خطابه ساده انجیلی بنظر برسد، ولی برای آن خیلی دعا، فکر و وقت صرف شده.

متن مورد نظر ما یک آیه از کتاب مقدس است. دعای من این است که چند کلمه‌ای که درباره آن به شما می‌گویم کمکتان کند؛ حداقل دعا می‌کنم که وقتی امروز به خانه می‌روید، قسمتی از آنچه به شما می‌گویم را بخاطر بسپارید، یا اقلا افکاری را که در شما بوجود می‌آورم باعث بشود که درباره خداوندمان عیسی مسیح و کاری که برای نجات ابدی روح ما کرد فکر کنید. پس این متن امروز ماست، اول قرنتیان ۱:۱۸. گوش کنید و من آنرا دوباره می‌خوانم.

"پیام صلیب برای آنانی که در راه هلاکت هستند پوچ و بی‌معنی است ولی برای ما که در راه نجات هستیم قدرت خداست" (اول قرنتیان ۱:۱۸).

این خطابه سه نکته اصلی دارد: (۱) پیام خود صلیب؛ (۲) بی‌معنی بودن پیام صلیب برای کسانی که هلاک می‌شوند؛ و (۳) برای داشتن یک کلیسای نیرومند، پیام یا موعظه کردن صلیب به تنهایی کافی نیست.

I. اول، خود پیام صلیب.

منظور پولس رسول از گفتن این عبارات چی بود، "پیام صلیب"؟ اصطلاح، "پیام صلیب،" یک مضمون اصلی دارد. معنی آن این است که فقط یک حقیقت در آن عبارات نهفته است. اشاره این عبارات به تنها انجیل حقیقی و واحد است. یک انجیل وجود دارد، همانطور که فقط یک خدا وجود دارد. و فقط یک نجات دهنده وجود دارد – یعنی عیسی مسیح. ما این ایده فرا‌ مدرنیسم که می‌گوید "پیام صلیب" شاید برای من درست باشد ولی برای تو درست نباشد را قبول نداریم. فرا مدرنیست‌ها شاید بگویند، "این حقیقت توست. برای تو آن درست است. ولی آن حقیقت من نیست." من می‌گویم که این حرف فرا مدرنیستها دوپهلو و مغلطه است. وقتی کتاب مقدس درباره صلیب حرف می‌زند، منظورش یک حقیقت عینی است – یعنی حقیقتی که همه شما باید با آن سر و کار داشته باشید. حقیقتی که چه باور داشته باشید یا نداشته باشید، درست و صادق است. زیرا که خدا در کتاب مقدس درباره‌اش صحبت کرد، این مطلب بخودی خود درست است چه شما فکر کنید که درست است یا نیست. این یک حقیقت عینی است، یعنی حتی اگر ذهن شما قادر به درک اهمیت آن هم نباشد، صادق است.

در ضمن، "پیام صلیب" نه تنها درباره آنچه کتاب مقدس می‌گوید، بلکه بر حقایق تاریخی نیز استوار است – یعنی این حقیقت که عیسی مسیح برای گناهان شما سخت رنج و عذاب کشید، یعنی در باغ جتسیمانی متحمل درد و غم بسیار شد، جایی که گناهان شما بر بدن خود او گذاشته شد. وقتی او را در محوطه کاخ پیلاطوس تا حد مرگ تازیانه زدند، او متحمل شکنجه‌های وحشتناکی شد. بعد او را به تپه جلجتا کشاندند، در جایی که به دستها و پاهایش میخ کوبیدند و صلیبش را برپا کردند و آنجا آویزان رهایش کردند، خونین و در حال مرگ تا مزد گناه شما را بپردازد، تا شما نجات پیدا کنید، نه تنها گناه شما بخشوده بشود، بلکه با مرگ او عادل شمرده بشوید، یعنی با یک عمل ساده ایمان به او بی‌گناه محسوب بشوید.

"پیام صلیب" موعظه می‌کند که به شما نشان بدهد

"در خطایای خود مرده بودید" (کولسیان ۲:۱۳).

و اینکه فقط مرگ نیابتی مسیح بجای شما، می‌توانست بطور جانشینی برای گناه شما پرداخت بشود، گناه شما را لغو کند و با رستاخیز مسیح از مردگان حیات تازه به شما عطا کند.

"پیام صلیب" نشان می‌دهد که شما با کارهای نیک یا با آمدن گهگاه به کلیسا نجات را بدست نمی‌آورید. نه خیر! پیام صلیب این حقیقت را نشان می‌دهد که هر کار خیری انجام بدهید ربطی به نجات شما ندارد. "پیام صلیب" همه آن به اصطلاح کارهای "خوبی" را که شما انجام می‌دهید بی‌اعتبار می‌کند – و می‌گوید تنها چیزی که می‌تواند شما را نجات بدهد کاری است که عیسی روی آن صلیب انجام داد تا فدیه کاملی باشد برای نیابت گناه شما – یعنی یک شخص، مسیح (خدا – انسان) می‌میرد تا مزد گناه شما را بپردازد، بدون هیچ کار اضافی و خوبی که شما انجام داده باشید، یا "تصمیمی" گرفته باشید.

من لحظه‌ای شک ندارم که شما کارهای خوبی انجام دادید. حرف من فقط این است که این کارهای خوب شما را نجات نمی‌دهند! نجات از طریق مرگ عیسی حاصل می‌شود، پسر یگانه خدا، شخص دوم تثلیث، که گناه شما را بر خودش گرفت و وقتی به صلیب کشیده شد جزای آنها را پرداخت. پولس رسول این مطلب را به روشنی عنوان کرد،

"اما خدا محبت خود را نسبت به ما کاملا ثابت کرده است زیرا در آن هنگام که ما هنوز گناهکار بودیم مسیح به خاطر ما مرد‌. ما که با ریختن خون او کاملا نیک شمرده شدیم چقدر بیشتر به وسیلۀ خود او از غضب خدا خواهیم رست" (رومیان ۹-۵:۸).

خدا شما را در وقتی که هنوز گناهکار بودید محبت کرد. مسیح مرد تا جزای گناه شما را وقتی هنوز گناهکار بودید پرداخت. و بواسطه خون او می‌توانید عادل شمرده بشوید، حتی بااینکه یک گناهکار هستید.

خداوند عیسی، به این دلیل عاجزانه استدعا دارم،
   انتظار می‌کشم، ای خداوند متبارک، بر پای به صلیب کشیده‌ات؛
با ایمان، برای پاک شدنم، می‌بینم خونت جاری شده،
   اکنون مرا بشوی و من از برف سفیدتر خواهم شد.
سفیدتر از برف، بله، سفیدتر از برف؛
   اکنون مرا بشوی و من از برف سفیدتر خواهم شد.
(“White Than Snow” by James Nicholson, 1828-1896).

صدای خوش آمد گویت را می‌شنوم،
   که مرا صدا می‌زند، خداوندا، بسویت
برای پاک شدن در خون گرانبهایت
   که بر جلجتا شد جاری.
می‌آیم ای خداوند! اکنون می‌آیم بسویت!
   مرا بشوی، پاکم کن در خونت
که بر جلجتا شد جاری.
   (“I Am Coming, Lord” by Lewis Hartsough, 1828-1919).

این است پیام صلیب!

"پیام صلیب برای آنانی که در راه هلاکت هستند پوچ و بی‌معنی است ولی برای ما که در راه نجات هستیم قدرت خداست" (اول قرنتیان ۱:۱۸).

ولی نکته دیگری در متن مورد نظر ما نهفته است.

II. دوم، بی‌معنی بودن پیام صلیب برای کسانی که هلاک می‌شوند.

به این عبارات گوش کنید،

"پیام صلیب برای آنانی که در راه هلاکت هستند پوچ و بی‌معنی است."

دوباره به این متن گوش کنید.

"پیام صلیب برای آنانی که در راه هلاکت هستند پوچ و بی‌معنی است..." (اول قرنتیان ۱:۱۸).

واژه "پوچ و بی‌معنی" به معنی "حرف مفت" و "غیرمنطقی" است. شنیدن این پیام که می‌گوید باید بواسطه مرگ مسیح از گناه نجات پیدا کنید یک "حرف مفت" است برای کسانی که بازگشت نکرده‌اند.

کسانی که هلاک می‌شوند هیچ ارزشی در پیام مرگ نیابتی مسیح برای پرداخت جزای گناهشان نمی‌بینند. دلیلی که آنها فکر می‌کنند این مسئله بی‌معنی است بخاطر این است که ارزشی در آن نمی‌بینند. اینجاست که روح القدس وارد می‌شود. عیسی گفت،

"و وقتی او می‌آید جهان را در مورد گناه... متقاعد می‌سازد‌" (یوحنا ۱۶:۸).

روح القدس باید آن شخص را متقاعد کند، باید او را به گناه متقاعد کند وگرنه او ارزش مرگ مسیح روی صلیب را نخواهد دید. پیش از آنکه این شخص بواسطه روح القدس نسبت به گناه متقاعد بشود، به پیام و موعظه صلیب بعنوان یک امر بی‌معنی نگاه می‌کند. واژه یونانی که ترجمه شده "پوچ و بی‌معنی" از ریشه واژه "moros" گرفته شده و واژه انگلیسی "moron" (کودن یا بیشعور م.) از آن اقتباس شده. پیام صلیب مثل حرفهای یک آدم کودن بنظر می‌رسد، یک شخص احمق، مگر اینکه در قلبتان بواسطه روح القدس متقاعد شده باشید که شما یک گناهکار گمشده هستید.

به این دلیل است که نمی‌توانید یک مسیحی واقعی بودن را "یاد بگیرید." نجات بوسیله آموختن حکمت آدمی حاصل نمی‌شود. پولس رسول این مطلب را در آیه بیست و یکم به روشنی بیان می‌کند وقتی که می‌گوید،

"جهانیان نتوانند با حکمت خود او را بشناسند" (اول قرنتیان ۱:۲۱).

نجات بوسیله آموختن هیچ نوع حکمت آدمی بدست نمی‌آید. باید دل شخص روشن بشود و به او نشان بدهد که گناهکاری است که امیدی برای او نیست. تا این مهم تحقق پیدا نکند، گفتن اینکه تنها راه حل مشکل شما صلیب مسیح است، مثل حرفهای مفت یک آدم ابله بنظر می‌رسد. تا از درون این احساس را نکنید که مشکل شما گناه است، هیچوقت اهمیت مرگ مسیح بر روی صلیب را نخواهید دید. کتاب مقدس می‌گوید،

"مسیح برای گناهان ما مرد" (اول قرنتیان ۱۵:۳).

او بجای ما مرد، تا جزای گناه ما را بپردازد. کتاب مقدس می‌گوید،

"خون عیسی، پسر او، ما را از همهً گناهانمان پاک می‌سازد‌" (اول یوحنا ۱:۷).

ولی این مطلب برای شما در بهترین حالت مثل یک نظریه بنظر می‌رسد و برای دیگران حرفهای پوچ و بی‌معنی یک آدم ابله، مگر چشمان شما با روح خدا باز بشوند و ببینید که راه دیگری برای نجات از نفرین گناه وجود ندارد. تا وقتی به وضعیت گناه‌آلود و درمانده خودتان متقاعد نشوید، نمی‌توانید از صمیم قلب این سرود را بخوانید،

هیچ چیز خوبی ندارم
   که بواسطه آن فیضت را طلب کنم –
جامه ام را سفید خواهم شست
   در خون بره جلجتا.
عیسی همه اش را پرداخت، کلا به او مدیونم؛
   گناه لکه‌ای ارغوانی بجای گذاشته بود،
او آن را به سفیدی برف شست.
   (“Jesus Paid It All” by Elvina M. Hall, 1820-1899).

ولی پیام صلیب به تنهایی یک کلیسای نیرومند به ما نمی‌دهد. در اینجا به نکته پایانی می‌رسیم.

III. سوم، پیام صلیب برای داشتن کلیسایی نیرومند به تنهایی کافی نیست.

پیام صلیب ضروری است اگر لازم باشد که نجات پیدا کنید. مسیح روی صلیب مرد و خونش را برای نجات شما از گناهتان ریخت. ولی پیام صلیب به تنهایی یک کلیسای نیرومند به ما نمی‌دهد. به این دلیل است که مسیح شبانان را به کلیساها داد. کلام خدا می‌گوید که مسیح "بعضی را برای شبانی... برگزید" (افسسیان ۴:۱۱). واژه یونانی که "شبان" ترجمه شده واژه poimen است. این واژه به معنی "چوپان" است. عیسی به بعضی از آدمها عطیه‌ی شبانی یا چوپانی کلیسای محلی‌شان را داد. و شبان هم یک عطیه است برای کلیسا. آدمهای داخل کلیسا گوسفندانی هستند، مثل یک گله. شبان همان چوپان کلیساست. او مراقب گوسفندان است. او از گوسفندان محافظت می‌کند. او آنها را هدایت می‌کند و آنها را از سرگردان شدن ممانعت می‌کند. این کاری است که یک چوپان انجام می‌دهد.

واژه دیگر یونانی برای "شبان" واژه episkopos می‌باشد. این واژه به معنی "سرپرست" یا ناظر است. این واژه را در کتاب مقدس کینگ جیمز به "اسقف" ترجمه کرده‌اند. کتاب مقدس می‌گوید، "اگر کسی مایل به سرپرستی [اسقفی، نظارت، شبانی] در کلیسا باشد در آرزوی کار بسیار خوبی است" (اول تیموتیوس ۳:۱). یک شبان بر کلیسا سرپرستی می‌کند. او بر آن نظارت می‌کند. عملا او ناظر بر کارهای کلیساست. او مراقب کلیسا است. او برای کلیسا دعا می‌کند و به فکر آن است. او نظارت می‌کند کلیسا چطور است. او به مشکلات رسیدگی می‌کند. یک شبان به کلیسا طوری نگاه می‌کند که دیگران نگاه نمی‌کنند. با هدایت و راهنمایی خدا، او می‌بیند که چکار کند. شبان مراقب – سرپرست – اعضای کلیساست. او می‌بیند که حال آنها چطور است. او به مشکلات و موانع آنها نظارت می‌کند. و با هدایت و راهنمایی خدا، به آنها کمک می‌کند تا در زندگی مسیحی‌شان موفق و کامیاب بشوند.

کلیسا بدون یک شبان باذوق موفق نمی‌شود. کلیسا می‌تواند همه نوع فعالیت داشته باشد. می‌توانیم جلسات متعدد داشته باشیم. هر یکشنبه می‌توانیم افراد تازه وارد بیاوریم. می‌توانیم به شما سرودنامه و نشریه بدهیم. می‌توانیم به شما غذا بدهیم. می‌توانیم موعظه‌های عالی داشته باشیم – پیام صلیب – و اینکارها را می‌کنیم. ولی پیام صلیب به تنهایی یک کلیسای نیرومند به ما نمی‌دهد.

پس چرا خدا به کلیسا شبانانی را اهدا کرد؟ چرا عطیه شبانی بعنوان یکی از عطایای روحانی فهرست شده؟ اگر موعظه به تنهایی می‌توانست یک کلیسای مستحکم و قوی تولید کند، چرا خداوندمان فقط "بعضی مبشرین" و نه شبانان اصلا به کلیسا نداد؟ مسیح می‌دانست که پیام صلیب به تنهایی برای داشتن یک کلیسای نیرومند کافی نبود. کلیسا یک شبان لازم دارد و به این دلیل است که او "بعضی را برای شبانی... برگزید."

بدون یک شبان، کلیسا شکست می‌خورد، حتی اگر موعظه خوبی ارائه بدهد. کم کم ضعیف می‌شود. دچار مشکلات عدیده می‌شود. سرانجام از بین می‌رود. اعضای کلیسا بدون شبان لغزش می‌خورد. سرد می‌شوند. اشتباهات زیادی در زندگی‌شان می‌کنند. دچار مشکلات فراوان می‌شوند. چرا؟

اول اینکه چون ابلیس وجود دارد. کتاب مقدس می‌گوید او "[چون شیری غران] به هر سو می‌گردد و در جستجوی کسی است که او را ببلعد‌" (اول پطرس ۵:۸). چه کسی را می‌بلعد؟ گوسفندان را! ولی ابلیس نمی‌خواهد که به او فکر کنید. می‌خواهد شما را غافلگیر کند و ببلعد – و شما اصلا نخواهید فهمید که ابلیس بوده که اینکار را کرده! ابلیس و اهریمنانش مترصد هستند – چه شما یادتان باشد چه نباشد.

دوم اینکه چون همه مردم گناهکارند. چون آدم از خدا نافرمانی کرد، همه ما با طبیعت گناه‌آلود بدنیا می‌آییم. کتاب مقدس می‌گوید، "چنانکه بسیاری در نتیجۀ بی‌اطاعتی یک نفر [آدم]، گناهکار گشتند" (رومیان ۵:۱۹). همه – حتی مسیحیان – دارای آن ذات گناهکار هستند. گناه کردن برای ما طبیعی است. طبیعی است که اشتباه کنیم. قانون مورفی می‌گوید، "اگر چیزی قرار است که به خطا برود، خواهد رفت." کارها بطور طبیعی و بخودی بخود درست نمی‌شوند. ممکن است به خطا بروند، به راحتی ممکن است به مسیر اشتباه بروند. و می‌روند. مردم طبیعتا و بخودی خود به مسیحیانی قدر تبدیل نمی‌شوند. ممکن است که هر آن لغزش بخورند. ممکن است سرد بشوند. ممکن است اشتباه کنند. و همینطور هم هست. لازم نیست خیلی زحمت بکشید که اینطور بشود. این اتفاقات خودشان می‌افتند. کلیسا همینجوری بخودی خود نیرومند و قوی نمی‌شود. ممکن است ضعیف هم بشود. ممکن است به دردسر بیافتد. خیلی راحت این اتفاقات می‌افتد. لازم نیست کاری کنید که این اتفاقات بیافتد. همینجوری هم این اتفاقات خواهد افتاد! به این دلیل است که هر کلیسایی به شبان نیاز دارد. مسیح "بعضی را به شبانی... برگزید." خدا را شکر که او اینکار را کرد!

شبان کلیسای ما دکتر هایمرز است. او شصت سال است که در رسالت کهانت است. خدا از او استفاده کرده تا صدها نفر را به سمت مسیح بیاورد. سالهاست که به افراد زیادی مشاوره داده. او مراقب اعضای کلیسا بوده. به آنها کمک و یاری داده. دکتر هایمرز دو کلیسا بنا کرده. در آزمونها و رنجها راهنمای کلیسای ما بوده. او کلیسای ما را از یک تفرقه وحشتناک عبور داده. خدا از او استفاده کرده تا کلیسای ما را بنا کند، تا از ما مراقبت کند، تا از ما محافظت کند. دکتر هایمرز نه تنها یک شبان است. او یک شبان برجسته است! خدا را شکر می‌کنم برای شبانمان، دکتر هایمرز!

شما چطور؟ شما شبان نیستید. ولی می‌توانید به او کمک کنید. می‌توانید به او بگویید اگر می‌بینید چیزی درست نیست. این مسئله در مورد شماسان و رهبران کلیسایمان بیشتر هم صادق است. شما اینجا هستید که به شبان کمک کنید. از هر چیزی همینجوری نگذرید. فکر نکنید که شبان ما از همه چیز اطلاع دارد. اگر چیزی می‌بینید یا می‌شنوید که ممکن است اشتباه باشد، به او بگویید.

بعضی از شما اصلا مسیحی نیستید. هنوز به عیسی اعتماد نکرده‌اید. گناه شما با خون او پاک نشده. شما چطور؟ لازم است که مسیح نجاتتان بدهد. او روی صلیب مرد تا جزای گناه شما را بپردازد. خونش را ریخت تا گناه شما را پاک کند. از مردگان قیام کرد تا به شما حیات بدهد. اگر دوست دارید تا درباره اعتماد کردن به عیسی با ما صحبت کنید، وقتی دیگران دارند برای صرف ناهار به طبقه بالا می‌روند، بیایید و در دو ردیف اول بنشینید. آمین.

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

سرود تک نفره پیش از خطابه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“Saved by the Blood of the Crucified One” (by S. J. Henderson, 1902).