مصمم برای رنج و عذاب کشیدن

دکتر جان گیل می‌گوید، "وقت آن رسیده بود که عیسی می‌بایست با تمام کردن کار خود در زمین‌های پایین در جلیلیه، آنجا را ترک و به سرزمین بالا در یهودیه و سپس به اورشلیم برود... بعد از آن او دیگر هیچوقت به جلیلیه برنگشت... و مصمم شد که به اورشلیم برود... اگرچه می‌دانست چه چیزی در انتظار اوست و چه چیزهایی را باید تحمل کند؛ اینکه باید گناه قومش، لعنت و نفرین شریعت و خشم و غضب خدا را متحمل بشود؛ و اینکه باید دشمنان زیادی داشته باشد، آدمها و اهریمنانی که باید با آنها دست و پنجه نرم کند و به مرگی دردناک، ننگین و ملعون تن در دهد؛ با اینحال هیچیک از این عوامل او را از تصمیمش منحرف نکرد، او [به عزم ثابت] تصمیم گرفت به [آنجا] برود" (John Gill, D.D., An Exposition of the New Testament, The Baptist Standard Bearer, 1989 reprint, volume I, p. 589; note on Luke 9:51).

"و چون روزهای صعود او نزدیک می‌شد، روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" (لوقا ۹:۵۱).

"روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" تا روی صلیب بمیرد. سه استنباط از این متن خواهیم داشت.

I. اول، مسیح عمدا به سوی صلیب رفت.

مصلوب شدن مسیح اتفاقی نبود! خیر! او قبلا به شاگردان گفته بود،

"لازم است که پسر انسان زحمت بسیار بیند و از مشایخ و روسای کهنه و کاتبان رد شده، کشته شود و روز سوم برخیزد" (لوقا ۹:۲۲).

باز هم، به آنها گفته بود،

"این سخنان را در گوشهای خود فرا گیرید زیرا که پسر انسان به دستهای مردم تسلیم خواهد شد. ولی این سخن را درک نکردند و از ایشان مخفی داشته شد که آن را نفهمند و ترسیدند که آن را از وی بپرسند" (لوقا ۹:۴۴-۴۵).

شاگردان نمی‌فهمیدند که او به اورشلیم می‌رفت تا روی صلیب جانش را فدا کند. اما مسیح از این موضوع مطلع بود و آنرا درک کرده بود. در انجیل لوقا برای بار سوم، مسیح گفت،

"پس آن دوازده را برداشته، به ایشان گفت: اینک به اورشلیم می‌رویم و آنچه به زبان انبیا درباره پسر انسان نوشته شده است، به انجام خواهد رسید. زیرا که او را به امّت‌ها تسلیم می‌کنند و استهزا و بی حرمتی کرده، آب دهان بر وی انداخته، و تازیانه زده، او را خواهند کشت و در روز سوم خواهد برخاست. اما ایشان چیزی از این امور نفهمیدند و این سخن از ایشان مخفی داشته شد و آنچه می‌گفت، درک نکردند." (لوقا ۱۸:۳۱-۳۴).

شاگردان انتظار داشتند که عیسی بعنوان پادشاه و مسیح اسرائیل بر تخت سلطنت بنشیند. آنها نمی‌توانستند بفهمند چرا او باید روی صلیب بمیرد. چرا؟ لوقا ۱۸:۳۴ می‌گوید که "این سخن از ایشان مخفی داشته شد." تنها وقتی مسیح از مردگان قیام کرد "در آن وقت ذهن ایشان را روشن کرد... و به ایشان گفت: بر همین منوال مکتوب است و بدینطور سزاوار بود که مسیح زحمت کشد و روز سوم از مردگان برخیزد" (لوقا ۲۴:۴۵-۴۶). از اینرو، شاگردان درکی از انجیل (اول قرنتیان ۴-۱۵:۱) نداشتند تا اینکه مسیح از مردگان برخاست (رجوع به یوحنا ۲۸-۲۴، ۲۰:۲۲).

ولی عیسی می‌دانست چرا به اورشلیم می‌رفت. یوحنای رسول گفت که عیسی می‌دانست "آنچه می‌بایست بر او واقع شود" (یوحنا ۱۸:۴). با اینحال "روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" تا روی صلیب بمیرد (لوقا ۹:۵۱). او می‌دانست که خدا روح و جانش را در باغ جتسیمانی در زیر بار گناهان ما خرد می‌کند – تا بدانجا که خون عرق کرد و بسوی خدا فریاد زد تا او را آن شب از مرگ نجات دهد، تا بلکه در صبح روز بعد به سوی صلیب برود. او می‌دانست که پیلاطوس او را شلاق خواهد زد و هر بار که تازیانه پشت او را می‌درید و هر بار که خون جاری می‌شد و گوشت و پوست او پاره می‌شد، شکنجه گرانش به او می‌خندیدند و او را مسخره می‌کردند و بیشتر و شدیدتر او را مضروب می‌کردند. و مسیح می‌دانست که به اورشلیم می‌رفت تا به صلیب میخکوب بشود. او می‌دانست که او را از محل شکنجه کشان کشان خواهند برد و میخهایی به دست و پاهایش فرو خواهند کرد. سپس وقتی سربازان صلیب را بلند می‌کردند، ساعتها از آن بطور عریان و در زیر آفتاب داغ آویخته باقی می‌ماند تا لحظه‌ای که جان بدهد. با اینحال "روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" (لوقا ۹:۵۱). او مجبور به رفتن نبود! خیر! او به اختیار خودش رفت،

"... که بجهت آن خوشی که پیش او موضوع بود، بی حرمتی را ناچیز شمرده، متحمل صلیب گردید و به دست راست تخت خدا نشسته است" (عبرانیان ۱۲:۲).

عیسی مسیح، "بجهت آن خوشی که پیش او موضوع بود،" "روی خود را به سوی اورشلیم نهاد" – تا روی صلیب بمیرد! بایستید و سرود "در صلیب" را بخوانید.

در صلیب، در صلیب،
   تا ابد باش جلال؛
تا روح شیدای من بیابد
   آرامش در ورای آن نهر.
(“Near the Cross” by Fanny J. Crosby, 1820-1915).

بفرمایید بنشینید. بله، مسیح با قصد و نیت به سوی صلیب رفت

"و چون روزهای صعود او نزدیک می‌شد، روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" (لوقا ۹:۵۱).

II. دوم، مسیح به سوی صلیب رفت تا برای ما نمونه‌ای بگذارد.

می‌دانم که لیبرالهای کهنه کار منکر کتاب مقدس، مثل هنری امرسون فوسدیک، روی آن نکته تاکید زیادی کردند، چون نکته دیگری برای تاکید کردن نداشتند! ولی این نکته در کتاب مقدس وجود دارد – پس بعضی وقتها باید درباره آن موعظه کنیم. پطرس رسول لیبرال نبود و گفت،

"مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونه‌ای گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمایید" (دوم پطرس ۲:۲۱).

مسیح "روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" تا عذاب کشیده و بمیرد. و هر مسیحی واقعی باید آماده باشد که "نمونه" او را پیروی کند (اول پطرس ۲:۲۱). هر مسیحی واقعی نوکیشی باید آماده باشد که از آزمایشات و سختی‌ها همچون مسیح، آن نمونه عالیقدر، بگذرد.

می‌دانم که "انجیل خوشبختی" در حال حاضر خیلی عامه پسند شده. بنی هین، جول اوستین و خیلی‌های دیگر در شبکه تی بی ان، دائما درباره خوشبختی و کامیابی موعظه می‌کنند. ولی این موضوع زودگذر است. تا چند سال دیگر چیز زیادی از آن نمی‌شنوید (شاید هم اصلا چیزی نشنوید). در طی اوج گرفتن تروریسم جهانی، که این فقط شروع آن است، خیلی از مردم می‌فهمند که "انجیل خوشبختی" یک تعلیم دروغین است. انجیل واقعی، نوکیشان را به یک زندگی ایثارگونه و صلیب بر دوش دعوت می‌کند. عیسی گفت،

"اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند می‌باید نفس خود را انکار نموده، صلیب خود را هر روزه بردارد و مرا متابعت کند" (لوقا ۹:۲۳).

توجه کنید که عیسی گفت، "اگر کسی" (ترجمه جدید، "هر که"). او درباره یک گروه خاص از "قدیسین ابرمرد" حرف نمی‌زد. او گفت،

"اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند می‌باید نفس خود را انکار نموده، صلیب خود را هر روزه بردارد و مرا متابعت کند" (لوقا ۹:۲۳).

حرف من را اشتباه نگیرید. من فکر نمی‌کنم که اعمال انسان به نجات او ربطی داشته باشد. نجات از فیض ناشی می‌شود، "نجات نتیجه اعمال خوب ما نیست، از اینرو هیچکس نمی‌تواند به خود ببالد" (افسسیان ۲:۹).

"زیرا خدا خودش در وجود شما کار می‌کند تا بتوانید با میل و رغبت او را اطاعت نمایید و اعمالی را بجا آورید که مورد پسند اوست" (فیلیپیان ۲:۱۳).

وقتی خدا در شما عمل می‌کند، تمایل پیدا می‌کنید که خودتان را انکار کنید و صلیب را بردارید و درد محکومیت نسبت به گناه را تحمل کنید و پیش مسیح بیایید و از آزمایشات و عذابها مثل خود مسیح بگذرید چون،

"با مصیبتهای بسیار می‌باید داخل ملکوت خدا گردیم" (اعمال ۱۴:۲۲).

شاید کسی بگوید، "اگر اینقدر این راه سخت است، چرا کسی باید بخواهد که مسیحی بشود؟" جواب آن ساده است.

"قوم تو در روزِ قوّتِ تو، هدایای تبرّعی می‌باشند" (مزامیر ۱۱۰:۳).

می‌دانم که مسیحیان بزرگ زیادی در کشورهای جهان سوم بخاطر ایمانشان شکنجه و زندانی شده‌اند. با اینحال مسیح را انکار نمی‌کنند. می‌توانید در اینترنت درباره آنها بخوانید www.persecution.com. به فیض خدا، شما هم می‌توانید مثل آنها بشوید، همانطور که آنها مثل مسیح هستند، که "روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" (لوقا ۹:۵۱) – چرا که "مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونه‌ای گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمایید" (اول پطرس ۲:۲۱). از طریق عذاب کشیدن است که به بلوغ مسیحی می‌رسید. خدا از آزمایشات و سختی‌های زندگی مسیحی بهره می‌برد تا ما را در ایمان مقدستر و قویتر بکند. پولس رسول گفت،

"و نه این تنها بلکه در مصیبتها هم فخر می‌کنیم، چونکه می‌دانیم که مصیبت صبر را پیدا می‌کند، و صبر امتحان را و امتحان امید را. و امید باعث شرمساری نمی‌شود زیرا که محبت خدا در دلهای ما به روح‌القدس که به ما عطا شد ریخته شده است" (رومیان ۵-۵:۳).

بعد از این است که می‌توانید آن بندگردان را بخوانید. می‌دانم که بعضی از شما حرف دلتان چیز دیگری است، ولی به فیض خدا، روزی می‌رسد که حرف و عمل و بعضی از شما یکی خواهد بود. لطفا بایستید و دوباره آن سرود را بخوانید!

در صلیب، در صلیب،
   تا ابد باش جلال؛
تا روح شیدایم بیابد
   آرامش در ورای آن نهر.

بفرمایید بنشینید. بله، مسیح به سمت صلیب رفت تا برای ما نمونه‌ای باشد – تا به ما نشان بدهد که به هر قیمتی لازم است که او را پیروی کنیم!

"و چون روزهای صعود او نزدیک می‌شد، روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" (لوقا ۹:۵۱).

III. سوم، مسیح به سوی صلیب رفت تا فدیه‌ی گناهان ما شود.

عیسی به یعقوب و یوحنا گفت،

"زیرا که پسر انسان نیامده است تا جان مردم را هلاک سازد بلکه تا نجات دهد" (لوقا ۹:۵۶).

عیسی به زکی گفت،

"زیرا که پسر انسان آمده است تا گمشده را بجوید و نجات بخشد" (لوقا ۱۹:۱۰).

عیسی با مرگش بر روی صلیب می‌تواند شما را از داوری و گناه و غضب خدا نجات بدهد. عیسی می‌تواند شما را با مردن بجای شما، با پرداخت مزد گناهتان روی صلیب، نجات بدهد. عیسی عمدا "روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد،" و روی صلیب مرد تا فدیه‌ای برای گناه شما باشد. اشعیای نبی گفت،

"و خداوند گناه جمیع ما را بر وی نهاد" (اشعیا ۵۳:۶).

"و بنده عادل من به معرفت خود بسیاری را عادل خواهد گردانید زیرا که او گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد نمود" (اشعیا ۵۳:۱۱).

مسیح به سوی اورشلیم رفت تا بجای شما بمیرد، تا مزد گناه شما را بعنوان جانشین شما بپردازد. این عمل را "کفاره نیابتی" می‌نامند. دکتر چارلز هاج گفته،

عذاب نیابتی نوعی رنج و عذاب است که یک شخصی [بجای] شخص دیگر متحمل می‌شود (Charles Hodge, Ph.D., Systematic Theology, Eerdmans, 1946 reprint, p. 475).

عیسی مسیح، پسر خدا، بجای شما مرد، بعنوان جانشین شما. عیسی مزد تمام گناهان شما را داد وقتی بجای شما مرد، بعنوان جانشین شما بر روی صلیب. به او اعتماد کنید و نجات پیدا می‌کنید! همانطور که اشعیا عنوان می‌کند،

و حال آنکه به سبب تقصیرهای ما مجروح و به سبب گناهان ما کوفته گردید" (اشعیا ۵۳:۵).

و پولس رسول گفت،

"مسیح بر حسب کتب در راه گناهان ما مرد" (اول قرنتیان ۱۵:۳).

مرگ مسیح بر روی صلیب، عدالت خدا را بجا می‌آورد. مرگ مسیح شریعت خدا را بجا می‌آورد. مرگ مسیح، غضب خدا را دلجویی کرده و فرو می‌نشاند. بنابراین، مرگ مسیح، خدا را با ما گناهکاران بر سر آشتی می‌آورد. مرگ مسیح، ما را از قدرت شریر رهایی می‌بخشد. به این دلیل است که عیسی از آسمان به زمین آمد. به این دلیل است که عیسی "روی خود را به عزم ثابت به سوی اورشلیم نهاد" تا روی صلیب بمیرد (لوقا ۹:۵۱). مرگ او بر روی صلیب، فدیه‌ای برای گناه شما خواهد بود و شما برای همیشه و تا ابد نجات خواهید یافت! از خدا می‌خواهیم که شما را به سمت عیسی جذب کند! لطفا بایستید و سرود شماره ۱ از سرودنامه‌تان را بخوانید.

زخمهای حاصل از شکنجه عیسی چه روشن نشان می‌دهد محبت عیسی را.
زخمهایی که از آنها نهرهای آغشته به رنگ خون فدیه دهنده جاری است،
خون فدیه دهنده جاری است.

چطور آن تاج آغشته به خون سر زیبای مسیح را درتراویده!
چطور میخها آن دستها و پاها را با دردی بی‌امان شکافته!
با دردی بی‌امان شکافته!

بیایید ای کسانی که لکه‌های مهلک گناه در شما یافت می‌شود؛
بیایید، در خون نجات بخش او شستشو کنید، و پاک گردید؛
شتستو کنید و پاک گردید.
   (“Jesus Wounded” by Edward Caswell, 1849;
      to the tune of “Majestic Sweetness Sits Enthroned).

( پایان موعظه)
شما می توانید موعظه های دکتر هایمرز را هر هفته در اینترنت به این آدرس بخوانید
www.sermonsfortheworld.com
روی "موعظه ها بفارسی" کلیک کنید.

متن دستنویس این خطابه ها از حق چاپ برخوردار نیست. شما می توانید بدون اجازه دکتر هایمرز از آنها استفاده
کنید. اما تمام پیامهای ویدیویی دکتر هایمرز و تمام ویدیوهای دیگر کلیسای ما، از حق چاپ برخوردارند و فقط با
گرفتن اجازه قابل استفاده هستند.

سرود تک نفره پیش از خطابه توسط آقای بنجامین کینکید گریفیت:
“Jesus Wounded” (by Edward Caswell, 1849;
“to the tune of “Majestic Sweetness Sits Enthroned).